Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

StarGazer 01 Κεφάλαιο 07

Κεφάλαιο 7, αυτή την φορά ολόκληρο

 Όταν επιτέλους η Νορμανδία μπήκε στο υπόστεγο και όλο το πλήρωμα πήγαινε για χαλάρωση, η Ελένη έφυγε θυμωμένα για τον τομέα διοίκησης.
Πάτησε το κουμπί στον ανελκυστήρα διοικητικού προσωπικού και μετά από μία μικρή αναμονή, οι πόρτες άνοιξαν και μπήκε μέσα.
 Μέσα στον ανελκυστήρα ήταν ένα ακόμα άτομο που φορούσε ένα ύφασμα που κάλυπτε το πρόσωπο του. Η Ελένη πάτησε το κουμπί του τομέα διοίκησης και οι
πόρτες έκλεισαν.
 Κοίταξε καλύτερα τον κουκουλοφόρο. Το ύφασμα ήταν χρώμα μαύρο και φαινόταν σκονισμένο. Από το πρόσωπο του φαινόταν μόνο το κάτω μέρος του προσώπου
το στόμα και η γενιάδα του μυστηριώδης τύπου, που της φαινόταν γνώριμη.
 Bλέποντας την αντίδρασή της, ένα χαμόγελο χαράκτηκε στο πρόσωπό του και μίλησε με τραχειά φωνή.
-Πας στον τομέα διοίκησης, Ελένη 'Κυκλώνια' Σανγκουίνια. Ελπίζω να μην σε πειράξει το γεγονός ότι θα σε συνοδέψω εκεί...
Η Ελένη τράβηξε το περίστροφό της, τον κόλησε στον τοίχο και τον σημάδεψε στο κεφάλι.
-Πώς ξέρεις αυτό το όνομα; Ποιος είσαι;
-Μην ανησυχείς. Είμαι σύμμαχός σου.
-Και περιμένεις να σε πιστέψω; Δείξε μου το πρόσωπό σου!
-Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Όχι ακόμα, όχι τώρα. Σε λίγο.
 Με ένα κουδούνισμα οι πόρτες του ανελκυστήρα άνοιξαν. Η Ελένη έσπρωξε μπορστά τον κουκουλοφόρο και τον σημάδεψε στην πλάτη.
-Προχώρα. Μια λάθος κίνηση και θα σε μαζεύουν από το πάτωμα.
 Προχωρόντας στην αίθουσα ένα ανδροειδές τους πλησίασε και ζήτησε από τον κουκουλοφόρο έγκριση για ένα ζήτημα διοίκησης υψηλής αρμοδιότητας. Αυτό
έβαλε την Ελένη σε υποψίες. Ο κουκουλοφόρος κάθισε στην πολυθρόνα του διοικητή. Δίπλα βρισκόταν και κάποιος άλλος. Η Ελένη τα έχασε.
-Τι γίνεται εδώ; Ασφάλεια! Ποιοι είναι αυτοί;
 Αλλά κανείς δεν απάντησε στην ερώτηση της απλά την αγνόησαν.
-Για να σε διαφωτίσω λίγο. Ομάδα ασφάλειας, αφοπλήστε την κυρία Σανγκουίνια παρακαλώ.
 Η ομάδα υπάκουσε τον κουκουλοφόρο χωρίς να διστάσουν.
-Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ποιος είσαι;
-Σοβαρά, δεν κατάλαβες; Η γενειάδα; Το ανδροειδές που ζήτησε έγκριση;
 Ο κουκουλοφόρος κατέβασε την κουκούλα του.
-Αποτυχημένη... Έλα εδώ...
-Ηλήθιε αδελφέ! Μα πώς; Είχες πέσει σε κώμα...
-Με βοήθησε η Χέλιβεν.
Η δεύτερη φιγούρα ήρθε στο προσκήνιο και κατέβασε την κουκούλα της.
-Δεν έχω ιδέα πως βρέθηκε στο σκάφος ή ποιος την έστειλε. Αλλά χάρη σε αυτήν είμαι εδώ τώρα.
-Αλλά μόνο ο Ακουάριος μπορούσε να βοηθήσει.
-Ίσως συνδέονται. Θα την ρωτούσα, αλλά δεν μιλάει γνωστή διάλεκτο, οπότε τζίφος. Πάω να αλλάξω. Ελένη έχεις τον έλενχο της γέφυρας. Χέλιβεν έλα μαζί μου.
Ο Άλεξ ακολουθόμενος από την Χέλιβεν μπήκε στον ανελκυστήρα και πάτησε το κουμπί του Ιατρικού τομέα.
-Πρώτα πάμε να πούμε ένα γεια στον Αρχίατρο και να απολογηθείς για την τρομάρα που του έδωσες.
Οι πόρτες άνοιξαν και οι δυο πήγαν στο γραφείο του Αρχίατρου.
-Τζόνι, Τζόνι, είσαι εδώ;
-Άλεξ! Ευτυχώς που είσαι καλά. Όταν έγινε το περιστατικό κινητοποίησα όλες τις μονάδες ασφαλείας αλλά δεν σε βρήκαν. Μόλις άκουσα ότι παρουσιάστικες στην Γέφυρα μπόρεσα και χαλάρωσα για πρώτη φορά.
 Ο Άλεξ ένευσε και έσπωξε την Χέλιβεν απο πίσω του μπροστά στον Αρχίατρο.
-Αυτή είναι η Χέλιβεν. Με απήγαγε για να μπορέσει να με ξυπνήσει από το κώμα.
-Κάλιο'Φαντάλ(Συγνώμη(
-Απλά θα μπορούσες να έρθεις σε έμενα Χέλιβεν.Εδώ και μέρες έψαχνα για μία λύση, για ένα μαγικό φίλτρο, που θα μπορούσε να κάνει κάτι ενάντια στο "Μίασμα" αυτό. Αναρωτιέμαι τι χρησιμοποίησες.
 Η Χέλιβεν του έδειξε το άδειο μπουκαλάκι που είχε μέσα το φάρμακο.
-Αυτό είναι; Ενδιαφέρον, μπορώ να το επεξεργαστώ;
-Σανιντ εχ χελ Άλεξ
 Ο Αρχίατρος το πήρε μπρεδεμένος και κοίταξε τον Άλεξ.
-Μη με κοιτάς Δεν έχω ιδέα τι είπε.
 Τότε αυτός ξανακοίταξε την Χέλιβεν. Αυτή έδειξε με ένα δάκτυλο το μπουκαλάκι και μετα τον Άλεξ.
-Θέλεις να μου πεις ότι λειτουργεί μόνο στον Άλεξ... Κρίμα. Ωπ, έχει λίγο ακόμα μέσα! Πάω να το αναλύσω αμέσως!
-Τα λέμε αργότερα Τζονι!
-Μην με λες έτσι, μισή μερίδα
-Άντε Χέλιβεν, πάμε.
 Έχοντας τελειώσει με το Ιαρτρίο, ο Άλεξ πήρε την Χέλιβεν στο Οπλοστάσιο
-Από οπλισμό πως πας; Θωράκιση; Άμα χρειαστείς τίποτα από το οπλοστάσιο, σου έχω δώσει ήδη εξουσιοδότηση, απλά έλα παρτό. Περίμενε λίγο, πρέπει να βάλω την στολή και την πανοπλία μου.
 Έκανε ένα βήμα και μπήκε στην μηχανή έξόπλησης.
-Δεν θα πάρει πολύ, ρίξε μια ματιά εδώ γύρω άμα θέλεις
 Αλλά η Χέλιβεν κοιτούσε τον Άλεξ, αγνοώντας το δωμάτιο , σαν υπνωτισμένη.
 Αφού τελείωσε η μηχανή, ο Άλεξ πήρε το αυτόματο του και την πλησίασε.Δεν είχε κουνηθεί καθόλου.
-Όϊ Χέλιβεεεεν...
 Τίποτα. Απλά καθόταν χαμένη στις σκέψεις της.
 Αυτός την πλησίασε σιγά-σιγά και έβαλε το χέρι του στον ώμο της.Η αντίδραση της έκανε τον Άλεξ να λυθεί στα γέλια.
 Πρόσπαθησε να την κοιτάξει στο πρόσωπο αλλά αυτή γυρισε από την άλλη κοκκινισμένη σαν πατζάρι
 Έχοντας τελειώσει απο το οπλοστάσιο, οι δύο ξεκίνησαν για την γέφυρα
 Παράλληλα στην θέση του υποδιοικητή η Ελένη μονολογούσε.
-Αναρωτιέμαι απο που εμφανίστηκε και τι θέλει πραγματικά αυτή η, πως την είχε πει... Α, ναι. Αυτή η Χέλιβεν. Σίγουρα την έστειλε κάποιος. Κάποιος με την τεχνολογία και την γνώση να διεισδύσει στο StarGazer χωρίς να καταλάβει κανένας τίποτα.
-Έχουμε μια αναφορά απο τον τομέα 29-Β1
-Φέρτην στο τερματικό μου
 Διαβάζοντας την επικεφαλίδα της αναφοράς , η Ελένη κατάλαβε οτι ήταν κάτι σημαντικό.
-Πρέπει να ενημερώσω τον Άλεξ.Δημιουργία καναλιού, παραλήπτης Διοικητής Άλεξ.
-Μπρος.
-Πίσω. Έλαβα μια αναφορά απο τον τομέα 29-Β1.
-Και;
-Είναι από τους ανιχνευτές στον Loader.
-Τελικά δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τρελίτσες τώρα Χέλιβεν,συγνώμη. Συνέχισε Ελένη...
-Αχέμ, συνάντησαν κοντά στον νότιο μαγνητικό πόλο ένα κτίσμα. Είναι προστατευμένο απο το περιβάλλον γύρω του.
-Και, και, και; Που είναι το σημαντικό;
-Δεν είναι ανιχνεύσιμο απο τροχεία και πειτριγυρίζεται απο ζούγκλα.
-Οοο, ζούγκλα στον Loader!
-Επίσης υπάρχει μια ομάδα Χαοτικών στην περιοχή
-Πόσοι είναι;
-Τουλάχιστον τριάντα έξω απο το κτήριο.Δεν έχουν μπει ακόμα μέσα
-Ωραία, δες που βόσκει η Νικολαχίρα, μάζεψε την και ελάτε στο υπόστεγο ΧΧ-19. Θα το χρησιμοποιήσουμε επιτέλους...
-Δεν πιστέυω να είσαι σοβαρός...
-Πιο σοβαρός και από έμφραγμα.
-Εντάξει.
 Ο Άλεξ έκλεισε το κανάλι επικοινωνίας με την Ελένη και άνοιξε ένα με την τεχνητή νοϊμοσύνη του StarGazer
-Ρουβέριε, αγάπη μου, δεν πιστεύω να σε ενοχλώ...
-Διοικητά Άλεξ, τι θα θέλατε;
-Μωρό μου, μπορείς να μου θυμήσεις που είναι το υπόστεγο ΧΧ-19;
-Και τι θέλετε απο το υπόστεγο αυτό;
-Η αποστολή το απαιτεί.
-Μάλιστα. Μόλις τελειώσει η αποστολή θα σας παρακαλέσω να πάτε στην ιατρική πτέρυγα για ενα τσεκ-απ.
-Γιατι;
-Η είσοδος είναι μπροστά σας.
-Αα... Ευχαριστώ πολύ Ρούμπι.
 Πριν προλάβει να παραπονεθεί, ο Άλεξ έκλεισε το κανάλι και έβαλε το χέρι του στον σαρωτή της εισόδου
 Μέχρι να ανοίξει η είσοδος είχαν έρθει και η Ελένη με την Νικολαχίρα
-Αυτή είναι η Χέλιβεν. Δαν νταλ μελχετ;
-Δεν νομίζω να καταλάβει, αλλά ας τα αφήσουμε για την πτήση. Ας δούμε σε τι κατάσταση είναι το σκάφος.
-Αδελφέ πόσα χρόνια έχει να ανοίξει το υπόστεγο αυτό;
-Τελευταία φορά που άνοιξε ήταν πριν φτάσουμε στον Loader. Το είχα σχεδόν τελειώσει.
-Γιατί το έκανες αυτό; Το ξέρεις ότι δεν είναι μόνο επικίνδυνο αλλά και οτι δεν πρόκειται να πετάξει...
-Το έστρωσα κάπως, μπορώ να πω εγγυημένα οτι θα μας πάει. Αλλά δεν νομίζω οτι θα μπορέσει και να μας φέρει. Όπως και να έχει, θα δούμε τότε.
-Μου ακούγεται πολύ παράτολμο αυτό, Ροντιρον.
-Δεν πειράζει.Είναι αποστολή διείσδυσης, μπαίνουμε, βλέπουμε και φεύγουμε. Μάλλον. Και άμα λήξουν αυτοί οι τριάντα Χαοτικοί, δεν θα στεναχωρεθεί κανένας.
-Αδελφέ λέω να πάρω και ένα ρουκετοβόλο, μπας και το χρειαστούμε.
-Και καλά θα κάνεις. Άντε μπείτε στον κουβά.
Ο Άλεξ πήγε στην θέση του πιλότου και δοκίμασε να βάλει σε λειτουργία το σκάφος αλλά αυτό δεν ανταποκρινόταν. Βλέποντας οτι δεν γίνεται τίποτα ο Άλεξ κλώτσησε την κονσόλα και το σκάφος ζωντάνεψε.
-Ωραία ξεκινήσαμε... Πέτα τώρα που να σε πάρει...
-Ρόντιρον γιατί επιλέξαμε αυτό το σκάφος;
-Το ΚΒΣ-ΧΧ19 έχει οπτικό καμουφλάζ πέρα απο τα συστήματα ηλεκτρονικής απόκρυψης.
-Και γιατί το οπτικό καμουφλάζ υπάρχει μόνο σε αυτό το σκάφος;
-Γιατί δεν μπόρεσε κανένας να το τελειοποιήσει. Όταν το δοκίμαζαν πριν 15 χρόνια, τα συστήματα του υπερφορτώθηκαν και το πλήρωμα ψήθηκε. Αλλά αυτό ήταν τότε. Πριν καιρό ήρθα και δούλεψα έγω σε αυτό κάτω απο την μύτη όλων. Οι τότε ερευνητές ήταν σε καλό δρόμο, αλλά έπεσαν σε ένα, για την τότε εποχή, αδιέξοδο. Όσο για το όνομα... Υπολογιστή, με την δικαιοδωσία που έχω ως κυβερνήτης του StarGazer-01 μετονομάζω το σκάφος αυτό σε "Κουβάς-19".
"Αλλαγή δεκτή"
-Το πιάσατε; ΚΒΣ - Κουβάς; Τι; τίποτα; Καλά...Aκόμα δεν πήρε μπρος; ΠΕΤΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΕ ΚΟΥΒΑ ΜΕ ΒΙΔΕΣ!
Το υπόστεγο σφραγίστηκε και η πύλη απογείωσης άνοιξε.
-Η στιγμή της αλήθειας.κόσμε...
Ο Άλεξ κούνησε το χειριστήριο και με ένα έντονο τράνταγμα το σκάφος απογειώθηκε απο το StarGazer
-Τελικά είμαι θεός... Ολοκλήρωσα ένα σχέδιο που δεν μπόρεσε ολοκληρώσει μια ΟΜΑΔΑ ειδικών. Και τώρα, πορεία προς το άγνωστο!

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Ο Μύθος.

Well... Εσείς αποφασίζετε... Να το κάνω ιστορία ή "ΟΧΙ ΡΕ ΚΑΤΣΕ ΜΕ ΤΟ STARGAZER KAI ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ"? Όπως και να έχει... Καλή σας όρεξη:

      Εκείνη την βροχερή νύχτα. Εκείνη την νύχτα που όλος ο κόσμος κρεμμόταν από την απόφαση του. Εκείνη την Νύχτα του Λύκου.
      Σε εκείνη την νύχτα θα αποφασιζόταν η μοίρα του κόσμου. Τι θα έκανε αυτός; Θα είχε το θάρρος να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε ή το στερέωμα θα διαλυόταν συνθέμελα από τις δυνάμεις του Ιερέα;
      Εκείνη την βροχερή νύχτα στεκόταν στο λόφο έχοντας την βροχή να ξεπλένει την, γεμάτη βαθουλώματα και τρύπες από  τις διάφορες μάχες που τον έφεραν σε αυτό το σημείο,
πανοπλία του. Στεκόταν εκεί και σκεφτόταν. Σκεφτοταν το ταξίδι που είχε κάνει. Το ταξίδι που τον έφερε ως εδώ. Σκεφτοταν τους συντρόφους που είχε αφήσει πίσω ή που είχαν πέσει σε μία απο τις διαφορεσ μάχες κατά του Ιερέα. Από τα διάφορα πρόσωπα που είχε στο μυαλό του όμως, ένα κυριαρχούσε. Το πρώτο θύμα του Ιερέα. Η αγαπημένη του. Ο λόγος που ξεκίνησε αυτό το ταξίδι, ο λόγος που πήρε αυτό το μονοπάτι.
      Αφού αποχαιρέτησε τα πρόσωπα στο μυαλό του για μία τελευταία φορά, ξεκίνησε να ανεβαίνει το βουνό για το κάστρο του Ιερέα.Το μονοπάτι του έφτανε στο τέλος του.
      Με βαριά βήματα έφτασε στις πύλες, είπε το τελευταίο αντίο στον κόσμο στον οποίο έζησε και για τον οποίο θα θυσίαζε την ζωή του για να προστατέψει.
      Πέρασε τις πύλες και την ώρα που έκλειναν έριξε μια τελευταία ματιά στον κόσμο αυτό και συνέχισε πιο βαθεία μέσα στο κάστρο. Ο Ιερέας και η μοιρα του τον περίμεναν στην καρδιά του Μαύρου Κάστρου.
      Ήξερε τί τον περιμένει. Αλλά δεν δείλιασε. Δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο, δεν κοίταξε αλλού λέγοντας ότι δεν ήταν δικό του πρόβλημα. Απλώς βάδιζε μπροστά. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, πάντα βάδιζε μπροστά.
      Οι πύλες πίσω του έκλεισαν με έναν εκκοφαντικό θόρυβο για τελευταία φορά.
      Κανένας δεν θα μάθαινε ποτέ για το τι έγινε στο Μαύρο Κάστρο εκείνη την νύχτα. Κανένας δεν θα μάθαινε για το πως τελείωνε το μονοπάτι που είχε επιλέξει. Αλλά αυτό δεν τον ένοιαζε. Απλά βάδιζε μπροστά.Έχοντας στο μυαλό και στην καρδιά του τους συντρόφους και την αγαπημένη του.
 Η νύχτα έδωσε την θέση της στην μέρα και ο χρόνος συνέχισε να κυλάει.
      Πολύς καιρός πέρασε από τότε. Από εκείνη την βροχερή νύχτα. Κανένας σχεδόν δεν τον θυμόταν πια. Το μόνο μνημείο της θυσίας του ήταν εκείνο το βουνό όπου βρισκόταν κάποτε το Μάυρο Κάστρο. Πέρα από εκείνο τον λόφο. Αλλά τίποτα δεν είχε απομείνει.
      Όταν ο ήλιος της επόμενης μέρας έπερνε την θέση της βροχερής νύχτας του Λύκου, τίποτα δεν είχε απομείνει. Σαν όλα να ήταν μέρος του ίδιου σκοτεινού ονείρου.
      Και έτσι οι μέρες και τα χρόνια περνούσαν και η ιστορία του έγινε μύθος.

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

StarGazer 01 - Κεφάλαιο 6

Πίσω στην Ιατρική πτέρυγα του Stargazer ο Αρχίατρος παρακολουθούσε την απαράλαχτη κατάσταση του Άλεξ. Ξέροντας ότι οι πιθανότητες να αλλάξει η
κατάσταση ήταν λίγες, άφησε τον καφέ του στο δωμάτιο παρακολούθησης της πτέρυγας και πήγε για ένα σύντομο περίπατο για να ρίξει ένα βλέφαρο στις
αποθήκες ιατρικών υλικών.
Αφού επιβεβαίωσε τις αιτήσεις του ιατρικού προσωπικού, επέστρεψε στο δωμάτιο παρακολούθησης. -Χμμ; Άφησα την πόρτα ανοιχτή; Γέρασες, Τζον,
γέρασες.
Κλείνοντας την πόρτα, κάθισε στην καρέκλα του και πήρε την κούπα του καφέ, αλλά αυτή ήταν άδεια.
-Κάποιος άλλος ήρθε εδώ μέσα. Αυτή η κούπα ήταν γεμάτη και οι πόρτες δεν ανοίγουν από μόνες τους.
Λέγοντας τα αυτά άρπαξε το πιστόλι του και σφράγισε όλη την πτέρυγα του Ιατρείου. Άνοιξε την πόρτα για το θάλαμο των ασθενών και κοίταξε μέσα. Ο
μόνος ασθενής που είχε ο θάλαμος, ο Άλεξ, δεν ήταν στο κρεβάτι του. Ο Αρχίατρος γύρισε και βάδισε γρήγορα μέχρι την πόρτα του διαδρόμου. Πήρε θέση
και κοίταξε προσεκτικά αριστερά και δεξιά στο διάδρομο.
Από την αριστερή πλευρά δεν υπήρχε κανένας, αλλά από την δεξιά υπήρχε κάτι παράξενο.
Ένα χαρτόκουτο ιατρικών προμηθειών, αρκετά μεγάλο για να χωρέσει δύο άτομα, κινούταν σιγά σιγά προς τον ανελκυστήρα. Πήγε με αργό βήμα πίσω από το
κινούμενο κουτί και χτύπησε το πάνω μέρος του. Όποιος ήταν μέσα πανικοβλήθηκε και έτρεξε σε ένα άδειο θάλαμο και σφράγισε την πόρτα.
Χαμογελόντας ο Τζον επέστρεψε στο δωμάτιο παρακολούθησης, αποσφράγισε το Ιατρείο και ξαναβγήκε στο διάδρομο.
Όπως είχε προβλέψει το χαρτόκουτο συνέχισε την πορεία του προς τον ανελκυστήρα. Αυτός πήγε κοντά και είπε:
-Όταν τελειώσεις έλα πίσω για βασικές εξετάσεις.
Στο άκουσμα της φωνής του Αρχίατρου το χαρτόκουτο πάγωσε.
Λίγα δευτερόλεπτα μετά, το χαρτόκουτο διαλύθηκε και από μέσα πετάχτηκε μια φιγούρα, που κουβαλούσε τον Άλεξ, και έτρεξε προς τον ανελκυστήρα.
-Ωχ, δεν ήταν ο Άλεξ μόνο στο χαρτόκουτο.
Η φιγούρα την ώρα που έτρεχε, πέταξε μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης στα πόδια του Αρχίατρου και μια χειροβομβίδα καπνού. Στα κλάσματα που είχε
οπτική επαφή ο Αρχίατρος με την φιγούρα είδε ότι ήταν μικροκαμωμένη, σχεδόν όσο ένος παιδιού 14 χρονών και φορούσε μαύρη στολή χωρίς διακριτικά. Η
κρότου-λάμψης έσκασε και το καπνογόνο κάλυψε τον διάδρομο και την υποχώριση της φιγούρας.
Όταν ο Αρχίατρος συνήλθε, έτρεξε στο δωμάτιο παρακολούθησης, ενεργοποίησε τον συναγερμό σε ολόκληρο το σκάφος και επικοινώνησε με την ομάδα
ασφαλείας.
-Επείγον! Κάποιος απήγαγε τον Διοικητή Άλεξ από το Ιατρείο! Είναι στον ανελκυστήρα 25-Γ.
-Ελήφθη! Ομάδες ασφαλείας 2,5,8 και 9 καλύψτε τις εξόδους του ανελκυστήρα 25-Γ για κάθε τομέα!
-Αμέσως!
Οι ομάδες πήραν τις θέσεις τους έξω από κάθε έξοδο του ανελκυστήρα.
-Ομάδα 5 αναφέρει, ο ανελκυστήρας σταμάτησε ανάμεσα στον τομέα διοίκησης και στον τομέα αναψυχής.
-Ελήφθη. Παραμείνετε στις θέσεις σας. Ομάδες 3,4,7 και 10 ενισχύστε τις ομάδες 2,5,8 και 9 αντίστοιχα. Μην σας ξεφύγει!
-Ομάδα 8 αναφέρει, ο ανελκυστήρας συνεχίζει προς τον τομέα διοίκησης! Επαφή σε 5! Ετοιμασθείτε! Επαφή σε 2.
Οι πόρτες του ανελκυστήρα άνοιξαν και οι ομάδες ασφαλείας έκαναν έφοδο αλλά δεν υπήρχε κανείς.
-Πεδίο καθαρο! Δεν υπάρχει κανείς! Κέντρο, ο στόχος διέφυγε μέσω του συστήματος εξαερισμού.
-Υπάρχουν πολλές τοποθεσίες που μπορεί να διαφύγει ο στόχος. Κάπου μέσα στο σκάφος ή να διαφύγει στο διάστημα. Κέντρο προς όλες τις ομάδες
ασφαλείας. Ασφαλίστε όλα τα υπόστεγα και όλους τους αεραγωγούς. Δυο άτομα ανά αεραγωγό και μια ομάδα ανά υπόστεγο. Τα εναπομείναντα μέλη και
ομάδες χωριστείτε σε δυάδες και χτενίστε εξονυχιστικά όλο το σκάφος.
Την ώρα που οι ομάδες ασφαλείας έψαχναν σε όλο το σκάφος, σε μια σκοτεινή γωνία μακρυά από την εμβέλεια των αισθητήρων, σε ένα κατασκευαστικό
λάθος βαθειά στο σκάφος, σε ένα δωμάτιο ξεχασμένο από όλους, η εισβολέας εναπόθεσε απαλά τον Άλεξ σε ένα άδειο γραφείο και του έκανε μια ένεση,
κάθισε δίπλα του και του χάιδεψε τα μαλλιά λέγοντας κάτι στην γλώσσα της.
Παράλληλα στην βάση στην επιφάνεια του φεγγαριού, η Ελένη αναζητούσε την Νικολαχίρα και τους Μέντερελ. Η βάση που πριν έσφυζε από ζωή ήταν σαν
εγκαταλελλημένη.
-Πώς άλλαξε έτσι το περιβάλλον από την μια στιγμή στην άλλη... Σαν να μην έχει πατήσει κανείς εδώ για πολύ καιρό...
Στρίβοντας σε ένα διάδρομο κάποιος άρπαξε με λαβή την Ελένη και την πέταξε στο έδαφος αλλά βλέποντας ποιος ήταν την βοήθησε να σηκωθεί.
-Νικολαχίρα εγώ είμαι.
-Συγνώμη, το κατάλαβα αφόυ ήσουν στο έδαφος.
-Ο Αρχόντιος είναι νεκρός. Μας πρόδωσε για τον Χαοτικό και σκότωσε τον Μέντερελ της ψυχής την ώρα που έκανε μια τελετουργία με εμένα.
-Ο Μέντερελ της ψυχής; Τελετουργία με εσένα;
-Ναι. Αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ λεπτομέρειες. Άμα μπορέσω να θυμηθώ τίποτε. Άμα μπορέσω θα σε ενημερώσω.
Ξαφνικά άρχισε να ακούγεται από τον διάδρομο που ήρθε η Νικολαχίρα το μουρμουρητό του Χαοτικού.
-Πρέπει να φύγουμε! Που είναι οι Μέντερελ;
-Είναι προς το μουρμουρητό. Θα πάω να τους φέρω. Εσύ Ελένη πάνε να ετοιμάσεις το σκάφος.
-Αυτό είναι αυτοκτονία!
-Μην ανησυχείς. Ξέρω την βάση αυτήν σαν την παλάμη του χεριού μου. Το υπόστεγο με την Νορμανδία είναι προς την άλλη κατεύθυνση. Μέχρι να
ετοιμάσεις το σκάφος θα τους έχω φέρει. Πάνε.
-Καλή τύχη!
-Ευχαριστώ. Και σε εσένα.
Η Ελένη χωρίστηκε με την Νικολαχίρα και ακολούθησε την διαδρομή που της είχε υποδείξει η Νικολαχίρα. Αλλά έξω από την θύρα του υπόστεγου ήταν
μαζεμένοι αρκετοί υπηρέτες του Χαοτικού που κοπανούσαν την σιδερένια θύρα.
"Πρέπει να βρω άλλο δρόμο. Κάποιος αεραγωγός ή κάτι παρόμοιο", σκέφτηκε η Ελένη.
Χωρίς να την καταλάβουν οι υπηρέτες, μπήκε σε μια αίθουσα που, από ότι ανακάλυψε ήταν η αίθουσα αποθήκευσης των προμηθειών του υπόστεγου αλλά
κατά λάθος έριξε ένα ράφι. Οι χαοτικοί υπηρέτες ανταποκρίθηκαν στον ήχο και μπήκαν και αυτοί στο δωμάτιο. Η Ελένη έτρεξε προς την πόρτα του
υποστέγου πετάγοντας δυο χειροβομβίδες στο δωμάτιο προμηθειών.
Η έκρηξη από τις χειροβομβίδες ενισχύθηκε από τα έφλεκτα υλικά και κατάκαψε τους υπηρέτες. Αλλά το πλεονέκτημα των δυνάμεων του Χαοτικού ήταν οι
υπερβολικά μεγάλοι αριθμοί υπηρετών. Ενώ η Ελένη ξεκλείδωνε την θύρα από το τέλος του διαδρόμου άρχισαν να έρχονται και άλλοι υπηρέτες.
Όταν μπόρεσε να ανοίξει την θύρα, οι υπηρέτες είχαν φτάσει σχεδόν στην θύρα και αφού έτρεξε μέσα, την ξανασφράγισε και έτρεξε στην Νορμανδία.
-Πλήρωμα, ετοιμασθείτε για επείγουσα απογείωση! Μόλις γυρίσει η Νικολαχίρα με τους Μέντερελ φεύγουμε αμέσως. Πλήρωμα ασφαλείας, ετοιμασθείτε για
μάχη. Υπάρχουν υπηρέτες του Χαοτικού, σαν αυτόυς που πολεμήσαμε την τελευταία φορά.
-Αμέσως!
Το πλήρωμα ασφαλείας πήρε θέσεις στην είσοδο για το σκάφος ενώ το πλήρωμα πλοήγησης ετοιμαζόταν για απογείωση.
-Έξι φίλοι πλησιάζουν. Είναι η Νικολαχίρα με πέντε άλλους.
-Ομάδα ασφαλείας, συνοδεύστε τους μέσα.
Η ομάδα ασφαλείας βγήκε από το σκάφος και προχώρισαν προς τους έξι.
-Υπηρέτες! Ανοίξτε πυρ!
Φώναξε ο αρχηγός της ομάδας και άρχισε να πυροβολεί τους χαοτικούς υπηρέτες που έσπασαν την θύρα και άρχισαν να οδεύουν προς το σκάφος.
-Επαφή με υπηρέτες. Οι "επισκέπτες" είναι ασφαλείς. Υποχωρούμε στο σκάφος. Γρήγορα! Όποιος αργήσει θα τον αφήσουμε πίσω!
Η ομάδα υποχώρισε γρήγορα πίσω στην Νορμανδία και ο πιλότος την απογείωσε χωρίς να προλάβουν οι υπηρέτες να προκαλέσουν ζημιά στο σκάφος.
Πίσω στο Stargazer, οι ομάδες ασφαλείας είχαν ψάξει κάθε πιθανή κρυψώνα αλλά δεν βρήκαν την εισβολέα ή τον απηχθέντα Άλεξ.
-Κέντρο, εδώ αρχηγός ομάδων ασφαλείας. Ο στόχος δεν βρέθηκε. Αναμένουμε διαταγές.
-Ψάξτε ξανά. Άμα και πάλι δεν βρεθεί ο στόχος, χωριστείτε σε περιπόλους, 4 βάρδιες ανά 12ωρο.
-Αμέσως. Μέσα στο Stargazer, στο σπίτι μας, βρίσκονται! Και θα είναι μεγάλη ντροπή άμα τους χάσουμε! Ψάξτε καλύτερα!
Αλλά ο θάλαμος που βρισκόταν ο Άλεξ ήταν πολύ κρυμμένος, τόσο που κανένας Σταργκεϊζεριανός δεν ήξερε την ύπαρξή του.
Σε εκείνο τον θάλαμο, ο Άλεξ άρχισε να ξυπνάει. Σηκώθηκε και κοίταξε γύρω του. Το δωμάτιο δεν είχε πολύ φωτισμό, αλλά στον αδύναμο φωτισμό
μπόρεσε να ξεχωρίσει κάποιες λεπτομέρειες. Στους τοίχους ήταν κρεμμασμένοι πίνακες με διάφορες ολογραφικές εικόνες, κατασκευαστικά σχέδια,
διάφορα κείμενα και αντικείμενα. Αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον του ήταν μια εικόνα στον απέναντι τοίχο. Ήταν τυπωμένη σε πραγματικό χαρτί,
κάτι που σε αυτή την εποχή της τεχνολογίας το θεωρούσαν αξαιρετικά σπάνιο και παλιομοδίτικο. Στην χάρτινη φωτογραφία υπήρχε τυπωμένη μια
φωτογραφία του. Αλλά κατάλαβε ότι το άτομο που είχε κάνει κατάληψη στο δωμάτιο τον μισούσε. Η φωτογραφία που ήταν τυπωμένη σε πολύτιμο χαρτί
ήταν καρφωμένη με ένα μαχαίρι μάχης στον μεταλλικό τοίχο του σκάφους. Σηκώθηκε και περπάτησε μέχρι τον τοίχο. Το μαχαίρι ήταν αρκετά εκατοστά
βυθισμένο στον μεταλλικό τοίχο.
-Ο τύπος με μισεί υπερβολικά. Πρέπει να ωρει καινούργιο χόμπυ. Για να δούμε τι άλλο υπάρχει.
Κοίταξε γύρω στο υπόλοιπο δωμάτιο. Στο γραφείο όπου κείτονταν πριν λίγες στιγμές, παρατήρησε μια φιγούρα. Είχε ακουμπισμένο το κεφάλι της στα
χέρια της και κοιμόταν ήρεμα. Την πλησίασε με ήρεμα βήματα. Η μαύρη στολή φαινόταν ελαφριά αλλά ανθεκτική κάτι που θα φορούσε ένας ανιχνευτής ή
δολοφόνος. Ο οπλισμός αποτελούνταν από διάφορες λεπίδες διαφόρων μεγεθών και από βόμβες καπνού.
Σταμάτησε ακριβώς δίπλα της και κοίταξε την φιγούρα καλύτερα. Ήταν μικροκαμωμένη και όπως κοιμόταν είχε τα μαλλιά της ριγμένα στο πρόσωπό της. Ο
Άλεξ άπλωσε το χέρι του και τα παραμέρισε.
-Αυτή η κοπέλα είναι που με απήγαγε; Δεν είναι άνθρωπος. Πως βρέθηκε στο...
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του. Η κοπέλα αυτή ξύπνησε και με μια γρήγορη κίνηση του έκανε ένα κεφαλοκλείδωμα και έφερε μια από τις
λεπίδες της στο λαιμό του.
-Ήρεμα, ήρεμα. Άσε με δεν πρόκειτε να σε βλάψω. Εσύ με έφερες εδώ;
Αυτή κοίταξε στο γραφείο όπου τον είχε αφήσει, μετά κοίταξε το πρόσωπό του και τον απελευθέρωσε από την λαβή. Αυτός με μια κίνηση βρέθηκε σε
απόσταση ασφαλείας και τοποθέτησε το σώμα του σε στάση μάχης, έτοιμος να αποκρούσει επιθέσεις σώμα με σώμα.
-Δικό σου είναι το δωμάτιο;
Με ένα νεύμα έδειξε το δωμάτιο και έπειτα την κοπέλα. Θηκάρωσε το μαχαίρι της και κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Δεν ήταν δικό της.
-Δεν είσαι άνθρωπος. Ζαραντοριανή; Τι κάνεις στο Stargazer;
Από την στολή της έβγαλε ένα άδειο μπουκαλάκι και μια σύριγγα και έδειξε τον Άλεξ.
-Ήρθες να με σκοτώσεις;
Η ερώτηση του χτύπησε αδύναμο σημείο, γιατί κούνησε απότομα το κεφάλι αρνητικά.
-Μπορείς να μιλήσεις;
-Διδ'αλ ουν τι ελ λοχετ.
-Διαφορετική διάλεκτος...Ζαραντοριανά;
-Ρες.
Είπε και ένευσε καταφατικά. Έριξε μια ματιά στην στάση του και γύρισε από την άλλη. Ο Άλεξ τότε για πρώτη φορά έδωσε σημασία στην ενδυμασία του.
Φορούσε ρόμπα νοσοκομείου και ένα περιβραχιόνειο στο χέρι με τα στοιχεία του.
-Ωπ...
Η στάση μάχης σε συνδιασμό με την ρόμπα αποκάλυπτε αρκετά ώστε να κοκκινήσει και να ντραπεί η κοπελιά.
-Συγνώμη...
Είπε αυτός και γέλασε. Χαλάρωσε την στάση του και καλύφθηκε με ένα μακρύ ύφασμα που βρισκόταν εκεί δίπλα.
-Καλύτερα τώρα, ελπίζω.
Αλλά αυτή δεν γύρισε να τον κοιτάξει. Αντίθετα πήρε ένα μαντήλι και κάλυψε την μύτη της.
-Είσαι καλά; Τι έγινε;
Ο Άλεξ την πλησίασε και παρατήρησε ότι το μαντήλι είχε γεμίσει με κηλίδες από το χαρακτηριστικό πράσινο αίμα των Ζαραντοριανών. Μόλις το είδε, ο
Άλεξ με πολύ κόπο συγκράτησε το γέλιο του. Καταλαβαίνοντας την αντίδρασή του αυτή κοκκίνησε ακόμα περισσότερο. Ο Άλεξ σταμάτησε να την πειράζει,
της έδωσε λίγο χώρο και χρόνο και κοίταξε γύρω στο δωμάτιο.
-Υπάρχουν πολλές πληροφορίες εδώ μέσα... Τρύπες στην ασφάλεια, αδυναμίες στις ασπίδες... Χμμ... Ο τυπάς είναι καλός. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα
να τον εξαγοράσω. Όπως και να έχει, πρέπει να επιστρέψω πίσω. Διοικητής είμαι στο κάτω κάτω. Δεν μου έχεις πει όμως το όνομα σου.
-Χέλιβεν. Εμ ζαροχ Χέλιβεν.
-Ωραίο όνομα. Χέλιβεν. Ας βγούμε από εδώ. Θυμάσαι τον δ΄ρομο μέσα από τους αεραγωγούς;
-Ρες.
-Θα πας μπροστά και θα μας οδηγείς τότε. Φύγαμε.
Η Χέλιβεν μπήκε σοτν αεραγωγό ακολουθούμενη από τον Άλεξ. Στροφή μετά τη στροφή, η Χέλιβεν προχωρούσε σαν να ήταν σε οικείο περιβάλλον το οποίο
ήξερε για χρόνια.
Αρκετή ώρα μετά βγήκαν στον άδειο ανελκυστήρα.
-Άστο σε εμένα από εδώ και πέρα. Αυτό θα έχει πλάκα.
Ο Άλεξ πάτησε το κουμπί του τομέα διοίκησης και έφτιαξε το ύφασμα που φορούσε.
Μερικές στιγμές αργότερα ο ανελκυστήρας σταμάτησε.
-Πάμε.
Οι πόρτες άνοιξαν και ο Άλεξ, συνοδευόμενος από την Χέλιβεν προχώρισαν στο πόστο του Άλεξ. Όλα τα βλέμματα του πληρώματος ήταν καρφωμένα επάνω
τους. Κανένας τους δεν ήξερε ότι ο Άλεξ είχε ξυπνήσει από το κώμα.
-Καλησπέρα κόσμε. Πως πάει;
-Κύριε διοικητα! Όλοι χαιρόμαστε που σας βλέπουμε! Μα, δεν είχατε πέσει σε κώμα;
-Κάτι τέτοιο... Αλλά με την βοήθεια της Χέλιβεν, επέστρεψα και είμαι έτοιμος να δείρω αυτοκτρατορικούς και άλλους κώλους. Αλλά πρώτα, μπορεί
κάποιος να μου πει που είναι η Ελένη;
-Σε αποστολή στο φεγγάρι. Συνόδεψε την Νικολαχίρα για να μιλήσουν με το συμβούλειο.
-Κύριε διοικητά. Οι αισθητήρες ανίχνευσαν ένα σκάφος. Η Νορμανδία είναι. Ζητάει άδεια για προσγείωση.
-Για να την πειράξω λίγο. Άδεια απορρίφθηκε.
-Μα κύριε...
-Απορρίπτω την άδεια. Πρέπει να πάρω "εκδίκηση" που με άφησε πίσω.
-Μάλιστα.

-Έχουμε ένα πρόβλημα. Απόρριψαν την άδεια προσγείωσης.
-Ποιος την ακύρωσε; Για να δω... Αυτό είναι λάθος ο αδελφός μου είναι σε κώμα. Ξαναστείλε την αίτηση.
-Αμέσως. Αίτηση στάλθηκε.

-Αίτηση για άδεια προσγείωσης λήφθηκε. Τι να κάνω κύριε;
-Άστους να περιμένουν λίγο μέχρι να ετοιμαστώ και παραχώρισε την άδεια. Πάμε Χέλιβεν.

Λίγη ώρα μετά στην Νορμανδία, η Ελένη είχε αρχίσει να χάνει την ψυχραιμία της.
-Τι κάνουν τόση ώρα; Ξαναστείλε την καταραμένη αίτηση.
-Μάλιστα. Έχουμε απάντηση επιτέλους. Η αίτηση εγκρίθηκε. Ετοιμαστείτε για προσγείωση!

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

StarGazer 01 - Κεφάλαιο 5

-Αρχίατρε, γιατί δεν ξυπνάει; Σε θυμάμαι από τότε που μπορώ να θυμηθώ, γερο-Τζον, και σε σέβομαι αφάνταστα, αλλά άμα τον αφήσεις έτσι, υα σε
πετάξω μέσα στον ήλιο αυτού του συστήματος!
-Πρώτον, Ελένη, θα σου πω για χιλιοστή φορά... Δεν υπάρχει τίποτα στις ιατρικές βάσεις δεδομένων, ούτε τις δικές μας αλλά ούτε και των
Ζαραντοριανών. Όσο για τις Σιχεγιαντοριανές βάσεις δεδομένων... Θα πρέπει να με συνδέσεις κατευθείαν γιατί τα συστήματα τους δεν δέχονται
εξωτερικές συνδέσεις.
-Νικολαχίρα, μπορείς να κανονίσεις κάτι τέτοιο;
-Θα χρειαστούμε άδεια από το συμβούλιο. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα. Το πλάσμα αυτό είναι στον Σιχέγιαντορ. Ταιριάζει πολύ με ένα παλιό θρύλο και
σύμφωνα με αυτό το θρύλο, όταν κάποιος μολυνθεί από το μίασμά του θα τον ακολουθεί για όσο είναι στον πλανήτη μέχρι να τον καταβροχθίσει. Η
περίπτωση στον Άλεξ είναι ιδιαίτερη, γιατί έπεσε σε κώμα, αυτό είναι κάτι που δεν εξηγείται.
-Ελένη προς υπόστεγο, είναι η Νορμανδία έτοιμη; "Μόλις τελειώσαμε τον ανεφοδιασμό πυρομαχικών και καυσίμων η Νορμανδία είναι έτοιμη για απογείωση".
-Ωραία, σε ευχαριστώ πολύ γιατρέ. Νικολαχίρα, ετοιμάσου, φεύγουμε σε...
-Ελένη για δώσε μου λίγο το χέρι σου. Είναι τραυματισμένο, έτσι δεν είναι;
-Δεν είναι τίποτα γιατρέ, μια γρατζουνιά μόνο.
-Για έλα εδώ να το καθαρίσω, να το αποστειρώσω και να βάλω έναν επίδεσμο.
-Καλά, Νικολαχίρα σε δέκα λεπτά στην Νορμανδία.
-Πολύ καλά, πάω να πάρω τον σύμβουλό μου από την γέφυρα του σκάφους.
Η Νικολαχίρα έφυγε και η Ελένη έδειξε την πληγή στον Αρχίατρο. Γύρω από την πληγή υπήρχαν αχνές ενδείξεις ότι είχε μολυνθεί από το μίασμα. Τόσο
αχνές που ο Αρχίατρος δεν το κατάλαβε με την πρώτη ματιά.
-Μολύνθηκες. Έχεις τίποτα συμπτώματα; Ναυτία, πονοκέφαλο ή τίποτα άλλο;
-Όχι τίποτα. Σου το είπα, μια γρατζουνιά είναι μόνο...
-"ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΩ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΓΛΥΨΩ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΣΟΥ, ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΨΩ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ"-
-Τι είπες γιατρέ;
-Δεν είπα τίποτα.
-Παράξενο, μου φάνηκε ότι άκουσα κάτι.
-Εγώ δεν άκουσα τίποτα. Σήμερα ήταν η πρώτη σου μάχη ε;
-Για την ακρίβεια ναι.
-Πρέπει να είναι η υποχώριση της αδρεναλίνης από την ώρα της μάχης. Τώρα μπόρεσες να χαλαρώσεις...
-Για να πω την αλήθεια ναι, η κατάσταση του Άλεξ δεν με άφησε να ηρεμίσω, αλλά όταν με εξετάζεις εσύ, πάντα χαλαρώνω.
Ο Αρχίατρος χαμογέλασε.
-Μην ανυσηχείς. Θα σου έδεινα κάτι αλλά αφού θα ξαναπάς στη μάχη, θα είναι άχρηστο.
-Όπως και να έχει, φεύγω. Τα λέμε αργότερα, με καλά νέα ελπίζω. Να τον προσέχεις.
-Μην ανυσηχείς, είναι στα δικά μου χέρια.
Η Ελένη έφυγε κλείνοντας την πόρτα του ιατρείου. Ο Τζον κάθισε στο γραφείο του και άνοιξε το τελευταίο συρτάρι. Από μέσα πήρε ένα ποτήρι και ένα
μπουκάλι ουίσκι. Καθάρισε το ποτήρι από τυχόν σκόνη, το γέμισε μέχρι πάνω και μονολόγησε.
-Μέχρι το τέλος της ημέρας, θα έχουμε πολλά προβλήματα... Καλύτερα να χαλαρώσω τώρα που μπορώ.
Μερικούς διαδρόμους πιο πέρα η Ελένη προχωρούσε προς το υπόστεγο της Νορμανδίας. Καθώς περνούσε από το διάδρομο που οδηγούσε στην γέφυρα συνάντησε
τον Αρχόντιο.
-Καλησπέρα Ελένη.
-Καλησπέρα Αρχόντιε. Δεν συνηθίζεις να έρχεσαι σε μένα εκτός αν θέλεις κάτι. Λέγε, τι θες;
-Θα ήθελα να σας ακολουθήσω σε αυτή την αποστολή. Για ερευνητικούς λόγους.
-Μάλιστα... Όμως δεν θα γίνεις βάρος. Ότι και αν γίνει, αν δεν είσαι στο σκάφος όταν φεύγουμε, σε παρατάω εκεί. Με κατάλαβες;
-Μα φυσικά, δεν χρειάζεται να κάνετε έτσι δοιηκήτρια. Καταλαβαίνω.
-Ωραία ακολούθα με.
Του έκανε νόημα και οι δυο τους συνέχισαν την διαδρομή της Ελένης.
Λίγα λεπτά αργότερα έφτασαν στο υπόστεγο. Εκεί περίμενε η Νικολαχίρα με τον σύμβουλό της.
-Αυτά Ντίστερνιχ.
-Μάλιστα. Αφήστε το σε εμένα.
-Α, Ελένη. Έτοιμη;
-Ναι, πάμε.
Η Νικολαχίρα με τον Ντίστερνιχ και η Ελένη με τον Αρχόντιο επιβιβάστηκαν στη Νορμανδία. Μετά την απογείωση η Νικολαχίρα έδωσε τις συντεταγμένες
στον πιλότο και του έδωσε οδηγείες προσγείωσης στην συγκεκριμένη βάση.
Αλλά βαθειά στον Σιχέγιαντορ η σκοτεινή οντότητα δολοπλοκούσε εναντίων τους.
-ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ! ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΑΝΑΠΟΦΕΚΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ! Η ΜΟΙΡΑ ΟΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ... ΣΚΟΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!
-Ελένη; Ελένη ξύπνα! Φτάσαμε...
-Ε; Πότε φτάσαμε; Μάλλον αποκοιμήθηκα. Είχα και ένα παράξενο όνειρο...
-Πάμε. Το συμβούλιο περιμένει.
Η Ελένη και ο Αρχόντιος ακολούθησαν την Νικολαχίρα και τον Ντίστερνιχ στον θάλαμο του Συμβουλίου.
Μέσα στο θάλαμο υπήρχαν τα πέντε μέλη του συμβουλίου, καθισμένοι ανάλογα με την θέση τους και τις αρμοδιότητές τους. Η Νικολαχίρα πήρε την θέση
της στο κέντρο του Συμβουλίου με τον Ντίστερνιχ καθισμένο στο γραφείο όπου κατέγραφε τις συναντήσεις του Συμβουλίου.
-Κάθισε Ελένη.
Η Ελένη κάθισε στην θέση που της υπόδειξε η Νικολαχίρα στο κέντρο της κυκλικής αίθουσας. Ο Αρχόντιος όμως προτίμησε να περιηγηθεί στη Βάση.
-Αυτή, σεβάσμιοι Μέντερελ, είναι η αδελφή του παναγιωτάτου Ρόντιρον.
-Ώστε έτσι... Ας μας πει τότε η Ελένη, γιατί έχει έρθει ενωπίον μας σήμερα...
-Έχω έρθει ενωπίον σας σήμερα για το θέμα της σκοτεινής οντότητας που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη.
-Τον Χαοτικό Ημερ'Αλ'Κατάρ; Το πλάσμα των Θρύλων.
-Τι θες να μάθεις για τον Χαοτικό;
-Ότι υπάρχει για αυτόν. Που ζει, τι είναι, τα πάντα. Ο Άλεξ, ο Ρόντιρον δηλαδή έχει πέσει σε κώμα εξαιτίας του χαοτικού. Τραυματίστηκε και
μολύνθηκε απο το μίασμά του.
-Δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για αυτόν. Μόνο ο ίδιος μπορεί να σώσει τον εαυτό του.
Ο Μέντερελ της Ψυχής κοίταξε την Ελένη παράξενα. Τον λόγο πήρε ο Μέντερελ της πληροφορίας.
-Θα σου δώσουμε ότι υπάρχει για τον Χαοτικό.
-Επίσης θέλω πληροφορίες για τον Ακουάριο και το κέντρο του κυκλωνικού δικτύου στον Βώρο.
-Αν και δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα σχετικά με το κέντρο του κυκλωνικού δικτύου θα σας παρέχουμε όλες τις εναπομείναντες πληροφορίες.
-Α, και κάτι τελευταίο. Ο αρχίατρος μας επιθυμεί πρόσβαση στις ιατρικές βάσεις δεδομένων σας.
Ο Μέντερελ της Θεραπείας πήρε το λόγο.
-Για την κοινή πρόοδο και το κοινό συμφέρον θα ζητηθεί και από εσάς να παραχωριθεί πρόσβαση στις ανθρώπινες ιατρικές βάσεις δεδομένων.
-Δεκτό.
-Έχουμε λοιπόν έρθει σε συμφωνία.
Τον λόγο πήρε ο Μέντερελ της κοινωνίας.
-Εις το όνομα τις κοινής προόδου, κοινωνικής και πνευματικής, προτείνεται ανταλαγή στοιχείων με το Μέντερελ της πληροφορίας όσο αναφορά τα ήθη
και έθιμα των ειδών μας.
-Δεκτό και αυτό.
Ο Μέντερελ του Πολέμου πήρε το λόγο.
-Όταν αποκτήσετε αυτές τις πληροφορίες τι θα κάνετε; Δεν υπάρχει όπλο που μπορεί να βλάψει τον Χαοτικό.
-Θα έρθουμε σε επικοινωνία με τον Ακουάριο γιατί, σύμφωνα με τον Βίργιλο, έχει το κλειδί για την νίκη μας στη μάχη με τον Χαοτικό.
Ο Μέντερελ της Πληροφορίας πήρε πάλι το λόγο.
-Πόσα γνωρίζεται για τον Ακουάριο;
-Ο Ρόντιρον γνωρίζει περισσότερα για αυτό. Ήταν ο μόνος που ήρθε σε επικοινωνία με τον Βίργιλο. Επίσης έχουμε στην κατοχή μας 4 πυρήνες μνήμης
από τον Βίργιλο. Δεν έχουμε όμως καταφέρει τίποτα με αυτούς.
-Ούτε εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε. Ακόμα θρηνούμε την απώλεια της γνώσης από την εποχή του κυκλωνικού δικτύου.
Η Νικολαχίρα πήρε το λόγο.
-Μέντερελ της Ψυχής, έχεις τίποτα που θέλεις να προσθέσεις;
-Όχι.
-Άρα αυτή η συνάντηση τελείωσε. Εις το όνομα της γνώσης και της τεχνολογίας.
Οι Μέντερελ με την Νικολαχίρα αποσύρθηκαν στον Θάλαμο πέρα από την αίθουσα. Αλλά ο Μέντερελ της Ψυχής έμεινε πίσω.
-Ελένη, παιδί μου, θέλω να σου μιλήσω ιδιαιτέρως.
-Βεβαίως.
-Ακολούθησέ με.
Ο Μέντερελ την οδήγησε στο γραφείο του.
-Εδώ μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα.
-Τι υπάρχει να πούμε που δεν πρέπει να ακούσουν τρίτοι;
-Τις τελευταίες μέρες ακούς μια φωνή.
-Τι; Πώς το ξέρεις;
-Δεν έγινα Μέντερελ της Ψυχής τυχαία. Υπάρχει μια μαύρη αύρα γύρω σου. Αυτό σημαίνει ότι τραυματίστηκες από έναν Νεκροζώντανο υπηρέτη του
Χαοτικού.
-Ναι, μετά την συνάντηση με τον Βίργιλο. Αλλά είμαι εντάξει, επουλώθηκε.
-Μπορεί να μην υπάρχει σωματική μόλυνση αλλά υπάρχει ψυχική. Επέτρεψε μου να σε εξαχνήσω.
Ο Μέντερελ της έκανε νόημα να ξαπλώσει και έβγαλε κάτι όργανα και διάφορα αρωματικά. Αφού τα έβαλε στις θέσεις τους ξεκίνησε την τελετουργία
ψέλνοντας.
Ο Αρχόντιος παράλληλα άνοιξε την καταπακτή και βγήκε έξω στην επιφάνεια του πλανήτη.
-Κάπου εδώ γύρω είναι. Πρέπει να...
Ξαφνικά ένα σκοτάδι τον τύληξε.
-Α, εσύ πρέπει να είσαι ο νέος μου άρχοντας. Αναγνωρίζω την δύναμη και τις δυνατότητές σου και ορκίζομαι να σε ακολουθώ.
Το σκοτάδι απορροφήθηκε από το σώμα του και ξαναμπήκε στη βάση. Αφού έφτασε στον κύριο διάδρομο, πήγε στο γραφείο του Μέντερελ της Ψυχής. Την
στιγμή που άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα ο Μέντερελ γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια.
-Τα μάτια σου! Είσαι φορέας του Χαοτικού.
Ο Αρχόντιος γέλασε και πυροβόλησε τον Μέντερελ στο κεφάλι. Όπως ξάπλωνε η Ελένη αναίσθητη την πλησίασε και ψιθύρισε κάτι στο αυτί της αλλά αυτή
ξύπνησε και του έκοψε το κεφάλι με το μαχαίρι της.
-Πολλά θέλεις.
Εκείνη την στιγμή ο συναγερμός άρχισε να χτυπάει στην βάση.
-Πρέπει να βρω τους Μέντερελ και την Νικολαχίρα και να φύγουμε από εδώ!