Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Ο Μύθος.

Well... Εσείς αποφασίζετε... Να το κάνω ιστορία ή "ΟΧΙ ΡΕ ΚΑΤΣΕ ΜΕ ΤΟ STARGAZER KAI ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ"? Όπως και να έχει... Καλή σας όρεξη:

      Εκείνη την βροχερή νύχτα. Εκείνη την νύχτα που όλος ο κόσμος κρεμμόταν από την απόφαση του. Εκείνη την Νύχτα του Λύκου.
      Σε εκείνη την νύχτα θα αποφασιζόταν η μοίρα του κόσμου. Τι θα έκανε αυτός; Θα είχε το θάρρος να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε ή το στερέωμα θα διαλυόταν συνθέμελα από τις δυνάμεις του Ιερέα;
      Εκείνη την βροχερή νύχτα στεκόταν στο λόφο έχοντας την βροχή να ξεπλένει την, γεμάτη βαθουλώματα και τρύπες από  τις διάφορες μάχες που τον έφεραν σε αυτό το σημείο,
πανοπλία του. Στεκόταν εκεί και σκεφτόταν. Σκεφτοταν το ταξίδι που είχε κάνει. Το ταξίδι που τον έφερε ως εδώ. Σκεφτοταν τους συντρόφους που είχε αφήσει πίσω ή που είχαν πέσει σε μία απο τις διαφορεσ μάχες κατά του Ιερέα. Από τα διάφορα πρόσωπα που είχε στο μυαλό του όμως, ένα κυριαρχούσε. Το πρώτο θύμα του Ιερέα. Η αγαπημένη του. Ο λόγος που ξεκίνησε αυτό το ταξίδι, ο λόγος που πήρε αυτό το μονοπάτι.
      Αφού αποχαιρέτησε τα πρόσωπα στο μυαλό του για μία τελευταία φορά, ξεκίνησε να ανεβαίνει το βουνό για το κάστρο του Ιερέα.Το μονοπάτι του έφτανε στο τέλος του.
      Με βαριά βήματα έφτασε στις πύλες, είπε το τελευταίο αντίο στον κόσμο στον οποίο έζησε και για τον οποίο θα θυσίαζε την ζωή του για να προστατέψει.
      Πέρασε τις πύλες και την ώρα που έκλειναν έριξε μια τελευταία ματιά στον κόσμο αυτό και συνέχισε πιο βαθεία μέσα στο κάστρο. Ο Ιερέας και η μοιρα του τον περίμεναν στην καρδιά του Μαύρου Κάστρου.
      Ήξερε τί τον περιμένει. Αλλά δεν δείλιασε. Δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο, δεν κοίταξε αλλού λέγοντας ότι δεν ήταν δικό του πρόβλημα. Απλώς βάδιζε μπροστά. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, πάντα βάδιζε μπροστά.
      Οι πύλες πίσω του έκλεισαν με έναν εκκοφαντικό θόρυβο για τελευταία φορά.
      Κανένας δεν θα μάθαινε ποτέ για το τι έγινε στο Μαύρο Κάστρο εκείνη την νύχτα. Κανένας δεν θα μάθαινε για το πως τελείωνε το μονοπάτι που είχε επιλέξει. Αλλά αυτό δεν τον ένοιαζε. Απλά βάδιζε μπροστά.Έχοντας στο μυαλό και στην καρδιά του τους συντρόφους και την αγαπημένη του.
 Η νύχτα έδωσε την θέση της στην μέρα και ο χρόνος συνέχισε να κυλάει.
      Πολύς καιρός πέρασε από τότε. Από εκείνη την βροχερή νύχτα. Κανένας σχεδόν δεν τον θυμόταν πια. Το μόνο μνημείο της θυσίας του ήταν εκείνο το βουνό όπου βρισκόταν κάποτε το Μάυρο Κάστρο. Πέρα από εκείνο τον λόφο. Αλλά τίποτα δεν είχε απομείνει.
      Όταν ο ήλιος της επόμενης μέρας έπερνε την θέση της βροχερής νύχτας του Λύκου, τίποτα δεν είχε απομείνει. Σαν όλα να ήταν μέρος του ίδιου σκοτεινού ονείρου.
      Και έτσι οι μέρες και τα χρόνια περνούσαν και η ιστορία του έγινε μύθος.

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

StarGazer 01 - Κεφάλαιο 6

Πίσω στην Ιατρική πτέρυγα του Stargazer ο Αρχίατρος παρακολουθούσε την απαράλαχτη κατάσταση του Άλεξ. Ξέροντας ότι οι πιθανότητες να αλλάξει η
κατάσταση ήταν λίγες, άφησε τον καφέ του στο δωμάτιο παρακολούθησης της πτέρυγας και πήγε για ένα σύντομο περίπατο για να ρίξει ένα βλέφαρο στις
αποθήκες ιατρικών υλικών.
Αφού επιβεβαίωσε τις αιτήσεις του ιατρικού προσωπικού, επέστρεψε στο δωμάτιο παρακολούθησης. -Χμμ; Άφησα την πόρτα ανοιχτή; Γέρασες, Τζον,
γέρασες.
Κλείνοντας την πόρτα, κάθισε στην καρέκλα του και πήρε την κούπα του καφέ, αλλά αυτή ήταν άδεια.
-Κάποιος άλλος ήρθε εδώ μέσα. Αυτή η κούπα ήταν γεμάτη και οι πόρτες δεν ανοίγουν από μόνες τους.
Λέγοντας τα αυτά άρπαξε το πιστόλι του και σφράγισε όλη την πτέρυγα του Ιατρείου. Άνοιξε την πόρτα για το θάλαμο των ασθενών και κοίταξε μέσα. Ο
μόνος ασθενής που είχε ο θάλαμος, ο Άλεξ, δεν ήταν στο κρεβάτι του. Ο Αρχίατρος γύρισε και βάδισε γρήγορα μέχρι την πόρτα του διαδρόμου. Πήρε θέση
και κοίταξε προσεκτικά αριστερά και δεξιά στο διάδρομο.
Από την αριστερή πλευρά δεν υπήρχε κανένας, αλλά από την δεξιά υπήρχε κάτι παράξενο.
Ένα χαρτόκουτο ιατρικών προμηθειών, αρκετά μεγάλο για να χωρέσει δύο άτομα, κινούταν σιγά σιγά προς τον ανελκυστήρα. Πήγε με αργό βήμα πίσω από το
κινούμενο κουτί και χτύπησε το πάνω μέρος του. Όποιος ήταν μέσα πανικοβλήθηκε και έτρεξε σε ένα άδειο θάλαμο και σφράγισε την πόρτα.
Χαμογελόντας ο Τζον επέστρεψε στο δωμάτιο παρακολούθησης, αποσφράγισε το Ιατρείο και ξαναβγήκε στο διάδρομο.
Όπως είχε προβλέψει το χαρτόκουτο συνέχισε την πορεία του προς τον ανελκυστήρα. Αυτός πήγε κοντά και είπε:
-Όταν τελειώσεις έλα πίσω για βασικές εξετάσεις.
Στο άκουσμα της φωνής του Αρχίατρου το χαρτόκουτο πάγωσε.
Λίγα δευτερόλεπτα μετά, το χαρτόκουτο διαλύθηκε και από μέσα πετάχτηκε μια φιγούρα, που κουβαλούσε τον Άλεξ, και έτρεξε προς τον ανελκυστήρα.
-Ωχ, δεν ήταν ο Άλεξ μόνο στο χαρτόκουτο.
Η φιγούρα την ώρα που έτρεχε, πέταξε μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης στα πόδια του Αρχίατρου και μια χειροβομβίδα καπνού. Στα κλάσματα που είχε
οπτική επαφή ο Αρχίατρος με την φιγούρα είδε ότι ήταν μικροκαμωμένη, σχεδόν όσο ένος παιδιού 14 χρονών και φορούσε μαύρη στολή χωρίς διακριτικά. Η
κρότου-λάμψης έσκασε και το καπνογόνο κάλυψε τον διάδρομο και την υποχώριση της φιγούρας.
Όταν ο Αρχίατρος συνήλθε, έτρεξε στο δωμάτιο παρακολούθησης, ενεργοποίησε τον συναγερμό σε ολόκληρο το σκάφος και επικοινώνησε με την ομάδα
ασφαλείας.
-Επείγον! Κάποιος απήγαγε τον Διοικητή Άλεξ από το Ιατρείο! Είναι στον ανελκυστήρα 25-Γ.
-Ελήφθη! Ομάδες ασφαλείας 2,5,8 και 9 καλύψτε τις εξόδους του ανελκυστήρα 25-Γ για κάθε τομέα!
-Αμέσως!
Οι ομάδες πήραν τις θέσεις τους έξω από κάθε έξοδο του ανελκυστήρα.
-Ομάδα 5 αναφέρει, ο ανελκυστήρας σταμάτησε ανάμεσα στον τομέα διοίκησης και στον τομέα αναψυχής.
-Ελήφθη. Παραμείνετε στις θέσεις σας. Ομάδες 3,4,7 και 10 ενισχύστε τις ομάδες 2,5,8 και 9 αντίστοιχα. Μην σας ξεφύγει!
-Ομάδα 8 αναφέρει, ο ανελκυστήρας συνεχίζει προς τον τομέα διοίκησης! Επαφή σε 5! Ετοιμασθείτε! Επαφή σε 2.
Οι πόρτες του ανελκυστήρα άνοιξαν και οι ομάδες ασφαλείας έκαναν έφοδο αλλά δεν υπήρχε κανείς.
-Πεδίο καθαρο! Δεν υπάρχει κανείς! Κέντρο, ο στόχος διέφυγε μέσω του συστήματος εξαερισμού.
-Υπάρχουν πολλές τοποθεσίες που μπορεί να διαφύγει ο στόχος. Κάπου μέσα στο σκάφος ή να διαφύγει στο διάστημα. Κέντρο προς όλες τις ομάδες
ασφαλείας. Ασφαλίστε όλα τα υπόστεγα και όλους τους αεραγωγούς. Δυο άτομα ανά αεραγωγό και μια ομάδα ανά υπόστεγο. Τα εναπομείναντα μέλη και
ομάδες χωριστείτε σε δυάδες και χτενίστε εξονυχιστικά όλο το σκάφος.
Την ώρα που οι ομάδες ασφαλείας έψαχναν σε όλο το σκάφος, σε μια σκοτεινή γωνία μακρυά από την εμβέλεια των αισθητήρων, σε ένα κατασκευαστικό
λάθος βαθειά στο σκάφος, σε ένα δωμάτιο ξεχασμένο από όλους, η εισβολέας εναπόθεσε απαλά τον Άλεξ σε ένα άδειο γραφείο και του έκανε μια ένεση,
κάθισε δίπλα του και του χάιδεψε τα μαλλιά λέγοντας κάτι στην γλώσσα της.
Παράλληλα στην βάση στην επιφάνεια του φεγγαριού, η Ελένη αναζητούσε την Νικολαχίρα και τους Μέντερελ. Η βάση που πριν έσφυζε από ζωή ήταν σαν
εγκαταλελλημένη.
-Πώς άλλαξε έτσι το περιβάλλον από την μια στιγμή στην άλλη... Σαν να μην έχει πατήσει κανείς εδώ για πολύ καιρό...
Στρίβοντας σε ένα διάδρομο κάποιος άρπαξε με λαβή την Ελένη και την πέταξε στο έδαφος αλλά βλέποντας ποιος ήταν την βοήθησε να σηκωθεί.
-Νικολαχίρα εγώ είμαι.
-Συγνώμη, το κατάλαβα αφόυ ήσουν στο έδαφος.
-Ο Αρχόντιος είναι νεκρός. Μας πρόδωσε για τον Χαοτικό και σκότωσε τον Μέντερελ της ψυχής την ώρα που έκανε μια τελετουργία με εμένα.
-Ο Μέντερελ της ψυχής; Τελετουργία με εσένα;
-Ναι. Αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ λεπτομέρειες. Άμα μπορέσω να θυμηθώ τίποτε. Άμα μπορέσω θα σε ενημερώσω.
Ξαφνικά άρχισε να ακούγεται από τον διάδρομο που ήρθε η Νικολαχίρα το μουρμουρητό του Χαοτικού.
-Πρέπει να φύγουμε! Που είναι οι Μέντερελ;
-Είναι προς το μουρμουρητό. Θα πάω να τους φέρω. Εσύ Ελένη πάνε να ετοιμάσεις το σκάφος.
-Αυτό είναι αυτοκτονία!
-Μην ανησυχείς. Ξέρω την βάση αυτήν σαν την παλάμη του χεριού μου. Το υπόστεγο με την Νορμανδία είναι προς την άλλη κατεύθυνση. Μέχρι να
ετοιμάσεις το σκάφος θα τους έχω φέρει. Πάνε.
-Καλή τύχη!
-Ευχαριστώ. Και σε εσένα.
Η Ελένη χωρίστηκε με την Νικολαχίρα και ακολούθησε την διαδρομή που της είχε υποδείξει η Νικολαχίρα. Αλλά έξω από την θύρα του υπόστεγου ήταν
μαζεμένοι αρκετοί υπηρέτες του Χαοτικού που κοπανούσαν την σιδερένια θύρα.
"Πρέπει να βρω άλλο δρόμο. Κάποιος αεραγωγός ή κάτι παρόμοιο", σκέφτηκε η Ελένη.
Χωρίς να την καταλάβουν οι υπηρέτες, μπήκε σε μια αίθουσα που, από ότι ανακάλυψε ήταν η αίθουσα αποθήκευσης των προμηθειών του υπόστεγου αλλά
κατά λάθος έριξε ένα ράφι. Οι χαοτικοί υπηρέτες ανταποκρίθηκαν στον ήχο και μπήκαν και αυτοί στο δωμάτιο. Η Ελένη έτρεξε προς την πόρτα του
υποστέγου πετάγοντας δυο χειροβομβίδες στο δωμάτιο προμηθειών.
Η έκρηξη από τις χειροβομβίδες ενισχύθηκε από τα έφλεκτα υλικά και κατάκαψε τους υπηρέτες. Αλλά το πλεονέκτημα των δυνάμεων του Χαοτικού ήταν οι
υπερβολικά μεγάλοι αριθμοί υπηρετών. Ενώ η Ελένη ξεκλείδωνε την θύρα από το τέλος του διαδρόμου άρχισαν να έρχονται και άλλοι υπηρέτες.
Όταν μπόρεσε να ανοίξει την θύρα, οι υπηρέτες είχαν φτάσει σχεδόν στην θύρα και αφού έτρεξε μέσα, την ξανασφράγισε και έτρεξε στην Νορμανδία.
-Πλήρωμα, ετοιμασθείτε για επείγουσα απογείωση! Μόλις γυρίσει η Νικολαχίρα με τους Μέντερελ φεύγουμε αμέσως. Πλήρωμα ασφαλείας, ετοιμασθείτε για
μάχη. Υπάρχουν υπηρέτες του Χαοτικού, σαν αυτόυς που πολεμήσαμε την τελευταία φορά.
-Αμέσως!
Το πλήρωμα ασφαλείας πήρε θέσεις στην είσοδο για το σκάφος ενώ το πλήρωμα πλοήγησης ετοιμαζόταν για απογείωση.
-Έξι φίλοι πλησιάζουν. Είναι η Νικολαχίρα με πέντε άλλους.
-Ομάδα ασφαλείας, συνοδεύστε τους μέσα.
Η ομάδα ασφαλείας βγήκε από το σκάφος και προχώρισαν προς τους έξι.
-Υπηρέτες! Ανοίξτε πυρ!
Φώναξε ο αρχηγός της ομάδας και άρχισε να πυροβολεί τους χαοτικούς υπηρέτες που έσπασαν την θύρα και άρχισαν να οδεύουν προς το σκάφος.
-Επαφή με υπηρέτες. Οι "επισκέπτες" είναι ασφαλείς. Υποχωρούμε στο σκάφος. Γρήγορα! Όποιος αργήσει θα τον αφήσουμε πίσω!
Η ομάδα υποχώρισε γρήγορα πίσω στην Νορμανδία και ο πιλότος την απογείωσε χωρίς να προλάβουν οι υπηρέτες να προκαλέσουν ζημιά στο σκάφος.
Πίσω στο Stargazer, οι ομάδες ασφαλείας είχαν ψάξει κάθε πιθανή κρυψώνα αλλά δεν βρήκαν την εισβολέα ή τον απηχθέντα Άλεξ.
-Κέντρο, εδώ αρχηγός ομάδων ασφαλείας. Ο στόχος δεν βρέθηκε. Αναμένουμε διαταγές.
-Ψάξτε ξανά. Άμα και πάλι δεν βρεθεί ο στόχος, χωριστείτε σε περιπόλους, 4 βάρδιες ανά 12ωρο.
-Αμέσως. Μέσα στο Stargazer, στο σπίτι μας, βρίσκονται! Και θα είναι μεγάλη ντροπή άμα τους χάσουμε! Ψάξτε καλύτερα!
Αλλά ο θάλαμος που βρισκόταν ο Άλεξ ήταν πολύ κρυμμένος, τόσο που κανένας Σταργκεϊζεριανός δεν ήξερε την ύπαρξή του.
Σε εκείνο τον θάλαμο, ο Άλεξ άρχισε να ξυπνάει. Σηκώθηκε και κοίταξε γύρω του. Το δωμάτιο δεν είχε πολύ φωτισμό, αλλά στον αδύναμο φωτισμό
μπόρεσε να ξεχωρίσει κάποιες λεπτομέρειες. Στους τοίχους ήταν κρεμμασμένοι πίνακες με διάφορες ολογραφικές εικόνες, κατασκευαστικά σχέδια,
διάφορα κείμενα και αντικείμενα. Αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον του ήταν μια εικόνα στον απέναντι τοίχο. Ήταν τυπωμένη σε πραγματικό χαρτί,
κάτι που σε αυτή την εποχή της τεχνολογίας το θεωρούσαν αξαιρετικά σπάνιο και παλιομοδίτικο. Στην χάρτινη φωτογραφία υπήρχε τυπωμένη μια
φωτογραφία του. Αλλά κατάλαβε ότι το άτομο που είχε κάνει κατάληψη στο δωμάτιο τον μισούσε. Η φωτογραφία που ήταν τυπωμένη σε πολύτιμο χαρτί
ήταν καρφωμένη με ένα μαχαίρι μάχης στον μεταλλικό τοίχο του σκάφους. Σηκώθηκε και περπάτησε μέχρι τον τοίχο. Το μαχαίρι ήταν αρκετά εκατοστά
βυθισμένο στον μεταλλικό τοίχο.
-Ο τύπος με μισεί υπερβολικά. Πρέπει να ωρει καινούργιο χόμπυ. Για να δούμε τι άλλο υπάρχει.
Κοίταξε γύρω στο υπόλοιπο δωμάτιο. Στο γραφείο όπου κείτονταν πριν λίγες στιγμές, παρατήρησε μια φιγούρα. Είχε ακουμπισμένο το κεφάλι της στα
χέρια της και κοιμόταν ήρεμα. Την πλησίασε με ήρεμα βήματα. Η μαύρη στολή φαινόταν ελαφριά αλλά ανθεκτική κάτι που θα φορούσε ένας ανιχνευτής ή
δολοφόνος. Ο οπλισμός αποτελούνταν από διάφορες λεπίδες διαφόρων μεγεθών και από βόμβες καπνού.
Σταμάτησε ακριβώς δίπλα της και κοίταξε την φιγούρα καλύτερα. Ήταν μικροκαμωμένη και όπως κοιμόταν είχε τα μαλλιά της ριγμένα στο πρόσωπό της. Ο
Άλεξ άπλωσε το χέρι του και τα παραμέρισε.
-Αυτή η κοπέλα είναι που με απήγαγε; Δεν είναι άνθρωπος. Πως βρέθηκε στο...
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του. Η κοπέλα αυτή ξύπνησε και με μια γρήγορη κίνηση του έκανε ένα κεφαλοκλείδωμα και έφερε μια από τις
λεπίδες της στο λαιμό του.
-Ήρεμα, ήρεμα. Άσε με δεν πρόκειτε να σε βλάψω. Εσύ με έφερες εδώ;
Αυτή κοίταξε στο γραφείο όπου τον είχε αφήσει, μετά κοίταξε το πρόσωπό του και τον απελευθέρωσε από την λαβή. Αυτός με μια κίνηση βρέθηκε σε
απόσταση ασφαλείας και τοποθέτησε το σώμα του σε στάση μάχης, έτοιμος να αποκρούσει επιθέσεις σώμα με σώμα.
-Δικό σου είναι το δωμάτιο;
Με ένα νεύμα έδειξε το δωμάτιο και έπειτα την κοπέλα. Θηκάρωσε το μαχαίρι της και κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Δεν ήταν δικό της.
-Δεν είσαι άνθρωπος. Ζαραντοριανή; Τι κάνεις στο Stargazer;
Από την στολή της έβγαλε ένα άδειο μπουκαλάκι και μια σύριγγα και έδειξε τον Άλεξ.
-Ήρθες να με σκοτώσεις;
Η ερώτηση του χτύπησε αδύναμο σημείο, γιατί κούνησε απότομα το κεφάλι αρνητικά.
-Μπορείς να μιλήσεις;
-Διδ'αλ ουν τι ελ λοχετ.
-Διαφορετική διάλεκτος...Ζαραντοριανά;
-Ρες.
Είπε και ένευσε καταφατικά. Έριξε μια ματιά στην στάση του και γύρισε από την άλλη. Ο Άλεξ τότε για πρώτη φορά έδωσε σημασία στην ενδυμασία του.
Φορούσε ρόμπα νοσοκομείου και ένα περιβραχιόνειο στο χέρι με τα στοιχεία του.
-Ωπ...
Η στάση μάχης σε συνδιασμό με την ρόμπα αποκάλυπτε αρκετά ώστε να κοκκινήσει και να ντραπεί η κοπελιά.
-Συγνώμη...
Είπε αυτός και γέλασε. Χαλάρωσε την στάση του και καλύφθηκε με ένα μακρύ ύφασμα που βρισκόταν εκεί δίπλα.
-Καλύτερα τώρα, ελπίζω.
Αλλά αυτή δεν γύρισε να τον κοιτάξει. Αντίθετα πήρε ένα μαντήλι και κάλυψε την μύτη της.
-Είσαι καλά; Τι έγινε;
Ο Άλεξ την πλησίασε και παρατήρησε ότι το μαντήλι είχε γεμίσει με κηλίδες από το χαρακτηριστικό πράσινο αίμα των Ζαραντοριανών. Μόλις το είδε, ο
Άλεξ με πολύ κόπο συγκράτησε το γέλιο του. Καταλαβαίνοντας την αντίδρασή του αυτή κοκκίνησε ακόμα περισσότερο. Ο Άλεξ σταμάτησε να την πειράζει,
της έδωσε λίγο χώρο και χρόνο και κοίταξε γύρω στο δωμάτιο.
-Υπάρχουν πολλές πληροφορίες εδώ μέσα... Τρύπες στην ασφάλεια, αδυναμίες στις ασπίδες... Χμμ... Ο τυπάς είναι καλός. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα
να τον εξαγοράσω. Όπως και να έχει, πρέπει να επιστρέψω πίσω. Διοικητής είμαι στο κάτω κάτω. Δεν μου έχεις πει όμως το όνομα σου.
-Χέλιβεν. Εμ ζαροχ Χέλιβεν.
-Ωραίο όνομα. Χέλιβεν. Ας βγούμε από εδώ. Θυμάσαι τον δ΄ρομο μέσα από τους αεραγωγούς;
-Ρες.
-Θα πας μπροστά και θα μας οδηγείς τότε. Φύγαμε.
Η Χέλιβεν μπήκε σοτν αεραγωγό ακολουθούμενη από τον Άλεξ. Στροφή μετά τη στροφή, η Χέλιβεν προχωρούσε σαν να ήταν σε οικείο περιβάλλον το οποίο
ήξερε για χρόνια.
Αρκετή ώρα μετά βγήκαν στον άδειο ανελκυστήρα.
-Άστο σε εμένα από εδώ και πέρα. Αυτό θα έχει πλάκα.
Ο Άλεξ πάτησε το κουμπί του τομέα διοίκησης και έφτιαξε το ύφασμα που φορούσε.
Μερικές στιγμές αργότερα ο ανελκυστήρας σταμάτησε.
-Πάμε.
Οι πόρτες άνοιξαν και ο Άλεξ, συνοδευόμενος από την Χέλιβεν προχώρισαν στο πόστο του Άλεξ. Όλα τα βλέμματα του πληρώματος ήταν καρφωμένα επάνω
τους. Κανένας τους δεν ήξερε ότι ο Άλεξ είχε ξυπνήσει από το κώμα.
-Καλησπέρα κόσμε. Πως πάει;
-Κύριε διοικητα! Όλοι χαιρόμαστε που σας βλέπουμε! Μα, δεν είχατε πέσει σε κώμα;
-Κάτι τέτοιο... Αλλά με την βοήθεια της Χέλιβεν, επέστρεψα και είμαι έτοιμος να δείρω αυτοκτρατορικούς και άλλους κώλους. Αλλά πρώτα, μπορεί
κάποιος να μου πει που είναι η Ελένη;
-Σε αποστολή στο φεγγάρι. Συνόδεψε την Νικολαχίρα για να μιλήσουν με το συμβούλειο.
-Κύριε διοικητά. Οι αισθητήρες ανίχνευσαν ένα σκάφος. Η Νορμανδία είναι. Ζητάει άδεια για προσγείωση.
-Για να την πειράξω λίγο. Άδεια απορρίφθηκε.
-Μα κύριε...
-Απορρίπτω την άδεια. Πρέπει να πάρω "εκδίκηση" που με άφησε πίσω.
-Μάλιστα.

-Έχουμε ένα πρόβλημα. Απόρριψαν την άδεια προσγείωσης.
-Ποιος την ακύρωσε; Για να δω... Αυτό είναι λάθος ο αδελφός μου είναι σε κώμα. Ξαναστείλε την αίτηση.
-Αμέσως. Αίτηση στάλθηκε.

-Αίτηση για άδεια προσγείωσης λήφθηκε. Τι να κάνω κύριε;
-Άστους να περιμένουν λίγο μέχρι να ετοιμαστώ και παραχώρισε την άδεια. Πάμε Χέλιβεν.

Λίγη ώρα μετά στην Νορμανδία, η Ελένη είχε αρχίσει να χάνει την ψυχραιμία της.
-Τι κάνουν τόση ώρα; Ξαναστείλε την καταραμένη αίτηση.
-Μάλιστα. Έχουμε απάντηση επιτέλους. Η αίτηση εγκρίθηκε. Ετοιμαστείτε για προσγείωση!