Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

StarGazer 1


Ημερολόγειο του Καπετάνιου : Ημέρα 253 της αποστολής
StarGazer 1. Το έτος είναι 2554 και το σκάφος μας απομανκρύνεται απο το ηλιακό μας σύστημα. Σύμφωνα με τους ανθρώπους πολλά χρόνια πρίν αυτό ήταν μόνο ένα όνειρο. Αλλά εμείς εκπληρώνουμε αυτό το όνειρο και γράφουμε ιστορία καθώς είμαστε οι πρωτοπόροι.Καθώς είμαστε οι πρώτοι που θα φύγουμε απο το Sol, το ηλιακό μας σύστημα. Ελπίζω η ιστορία που γράφουμε να μην γραφτεί με αίμα. Η κοινότητα του σκάφους, συνολικά 10.000 μέλη , δεν έχει προσαρμοστεί απόλυτα στην νέα καθημερινότητα. Αλλά με τον καιρό θα συνηθίσουμε την νέα ρουτίνα.

Με αυτά τα λόγια ο καπετάνιος Βασίλης τελείωσε τη βάρδια του και πήγε να ξεκουραστεί. Η γυναίκα του είχε ήδη αποκοιμηθεί και σιγά σιγά τον πήρε και αυτόν ο ύπνος.
Όλοι πάνω στο σκάφος ζούσαν με την ελπίδα ότι αυτός ο ξένος πλανήτης θα μπορούσε να αντικαταστήσει την Γη, που πλέον δεν ήταν παρά ένα ξοδεμένο απομεινάρι του εαυτού της. Κατεστραμένη, χωρίς ζωή. Έτσι την άφησε η πίσω της η ανθρωπότητα , που εξαπλώθηκε και στο υπόλοιπο
Sol.

Το ταξίδι κυλούσε ομαλά, τα χρόνια περνούσαν όμορφα και γαλήνια.Αλλά αυτό ήταν μόνο η ηρεμία πριν την καταιγίδα.

Ημερολόγειο του καπετάνιου της αποστολής
StarGazer : Το έτος είναι 2600 και επιτέλους φτάσαμε στον πλανήτη Loader-1N1. Από αύριο θα αρχίσουμε τις διαδικασίες αποίκησης. Ως αρχηγός της αποστολής λέω να αρχίσουμε με την ανάλυση του πλανήτη και μετά να χτίσουμε μια στρατιωτική βάση. Και αφού γίνουν αυτά να διαλύσουμε το σκάφος και να χτίσουμε πόλεις. Θά κόψουμε όλες τις επικοινωνίες με το Sol, και θα στείλουμε μήνυμα ότι το σκάφος καταστράφηκε. Επισείς θα μάθουμε στους ανθρώπους να σέβονται τον πλανήτη για να μην καταλήξει σαν τη Γη.

46 χρόνια μετά την αποχώριση μας από το Sol, μας έχουν πάρει όλους τα χρόνια. Εγώ είμαι 76 χρονών, η γυναίκα μου ειναι 70, και τα δύο μου παιδιά ,ο Άλεξ είναι στα 30 του με μία πάρα πολύ πετυχημένη καριέρα ως στρατιωτικός διοικητής και στρατάρχης ενώ η κόρη μου η Ελένη μόλις έγινε στρατηγός στα 28 της και είναι υπο την δοιήκηση του Άλεξ. Εγώ από την άλλη βλέπω τον κόσμο γύρο μου να εξελίσεται , μαζί με αυτόν και έγω όμως... Λέω να αποσυρθώ και να αφήσω το γιο μου διοικήσει την αποστολή γιατί ειναι γεμάτος νέες ιδέες και καινοτομίες.

Τέλος της καταχώρισης.

Έτσι τελείωσε άλλη μια μέρα για τον καπετάνιο του
StarGazer.

- Καπετάνιε! Φτάσαμε στον Loader.Να αρχίσουν οι διαδικασίες αποίκησης?
- Όχι ακόμα γιέ μου.Έχω να κάνω μια ανακοίνωση στους κατοίκους και στο πλήρωμα του σκάφους πρώτα.


- Όπως επιθυμείς πατέρα, το μικρόφωνο είναι ανοιχτό.

- Κάτοικοι και πλήρωμα του StarGazer.

Φτάσαμε επιτέλους μετά απο τόσα χρόνια στον προορισμό μας. Ο Loader-1N1 είναι δίπλα μας και οι διαδικασίες αποίκησης είναι έτοιμες να ξεκινήσουν.Αλλά δεν θα θα είμαι εγώ άλλο "το κεφάλι". Θα είναι ο γιός μου ο Άλεξ. Είναι ένας νέος με άριστες ηγετικές ικανότητες και καινοτόμες ιδέες. Να του δείξετε τον ίδιο σεβασμό που δείξατε και σε εμένα όλα αυτά τα χρόνια. Γιε μου, τα ινία είναι στα χέρια σου πλέον. Αυτά για τώρα StarGazer.

Ο γιός του , μην πιστεύοντας αυτά που είχε ακούσει, του πήρε λίγος χρόνος για να συνειδητοποιήσει τι έγινε. Αλλά όταν έγινε αυτό είδε ότι ο πατέρας του είχε φύγει από την γέφυρα. Είχε τόσα πολλά να τον ρωτήσει... Είχε πολλές απορροίες. Κοίταξε γύρο του και είδε όλους αυτούς που ήταν σε υπηρεσία εκείνη την ώρα στο πιλοτήριο, όλοι περίμεναν διαταγές .Έχοντας μόνο τις αναμνήσεις από τον πατέρα του εν ώρα καθήκοντος και την στρατιωτική του εκπαίδευση, χώρις να διστασει ζήτησε μια πλήρη αναφορά και τους διέταξε να συνεχίσουν τα καθήκοντα τους.

Όντως ανοιχτόμυαλος και μιας και που μάθαινε γρήγορα, συνήθεισε τα νέα του καθήκοντα μέσα σε λίγη ώρα.

Μόλις τελείωσε η βάρδια του πήγε να ψάξει για τον πατέρα του αλλά όταν έφτασε στην πόρτα του δωματίου των γονιών του, απλώς γύρισε στο δωμάτιο του. Είχε καταλάβει το πραγματικό μέγεθος της εμπιστοσύνης που του είχε ο πατέρας του.

Η μικρότερη αδελφή του, που αν και πάντα πίστευε ότι ζούσε στην σκιά του αδελφού της, ήξερε οτι ο πατέρας τους είχε κάνει την σώστη επιλογή, γιατί ήξερε οτι άμα ήταν αυτή στην θέση του δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε αυτο. Δεν μισούσε τον αδελφό της, τελείως το αντίθετο, τον είχε ως το πρότυπο της. Το μόνο που δεν της άρεσε ήταν ότι έπερνε αυτός όλα τα βραβεία και τις διακρίσεις. Έψαχνε απεγνωσμένα για κάτι που θα την έκανε να λάβει και αυτη λίγη απο την δόξα που έπεφτε βρόχη στον αδελφό της.


Αφού τελείωσαν οι βάρδιες όλων ο νέος κυβερνήτης ήταν ακόμα στη γέφυρα σχεδιάζοντας τις αποστολές για τις υπόλοιπες μέρες που ήταν και οι πιο κρίσημες. Μάλιστα κάθισε τόσο αργά που στο τέλος ήρθε η αδελφή του και τον πήγε στο δωμάτιο του και μετά πήγε και αυτή για ύπνο.

Εν τω μεταξύ , κάτω από την επιφάνεια του Loader, μέσα στις υπόγειες μεγαλουπόλεις των Ζαραντόριων, τα κέντρα εξουσίας είχαν αναστατωθεί από την άφηξη των ανθρώπων στο σύστημά τους. Ο ερχομός τους τάραξε τα ήδη ταραγμένα νερά και ένας πόλεμος ξέσπασε χωρίζοντας τους σε δύο στρατόπεδα. Η μία πλευρά, οι Τέερμους, έβλεπαν την αποστολή ως απειλή και ήθελαν να τους εξαλείψουν. Η άλλη πλευρά, οι Πάαστιρ, ήθελαν να στείλουν μια διπλοματική αποστολή στο StarGazer, για να καλοσορίσουν τους νεοφερμένους και να ξεκαθαρίσουν τις διαθέσεις τους. Έπερναν ένα μεγάλο ρίσκο, γιατί πίστευαν ότι είχαν φιλικές διαθέσεις ενώ το μόνο που ήξεραν για αυτούς ήταν ο σκοπός της αποστολής τους. Αυτές οι δύο αντίπαλες διατάξεις είχαν μεταξύ τους μια μεγάλη έχθρα σε όλους τους τομείς, στρατιωτικούς και μη. Οι Πάαστιρ όμως είχαν κρατήσει το βασιλικό πολίτευμα ενώ οι Τέερμους είχαν απολυταρχία.

Πίσω στο StarGazer επικρατούσε ησυχία. Αλλά ο πρώτος ύπνος του Άλεξ ως κυβερνήτης θα ήταν πολύ σύντομος , γιατί η διαστημική αρμάδα των Τέερμους είχε μόλις φύγει απο τον Loader και οι διαταγές τους ήταν να μην επιβιώσει κανένας.


Χωρίς προειδοποίηση άνοιξαν πυρ. Οι εκρήξεις ξύπνησαν όλο τον κόσμο πάνω στο σκάφος μαζί και το κυβερνήτη, ο οποίος μόλις έφτασε τρέχοντας στην γέφυρα διέταξε να επανδρωθεί κάθε μαχητικό που υπήρχε διαθέσιμο και να ενισχυθούν οι ασπίδες με επιπλέον ενέργεια απο άλλους τομείς του σκάφους.Τα κανόνια , αν και με αργή ταχύτητα βολής κατέστρεφαν με ευκολία τα εχθρικά μαχητικά , αλλά καταστραφηκαν αμέσως. Βλέποντας την καταστροφή των κανονιών ο Άλεξ διέταξε τα ανθρώπινα μαχητικά να μεταφέρουν τη μάχη μακριά απο το σκάφος καθώς οπισθοχωρούσε.
Η μάχη ήταν σφοδρή. Οι ανθρώποι αν και γεναίοι δεν είχαν την τεχνολογική υπεροχή που είχαν οι εχρθοί τους. Και εκεί που η μάχη έδειχνε ότι θα κατέληγε σε σφαγή, κατέφθασε ο στόλος των Πάαστιρ με σαράντα χιλιάδες μαχητικά και δέκα χιλιάδες καταδιωκτικά. Οι πιλότοι των Τέερμους βλέποντας την αναλογία να πηγαίνει σε εξήντα προς ένα, τράπηκαν σε φυγή.

Αφού η μάχη τελείωσε , τα ιατρικά σκάφη τους περισυνέλεξαν τους επιζώντες των ανθρώπινων μαχητικών και η ναυαρχίδα του στόλου ριμούλκησε με την ακτίνα έλξης το StarGazer σε μία από τις αποβάθρες της. Κατά την ριμούλκηση η Ελένη είχε ενισχύσει την είσοδο στο σκάφος με την επίλεκτη ομάδα κρούσης της.

Οι πόρτες άνοιξαν και μέσα απο ένα παράξενο και πάρα πού δυνατό φώς εμφανίστηκε μία ανθρωπόμορφη φιγούρα. Ήταν πιο ψηλή απο τους ανθρώπους με μακριά μαλλιά. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου ήταν όλα ανθρώπινα εκτός απο τα μυτερά αυτιά. Η φιγούρα έμοιαζε γυναικία. Μαζί της ήταν και μια ομάδα εξεληγμένων ανδροϊδών με όπλα λέιζερ.

Και πάνω που η Ελένη ετοιμαζόταν να δώσει την εντολή στην ομάδα της να ανοίξει πυρ ακούγεται η φωνή του κυβερνήτη απο το τον διάδρομο

- Ελένη! Μη! Αυτοί είναι που μας έσωσαν, θα ήταν αγενές να ανταποδώσουμε την χάρη ανεβάζοντας το σύνολο των ανδροϊδών προς κατασκευή...

- Ελπίζω να ξέρεις τι κάνεις...

- Και εγώ το ίδιο. Ας δούμε τι θέλει λοιπόν η κοπελιά!

- Για να δούμε λοιπόν... Καλησπεεεεεεέρα! Είμαστε οι άνθρωποι που μετακόμισαν στη γειτονιά σας...

Και αυτή απάντησε στην ίδια γλώσσα εκπλήσοντας τους πάντες...
-Καλησπέρα και σε έσενα. Σας καλοσορίζω στο ηλιακό μας σύστημα, στο
Sarbaas, όπως εμείς το αποκαλούμε. Το όνομα μου είναι Ασπασία και είμαι η πριγκήπισσα των Πάαστιρ και ήρθα εδώ με την ιδιότητα του διπλομάτη.

- Το όνομα μου είναι Άλεξ και είμαι ο νέος κυβερνήτης αυτού του σκάφους και αυτή είναι η αδελφή μου η Ελένη. Πριγκήπισσα είπατε?

- Ναι, είμαι η πρώτη κόρη του βασιλιά Όντεν και της βασίλισας Λενόρα. Είμαι σίγουρη ότι έχετε αρκετές ερωτήσεις και θα προσπαθήσω να απαντήσω τις περισσότερες.Θα συνεχίσουμε την συζήτηση στον διάδρομο ή υπάρχει καμία αίθουσα για τέτοιες περιπτώσεις σε αυτόν τον κουβά απο βίδες?

- Ε, όχι και κουβά απο βίδες... Και ναι υπαρχει τέτοια αίθουσα. Να μιλάμε καλύτερα στον ενικό?
- Γιατί όχι?
- Εντάξει τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα βασικά ας πάμε στην αίθουσα... Από εδώ είναι...
Να σε ξεναγήσω λίγο πρώτα ή να πάμε
κατ 'ευθείαν στο μπλα μπλα?
-Καλύτερα να πάμε
κατ 'ευθείαν στο "μπλα μπλα" γιατί έχουμε μια προθεσμία...

- Προθεσμία?

- Το σκάφος σας είναι συνδεμένο με το δικό μας και πηγαίνουμε προς το διαστημικό σταθμό απο όπου θα πάμε εγώ και εσύ στην πρωτεύουσα του βασιλίου μου. Ο πατέρας μου θέλει να σε γνωρίσει...

- Α, εντάξει τότε. Δεν θα ήθελα να τον έχω στο περίμενε...
A! Na φτάσαμε!

Και με το που το είπε αυτό άνοιξαν αυτόματα οι πόρτες και τα φώτα της αίθουσας. Μπαίνοντας μέσα η πριγκήπισσα έμεινε άφωνη από την ομορφιά του δωματίου. Οι τοίχοι ήταν καλυμένοι με ψηφιδωτά από χρυσάφι και πολυέλαιοι από κρύσταλλα κρέμονταν απο το ταβάνι. Στο κέντρο της αίθουσας ήταν ένα μεγάλο τραπέζι που πάνω του ήταν χαραγμένα στιγμειότυπα από την ανθρώπινη ιστορία.

- Βλέπω έμεινες άφωνη από την ομορφία της αίθουσας. Είναι μόνο για εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις. Ως και εμείς σαν παιδιά του καπετάνιου έχουμε μπει μόνο μία φορά εδώ μέσα.Αδελφούλα, σε παρακαλώ , μείνε στην πόρτα και φρόντισε να μην μας ενοχλήσει κανένας

- Μα...

- Δεν έχει μα...

- Καλά, πάω! Αλλά να το θυμάσαι αυτο!

- Εντάξει, θα το βάλω στη λίστα με τα άλλα πράγματα που μου είπες να θυμάμαι!

- Χαχα, πολύ αστείο... , είπε και η πόρτα έκλεισε πίσω της.

- Λοιπόν ας αρχίσουμε. Πρώτα από όλα πως μιλάμε την ίδια γλώσσα εσύ και εγώ χωρίς να έχουν ξανασυναντηθεί τα είδη μας?

- Να σου πω την αλήθεια Άλεξ, από την ώρα που φτάσατε στο ηλιακό μας σύστημα και βγήκατε από το υπερδιάστημα σας ανιχνεύσαμε. Μετά από ώρα παθητικών αναλήσεων μπήκαμε στον κεντρικό διακομιστή του σκάφους σας και αντιγράψαμε τα πάντα. Έχοντας λοιπόν όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμασταν, αναπτύξαμε μία συσκευή η οποία μας επιτρέπει να συνομηλούμε τώρα.

- Πάρα, πάρα, πάρα πολύ ενοχλήτικο και ανατριχιαστικό. Εσείς ξέρετε τα πάντα για εμάς και εμείς δεν ξέρουμε τίποτα για εσάς. Δεν πιστεύω αυτοί που μας επιτέθηκαν να έχουν τις ίδιες πληροφορίες;

- Μην ανυσηχείς οι πληροφορίες είναι σε ένα τερματικό το οποίο δεν είναι συνδεμένο πουθενά και μονο ένας χρήστης την φορά μπορεί να αντλήσει πληροφορίες από αυτό.

Και η συζήτηση συνέχισε για πολύ ώρα αλλά όσο ο Άλεξ συζητούσε με την Ασπασία, οι εχθροί που απέκτησε ο Άλεξ όταν έγινε κυβερνήτης, σχεδίαζαν να τον δολοφονήσουν.

Και ενώ τελείωναν την συζήτηση, μία συσκευή στο χέρι της άρχισε να λάμπει.

- Τι έγινε πάλι;

- Μόλις με ενημέρωσαν οτι φτάνουμε στον σταθμό από όπου θα πάρουμε μεταγωγικό σκάφος για το παλάτι.

- Θα πρέπει να φορέσω στολή για να αναπνέω ή η ενδυμασία σου είναι απλά ρούχα;

- Ναι θα χρειαστεί γιατί η ατμόσφαιρα μας είναι διαφορετική απο την δικιά σας...

- Τέλεια! Δώσε μου δύο λεπτάκια. Να φέρω και σωματοφύλακες ή όχι;

- Άμα θες αλλα δεν θα χρειαστεί να φέρεις.

- Όχι που δεν θα έφερνα...

- Τι είπες?

- Τίποτα, τίποτα. Απλώς, επιστρέφω αμέσως.

Και ειδοποίησε την αδελφή του να πάει στο οπλοστάσιο με τον πιο έμπιστο στρατιώτη της.

Φτάνοντας και οι τρείς τους εκεί ο Άλεξ τους εξήγησε την κατάσταση

- Λοιπόν θα πάμε να συναντήσουμε την ηγεσία των "Πάαστιρ". Αν και η πριγκηπέσσα με διαβεβαίωσε οτι δεν θα χρειαστεί, σας θέλω δίπλα μου ως σωματοφύλακες. Ποιό είναι το όνομα σου στρατιώτη?

- Χανς κύριε!
Δηλαδή θα πάμε μέσα σε μια πόλη άλλου είδους; Αυτό είναι φανταστικό!

- Μη χαίρεσαι τόσο Χανς, μπορεί να είναι και παγίδα. Αδελφέ ελπίζω να κάνω λάθος.

- Τουλάχιστον δύο από τους τρεις έχουμε την ίδια γνώμη Χανς. Όσο για αυτό που είπες Ελένη, ελπίζω να κάνεις λάθος. Α και κάτι ακόμα, ότι βλέπουμε και λέμε θα καταγράφεται και άμα πάθουμε τίποτα θα κοινοποιηθεί σε όλο το σκάφος προειδοποιόντας τον κόσμο. Εντάξει αρκετό χρόνο φάγαμε... Φορέστε τις στολές σας και ας ξεκινήσουμε.

Αφού ετοιμάστικαν, πήγαν και συνάντησαν την πριγκήπισσα στην είσοδο του σκάφους.

- Ακολουθήστε με , θα περάσουμε μέσα απο το σκάφος μας και μετά στο μεταγωγικό. Όσο για τους ανθρώπους που ίσως να συναντήσουμε στους διαδρόμους, είναι οι τραυματίες απο τιν μάχη που βγήκαν απο τους ιατρικούς θαλάμους. Όταν γίνουν καλά θα γυρίσουν πίσω.

- Γι' αυτό δεν βρήκε τίποτα το σκάφος περισυλλογής που έστειλα... Εκ μέρους αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους, σας ευχαριστώ πολύ.

- Δεν κάνει τίποτα.Εδώ είναι το μεταγωγικό που σας έλεγα. Χωρίς απρόοπτα η διαδρομή θα διαρκέσει περίπου 10 λεπτά.

- Όταν λέτε απρόοπτα;

- Όπως είχα πει και στον Άλεξ, Χανς, κατά την άφηξη σας ένας πόλεμος ξέσπασε ανάμεσα στο λαο μου και στους Τέερμους. Και στους πολέμους δεν υπάρχουν κανόνες. Μαζί και οι τέσσερις μας στο ίδιο σκάφος είναι σαν να βάζουμε ένα στόχο στο κεφάλι μας. Ελπίζω ότι δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα τα σχέδια μας. Αυτές είναι οι θέσεις μας.

Αφού κάθισαν στις θέσεις τους , κάποιος άρχισε να λέει κάτι μέσα από τα μεγάφωνα του σκάφους και παράλληλα η Ασπασία μετέφραζε.

- Ο πιλότος είναι και μας λέει να προσδεθούμε γιατί σε λίγο ξεκινάμε.

Όταν σταμάτησε να μιλάει το σκάφος τραντάχτηκε και το ταξίδι για την πρωτεύουσα είχε ξεκινήσει.

Περίπου στα μέσα της διαδρομής το σκάφος άρχισε να τραντάζεται βίαια απο πολλαπλές εκρήξεις.

- Να μαντέψω... Έχουμε επισκέψεις... Ελένη και Χανς ενεργοποιηστε την λειτουργεία μάχης της στολής σας και βάλτε θερμικους γεμιστήρες στα όπλα σας. Η κατάσταση μόλις έγινε ενδιαφέρουσα.

Βγήκαν απο το δωμάτιο τους και πήγαν τρέχοντας στο πιλοτήριο. Αλλά οι πόρτες του είχαν σφραγιστεί λόγο μίας έκρηξης που προκλήθηκε απο ένα βλήμα που πέτυχε το πιλοτήριο. Αλλά το σκάφος ήταν πιασμένο στην ακτίνα έλξης του εχθρού.

- Την βάψαμε...

- Έλα τώρα Χανς, δες την θετική πλευρά, θα γνωρίσουμε τις στρατιωτικές δυνατότητες του εχθρού μας!

- Άμα μας σκοτώσουν θα καταφέρουν ένα σοβαρό πλήγμα αλλά άμα μας έχουν ως ομήρους θα μπορέσουν να αρμέξουν περρισότερα.

- Μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου αδελφούλα. Πάμε να τους κάνουμε την ζωή πιο δύσκολη! Ασπασία είσαι έτοιμη;

- Ναι! Πάμε να τους διαλύσουμε!

Μέχρι να παραβιάσουν την πόρτα οι τέσσερεις οχυρώθηκαν στην πόρτα και περίμεναν. Δεν χρείαστηκε να περιμένουν πολύ.

Οι πόρτες άνοιξαν και τα ανρδοειδή μάχης προχωρούσαν παραταγμένα εναντίων τους αλλά δεν πυροβολουσαν. Μετά απο λιγο σταμάτησαν και εμφανίστηκε ένα μικρο ρομποτάκι και σταμάτησε μπροστά απο την παράταξη. Από μέσα του βγήκε ένα ολόγραμμα.

- Είμαι ο Χογκέριος, ο ύψιστος και μέγας αυτοκράτορας των Τέερμους! Παραδωθείτε τώρα αλλιώς θα υποφέρετε! Αμα παραδωθείτε δεν θα σας πειράξουμε. Τι επιλέγετε? Τον εύκολο τρόπο ή τον δύσκολο?

- Τον Δύσκολο!

Και τελειώνοντας την φράση του ο Άλεξ πέταξε μια χειρομομβίδα στο ρομπότ καταστρέφοντας το και ανοίγοντας πυρ. Κατέστρεψαν αρκετά ανδροϊδη αλλά δεν ήταν αρκετό για να σταμαγήσει η προέλαση και υποχώρισαν στους θαλαμίσκους διαφυγής. Κατα την υποχώριση ο άτυχος ο Χανς δέχτηκε μια βολή στο κεφάλι και ο Άλεξ τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι και στο δεξί πόδι του. Μόλις μπήκαν στο δωμάτιο με τους θαλαμίσκος διαφυγής η Ασπασία σφράγισε την πόρτα πίσω τους.

- Άλεξ είσαι καλά;

- Έφαγα δύο βολές αλλά αντέχω ακόμα. Δείτε αμα υπάρχει κανένας θαλαμίσκος που δεν έχει καταστραφεί!

- Υπάρχει ένας τελευταίος και ίσα ίσα που προλαβαίνουμε! Άρχισαν ήδη να ανοίγουν την πόρτα!

- Ελένη και Ασπασία μπείτε μέσα.
- Και εσύ τι θα κάνεις αδελφέ μου; Πες μου ότι δεν είναι αυτό που σκέφτομαι!

- Εχμ έχουμε πρόβλημα, το συστημα εκτόξευσης απο μέσα στον θαλαμίσκο έχει καταστραφεί!

- Να είδες; Κάτι ήξερα εγώ και είπα θα μείνω! Τώρα μπες μέσα!

- Μα...

- Δεν έχει μα! Να προσέχετε η μία την άλλη! Και όταν μπορέσεις στείλε κάποιον να με μαζέψει... Όποιος και να είναι δεν νομίζω να έχει καμία δυσκολία... Δεν θα αφήσω τίποτα ζωντανό και σε λειτουργεία μόλις αποδράσω! Όπως και να έχει πρέπει να φύγετε! Αντε γειά!

Και με αυτά τα λόγια ο Άλεξ έκλεισε τις πόρτες του θαλαμίσκου και τον εκτόξευσε. Εκείνη την στιγμή οι εχθροί κατέστεψαν την πόρτα.

- Το ότι έμεινα μόνος δεν σημαίνει τίποτα κουβάδες με όπλα!

Άνοιξε πυρ και αν και πολέμησε γεναία έμεινε από βλήματα και αναγκάστηκε να παραδωθεί...



Τέλος Πρώτου Μέρους! - Η συνέχεια αργότερα!