Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Στα Μπουντρούμια του Τολ Καζάκ.

Υγρασία. Σκοτάδι. Βρώμα.
Συνοδευόμενα με τις κραυγές των βασανιζόμενων φυλακισμένων.
Αυτή ήταν, είναι και θα είναι μέχρι να νικήσουμε τον Χόγκερ, η καθημερηνότητα στις απόκοσμες φυλακές των Τέερμους, στην σκοτεινή πλευρά και βαθεία κάτω από την επιφάνεια του Loader.
Είμαι εδώ μέσα δύο μέρες και φαίνονται ήδη σαν μια αιωνιότητα. Εδώ μέσα κανείς δεν ζει για πάνω από μια βδομάδα. Αλλά έχω ακούσει φήμες για έναν κρατούμενο, άνθρωπος νομίζω ότι είναι...
Πιστεύω ότι τον λένε Άλεξ. Σκληρό καρύδι ο τύπος, καρύδι από τιτάνιο φτιαγμένο... Είναι εδώ μέσα για σχεδόν ένα χρόνο λένε οι φήμες.

Ακούω βήματα, ήρθε η σειρά μου για να με βασανίσουν... Άμα επιβιώσω θα προσπαθήσω να βρω και άλλες πληροφορίες για αυτόν τον άνθρωπο. Αν όχι, ελπίζω πως κάποιος θα βρει μετά από καιρό αυτό το σημείωμα... Αυτοί που έχουν χάσει και θα χάσουν τις ζωές τους εδω μέσα δεν πρέπει να ξεχαστούν!!!

Κομμάτι απο σημείωση κρατουμένου
σε   κελί   των    μπουντρουμιών   του
Τολ Καζάκ.  Μεταξύ  2600 και  2605 

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

H Συνωμοσία Παρτ Του! PART 2!

-Που είναι ο άλλος;
-Το Μαχητικό του καταστράφηκε κατα την διάρκεια της μάχης, Αρχοντά μου.
-Δηλαδή αναπνέει κενό! Μουάχαχαχαχα!
-Αρχοντά μου, ο κυβερνήτης έφερε τους εξωρήινους μέσα στο ίδιο μας το σκάφος!Μόνο το κόκκινο χαλί που δεν τους έστρωσε!
-Ο ανίκανος δεν ξέρει τι κάνει!!!
-Ίσως να μην είναι τόσο αφελής... Τα γεγονότα με κάνουν να αμφιβάλω για το σκοπό του σχεδίου μας! ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ!!!
-Ξέρεις ότι δεν μπορώ να σε αφήσω... Δεν πρόκειται να σε αφήσω!
-Δεν μπορείς να με σταματήσεις!

Και ενώ απομανκρύνεται ο μαθητευόμενος του, η μυστηριώδη φιγούρα του "Άρχοντα" βγάζει ένα όπλο και τον πυροβολεί. Το όπλο ήταν κλεμμένο απο το πειραματικό οπλοστάσιο του σκάφους. Η ιδιότητα του ήταν να διασπάει τους δεσμούς των μορίων στο ανθρώπινο σώμα.

-Έμεινα μόνος λοιπόν... Καλύτερα για μένα!
Και με αυτά τα λόγια ο Άρχοντας εξαφανίστηκε σε ενα σκοτεινό διάδρομο του σκάφους με ένα απόκοσμο γέλιο να τον συνοδεύει...

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

H Συνωμοσία Παρτ Ουαν (Part 1)

-Kάτι πρέπει να γίνει...
-Ναι, όντως. Κάτι πρέπει να κάνουμε γι' αυτόν!
-Αυτό είναι γεγονός, αλλά ότι γίνει πρέπει να έχει οργάνωση και να γίνει συστηματικά. Γιώργο και Κώστα, είστε διατεθημένοι να κάνετε ότι χρειαστεί για να βγει απο την μέση;
-Σίγουρα!
-Θάνατος στον "κυβερνήτη" Άλεξ.
-Ωραία, ακούστε τι θα κάνουμε...

--ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ - ΕΧΘΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ - ΟΛΟ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ - ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΚΗΣΗ--

-Τι στο...; Θα συνεχίσουμε την συνάντηση αργότερα στο επόμενο επιλεγμένο σημείο...

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Stone & Metal - Part 2

Εκεί που ήταν όλοι αναίσθητοι πάνω στη σκηνή, ο Νίκος άρχισε να νιώθει κάτι υγρό να πέφτει στο πρόσωπο του. Στην αρχή νόμιζε πώς απλός ονειρευόταν.Αλλά αυτό που ένιωθε μεγάλωνε σε δύναμη και σε συχνότητα. Καταλαβαίνοντας οτι κάτι δεν πάει καλά, άνοιξε τα μάτια του.Ένιωθε ένα πόνο σε όλο του το σώμα.

Μετά από μερικά βασανιστικά λεπτά, κατάφερε να σταθεί όρθιος. Κοίταξε γύρο του και είδε στο βάθος ένα παράξενο πλάσμα. Μετά κοίταξε στην σκηνή και είδε το υπόλοιπο συγκρότημα να ξαναβρίσκει τις αισθήσεις του.

Τι στο διάολο έγινε, ρώτησε ο Αλέξανδρος. Το τελευταίο που θυμάμαι είναι μια μεγάλη λάμψη και μετά τίποτα.Τι δουλεία έχει το λεωφορείο πάνω στη σκηνή; Ρε μάγκες, τι είναι εκείνο στο βάθος; Ή εγώ ήπια πάρα πολύ ή αυτό είναι δεινόσαυρος!

Μετά απο αυτό το σχόλιο το συγκρότημα έστρεψε το βλέμα του προς το πλάσμα στον ορίζοντα. Ήταν ένα όν, με μακρύ λαιμό και σκληρό δέρμα. Ξαφνικά μέσα απο την λίμνη που πήγαινε να πιει νερό πετάγεται ένα μεγαλύτερο πλάσμα με μεγάλα νύχια και σουβλερά δόντια. Το σαρκοφάγο άρπαξε το άτυχο ζώο από το λαιμό και τινάχτηκε με μια βίαιη κίνηση, σπάζοντας το λαιμό του.Έπειτα πήρε το κουφάρι και εξαφανίστηκε σε μία τρύπα στο έδαφος που ύπήρχε εκεί δίπλα. Και όλο το γεγονός εκτυλισόταν μπροστά στα μάτια του έκπληκτου συγκροτήματος!

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Stone & Metal

Το κείμενο αυτό είναι μέρος από μια μεγάλη ιστορία.
Κάθε 1 με 2 εβδόμαδες θα κάνω post και ένα καινούργιο κομμάτι της







Νίκο είσαι έτοιμος, τον ρώτησε. Έτοιμος να βγεις πάνω στην σκηνή με εμάς τους υπόλοιπους  για να ελευθερώσουμε τα μυαλά του κόσμου από την αϊδία της καθημερινότητας με την υψηλής τάσης μεταλλιά μας;
Όχι, απάντησε ο Νίκος, αλλά αυτό δεν έχει σημασία... Μπόρει να είναι η πρώτη μας συναυλία σε τόσο μεγάλο κοινό, μπορεί το Φεστιβάλ να είναι το Wacken, αλλά αφού είμαστε εδώ το αξίζουμε!
Όντως, απάντησε ο Αλέξανδρος, ο μπασσίστας του συγκροτήματος. Νίκο είναι η κιθάρα σου κουρδισμένη;Η φωνή σου πως είναι;
Και τα δύο είναι μια χαρά! Πάμε να λιώσουμε μυαλά!

Το συγκρότημα του Νίκου ήταν το πρώτο της ημέρας αλλά και του φεστιβάλ. Αλλά παρά την φήμη του, αυτή τη χρονιά οι υπεύθυνοι είχαν προσλάβει τεμπέληδες τεχνικούς που δεν έκαναν καλά τη δουλεία τους. Μην έχοντας ιδέα, η μπάντα άρχισε να παίζει την λίστα των τραγουδιών που είχαν επιλέξει.

Η εμφάνιση της μπάντας κυλούσε ομαλά και χωρίς προβλήματα.Αλλά λίγο πιο μακρύα απο την σκηνή ένας μεθυσμένος είχε κλέψει το λεωφορείο της μπάντας και εκεί που έκοβε βόλτες πάτησε απότομα γκάζι και άρχισε να κατευθύνεται προς ένα κτήριο που είχε την μορφή ράμπας από την πλευρά που ερχόταν. Η υψηλή ταχύτητα και το σχήμα του κτηρίου απογείωσαν το όχημα αρκετά ώστε αυτό να καρφωθεί  πάνω στη σκηνή. Κανένας δεν τραυματίστηκε εκτός από τον οδηγό που πέθανε ακαριαία την στιγμή της σύγκρουσης.  Αλλά με την σύγκρουση διαταράχθηκαν οι καλωδιώσεις και χωρίς καμία εξήγηση δημιουργήθηκε μια τρύπα στον χωροχρόνο που μετέφερε ολόκληρη την σκηνή και όλους όσους ήταν πάνω στο παρελθόν.

Και για την ακρίβεια...........
                                                                        Πίσω στην Παλαιολιθική Εποχή

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Τραγούδι - Beer Beer Mother****ing Beer

Το έκανα ποστ στο blog γιατί τα Notes του FB συνουσιάζονται!
Με Korpiklaani στο μυαλό και στη λίστα αναπαραγωγής και μέσα σε 5 λεπτά βγήκε αυτό:

BEER!
BEER!
Bought in six-packs.
Or in a barrel!

Beer!  Beer!
You're the Best,
In The Fest!
When Drank cold,
With Lots of Friends!

With a variety
that blows your mind...
So many kinds...
Which shall I choose?

Beer! Beer!
You're the Best,
In The Fest!
When Drank cold,
With Lots of Friends!

The Variety is INSANE!
Drivin' me crazy!
Well... Screw it!
I'm buying one of each!
One of Each!
YAAAAAAAAAAAR!

Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

What in the Name of the Nyxtofagaei?

What in the Name of the Νυχτοφαγάει?

Το όλο θέμα ξεκίνησε ως μια συζήτηση για το νυχτερινό φαγητό με την Ασπασία στο Φεϊσμπουκ...
Και να το αποτέλεσμα! Θα αρχίσω από την αρχή της συζήτησης για να καταλάβετε τι εννοώ...
Και δεν είναι αυτή η άκυρη ιστορια που θα έγραφα!

Αλεξ. : - Το πρωί στο χωριό και το απόγευμα Άσπρη Άμμο και μετά βόλτα στην Καβάλα...

Ασπασία : - Μα τι ωραία που πέρασες...
-Μπααααα στο χωριό ψιλοβαρεμάρα (τα κεφτεδάκια να είναι καλά!)
Στην άσπρη άμμο απλός καθόμουνα στην παραλία ακούγοντας μουσική και γράφοντας την άκυρη ιστορία μου... Και μετά στην Καβάλα καλά ήταν, μια βολτίτσα κια μια πίτα γυρό...
- Αυτά είναι! Μόνο αυτό έχω να πω!
- Σοβαρά? Εγώ βαριόμουν τη ζώη μου! Ειδικά το πρωί! (τα κεφτεδάκια να είναι ακόμα καλύτερα!)
- Αχ έλα τώρα μην μου ανοίγεις την όρεξη!
- Έλα ρε, τι είναι μια νυχτερινή επιδρομή στο ψυγείο?
*Νight Refrigerator in Progress* εεε?
- Χαχα μπα όχι γιατί κάνει κακό!
- Εεεχ μια φορά δεν βλάπτει...
- ΚΑΜΙΑ! Γιατί μετά ξεφεύγεις
- Πας σιγά σιγά στην κουζίνα την ώρα που κοιμάται το ψυγείο, πλησιάζεις απο πίσω του με τα μαχαιροπίρουνα και εκεί που δεν το περιμένει... ΧΤΥΠΑΣ και το ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΝΕΙΣ!
- Χαχα καλό! Αλλά πρέπει να προλάβεις.... Πριν σε καταλάβει ρε...
- Ω! Η εκδίκηση του ντουλαπιού! Θα σου πετάει πιάτα και ποτήρια και κουταλομαχαιροπίρουνα! Α και Corn Flakes και άλλα δημιτριακά!
- Θα κρατάω μαχαίρι! Εεε... Να φάμε κιόλας!
- Ε ναι! Τα φαγώσιμα που πετάει! Και εκεί που πας να μαζέψεις τα φαγητά που πετάει πίσω από το τραπέζι που έχεις καλυφθεί...
- Ξαφνικά πετάγεται μία ντομάτα με κάτι μεγάλα δόντια και σε δαγκώνει!!!
- Με σπασμένο μαχαίρι και μην έχοντας άλλα όπλα για να νικήσεις αυτό τρομακτικό τέρααααααας... Αρπάζεις το γυάλινο μπουκάλι με το γάλα και εκτελείς την ντομάτα με μια φινετσάτη κίνηση...
- Και μετά πίνεις το γάλα.
- Εκεί που κατεβάζεις την τελευταία γουλιά γάλα, βλέπεις στην άλλη άκρη της κουζίνας, βλέπεις το ρολό με το χαρτί να κάνει μια τελετή και να προσπαθεί να νεκραναστήσει το ψυγείο. Απο τις άκρες του χαρτιού έβγαιναν μαύροι καπνοί, τόση ήταν διαφθορά του!
Για να αποτρέψεις το κάλεσμα αυτού του τρομερού εχθρού, παίρνεις το μπανανοσπαθό σου και το προκαλείς σε μονομαχία!
- Το χαρτί δέχεται!
- Και παίρνει και αυτό το ρολόσπαθο του! Μιας και που ήταν και αυτό βυθισμένο στην σκοτεινή πλευρά της κουζίνας,
χρησιμοποιεί ύπουλες τακτικές πετόντας κομμάτια χαρτιού επάνω σου! Και εσύ , σαν Νυχτοφαγάει που είσαι (ευτυχώς...) , έχεις ικανότητες καλύτερες και δυνατότερες απο τις δκίες του!

<< Μετά από λίγη ώρα και μετά απο μια σβοδρή μάχη...>>

- Το χαρτί κείτεται κατατροπωμένο στο πάτωμα.
- Καλά να πάθει! Τα ήθελε!!!
- Και αφού κόβεις ένα κομάτι για να σκουπίσεις τα υπολοίματα της ντομάτας από τα μαλλιά σου, σε δαγκώνει το σκυλί σου, το οποίο είχε καταναλώσει κάτι ληγμένο απο το ψυγείο και το διευθαρμένο κομμάτι απο το χαρτί...
- OMG! Φρικάρω!!!

- Όμως δεν μπόρεσε να αντέξει την πολύ μεγάλη δύναμη Νυχτοφαγάει που έχεις και εξαυλώνεται αφήνοντας στάχτη... Και αφού δεν υπάρχει κανένας άλλος κακός γύρο σου, απολαμβάνεις το νυχτερινό σου φαγητό με την ησυχία σου και πας για ύπνο!     

Δι Εντ!

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

StarGazer 1


Ημερολόγειο του Καπετάνιου : Ημέρα 253 της αποστολής
StarGazer 1. Το έτος είναι 2554 και το σκάφος μας απομανκρύνεται απο το ηλιακό μας σύστημα. Σύμφωνα με τους ανθρώπους πολλά χρόνια πρίν αυτό ήταν μόνο ένα όνειρο. Αλλά εμείς εκπληρώνουμε αυτό το όνειρο και γράφουμε ιστορία καθώς είμαστε οι πρωτοπόροι.Καθώς είμαστε οι πρώτοι που θα φύγουμε απο το Sol, το ηλιακό μας σύστημα. Ελπίζω η ιστορία που γράφουμε να μην γραφτεί με αίμα. Η κοινότητα του σκάφους, συνολικά 10.000 μέλη , δεν έχει προσαρμοστεί απόλυτα στην νέα καθημερινότητα. Αλλά με τον καιρό θα συνηθίσουμε την νέα ρουτίνα.

Με αυτά τα λόγια ο καπετάνιος Βασίλης τελείωσε τη βάρδια του και πήγε να ξεκουραστεί. Η γυναίκα του είχε ήδη αποκοιμηθεί και σιγά σιγά τον πήρε και αυτόν ο ύπνος.
Όλοι πάνω στο σκάφος ζούσαν με την ελπίδα ότι αυτός ο ξένος πλανήτης θα μπορούσε να αντικαταστήσει την Γη, που πλέον δεν ήταν παρά ένα ξοδεμένο απομεινάρι του εαυτού της. Κατεστραμένη, χωρίς ζωή. Έτσι την άφησε η πίσω της η ανθρωπότητα , που εξαπλώθηκε και στο υπόλοιπο
Sol.

Το ταξίδι κυλούσε ομαλά, τα χρόνια περνούσαν όμορφα και γαλήνια.Αλλά αυτό ήταν μόνο η ηρεμία πριν την καταιγίδα.

Ημερολόγειο του καπετάνιου της αποστολής
StarGazer : Το έτος είναι 2600 και επιτέλους φτάσαμε στον πλανήτη Loader-1N1. Από αύριο θα αρχίσουμε τις διαδικασίες αποίκησης. Ως αρχηγός της αποστολής λέω να αρχίσουμε με την ανάλυση του πλανήτη και μετά να χτίσουμε μια στρατιωτική βάση. Και αφού γίνουν αυτά να διαλύσουμε το σκάφος και να χτίσουμε πόλεις. Θά κόψουμε όλες τις επικοινωνίες με το Sol, και θα στείλουμε μήνυμα ότι το σκάφος καταστράφηκε. Επισείς θα μάθουμε στους ανθρώπους να σέβονται τον πλανήτη για να μην καταλήξει σαν τη Γη.

46 χρόνια μετά την αποχώριση μας από το Sol, μας έχουν πάρει όλους τα χρόνια. Εγώ είμαι 76 χρονών, η γυναίκα μου ειναι 70, και τα δύο μου παιδιά ,ο Άλεξ είναι στα 30 του με μία πάρα πολύ πετυχημένη καριέρα ως στρατιωτικός διοικητής και στρατάρχης ενώ η κόρη μου η Ελένη μόλις έγινε στρατηγός στα 28 της και είναι υπο την δοιήκηση του Άλεξ. Εγώ από την άλλη βλέπω τον κόσμο γύρο μου να εξελίσεται , μαζί με αυτόν και έγω όμως... Λέω να αποσυρθώ και να αφήσω το γιο μου διοικήσει την αποστολή γιατί ειναι γεμάτος νέες ιδέες και καινοτομίες.

Τέλος της καταχώρισης.

Έτσι τελείωσε άλλη μια μέρα για τον καπετάνιο του
StarGazer.

- Καπετάνιε! Φτάσαμε στον Loader.Να αρχίσουν οι διαδικασίες αποίκησης?
- Όχι ακόμα γιέ μου.Έχω να κάνω μια ανακοίνωση στους κατοίκους και στο πλήρωμα του σκάφους πρώτα.


- Όπως επιθυμείς πατέρα, το μικρόφωνο είναι ανοιχτό.

- Κάτοικοι και πλήρωμα του StarGazer.

Φτάσαμε επιτέλους μετά απο τόσα χρόνια στον προορισμό μας. Ο Loader-1N1 είναι δίπλα μας και οι διαδικασίες αποίκησης είναι έτοιμες να ξεκινήσουν.Αλλά δεν θα θα είμαι εγώ άλλο "το κεφάλι". Θα είναι ο γιός μου ο Άλεξ. Είναι ένας νέος με άριστες ηγετικές ικανότητες και καινοτόμες ιδέες. Να του δείξετε τον ίδιο σεβασμό που δείξατε και σε εμένα όλα αυτά τα χρόνια. Γιε μου, τα ινία είναι στα χέρια σου πλέον. Αυτά για τώρα StarGazer.

Ο γιός του , μην πιστεύοντας αυτά που είχε ακούσει, του πήρε λίγος χρόνος για να συνειδητοποιήσει τι έγινε. Αλλά όταν έγινε αυτό είδε ότι ο πατέρας του είχε φύγει από την γέφυρα. Είχε τόσα πολλά να τον ρωτήσει... Είχε πολλές απορροίες. Κοίταξε γύρο του και είδε όλους αυτούς που ήταν σε υπηρεσία εκείνη την ώρα στο πιλοτήριο, όλοι περίμεναν διαταγές .Έχοντας μόνο τις αναμνήσεις από τον πατέρα του εν ώρα καθήκοντος και την στρατιωτική του εκπαίδευση, χώρις να διστασει ζήτησε μια πλήρη αναφορά και τους διέταξε να συνεχίσουν τα καθήκοντα τους.

Όντως ανοιχτόμυαλος και μιας και που μάθαινε γρήγορα, συνήθεισε τα νέα του καθήκοντα μέσα σε λίγη ώρα.

Μόλις τελείωσε η βάρδια του πήγε να ψάξει για τον πατέρα του αλλά όταν έφτασε στην πόρτα του δωματίου των γονιών του, απλώς γύρισε στο δωμάτιο του. Είχε καταλάβει το πραγματικό μέγεθος της εμπιστοσύνης που του είχε ο πατέρας του.

Η μικρότερη αδελφή του, που αν και πάντα πίστευε ότι ζούσε στην σκιά του αδελφού της, ήξερε οτι ο πατέρας τους είχε κάνει την σώστη επιλογή, γιατί ήξερε οτι άμα ήταν αυτή στην θέση του δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε αυτο. Δεν μισούσε τον αδελφό της, τελείως το αντίθετο, τον είχε ως το πρότυπο της. Το μόνο που δεν της άρεσε ήταν ότι έπερνε αυτός όλα τα βραβεία και τις διακρίσεις. Έψαχνε απεγνωσμένα για κάτι που θα την έκανε να λάβει και αυτη λίγη απο την δόξα που έπεφτε βρόχη στον αδελφό της.


Αφού τελείωσαν οι βάρδιες όλων ο νέος κυβερνήτης ήταν ακόμα στη γέφυρα σχεδιάζοντας τις αποστολές για τις υπόλοιπες μέρες που ήταν και οι πιο κρίσημες. Μάλιστα κάθισε τόσο αργά που στο τέλος ήρθε η αδελφή του και τον πήγε στο δωμάτιο του και μετά πήγε και αυτή για ύπνο.

Εν τω μεταξύ , κάτω από την επιφάνεια του Loader, μέσα στις υπόγειες μεγαλουπόλεις των Ζαραντόριων, τα κέντρα εξουσίας είχαν αναστατωθεί από την άφηξη των ανθρώπων στο σύστημά τους. Ο ερχομός τους τάραξε τα ήδη ταραγμένα νερά και ένας πόλεμος ξέσπασε χωρίζοντας τους σε δύο στρατόπεδα. Η μία πλευρά, οι Τέερμους, έβλεπαν την αποστολή ως απειλή και ήθελαν να τους εξαλείψουν. Η άλλη πλευρά, οι Πάαστιρ, ήθελαν να στείλουν μια διπλοματική αποστολή στο StarGazer, για να καλοσορίσουν τους νεοφερμένους και να ξεκαθαρίσουν τις διαθέσεις τους. Έπερναν ένα μεγάλο ρίσκο, γιατί πίστευαν ότι είχαν φιλικές διαθέσεις ενώ το μόνο που ήξεραν για αυτούς ήταν ο σκοπός της αποστολής τους. Αυτές οι δύο αντίπαλες διατάξεις είχαν μεταξύ τους μια μεγάλη έχθρα σε όλους τους τομείς, στρατιωτικούς και μη. Οι Πάαστιρ όμως είχαν κρατήσει το βασιλικό πολίτευμα ενώ οι Τέερμους είχαν απολυταρχία.

Πίσω στο StarGazer επικρατούσε ησυχία. Αλλά ο πρώτος ύπνος του Άλεξ ως κυβερνήτης θα ήταν πολύ σύντομος , γιατί η διαστημική αρμάδα των Τέερμους είχε μόλις φύγει απο τον Loader και οι διαταγές τους ήταν να μην επιβιώσει κανένας.


Χωρίς προειδοποίηση άνοιξαν πυρ. Οι εκρήξεις ξύπνησαν όλο τον κόσμο πάνω στο σκάφος μαζί και το κυβερνήτη, ο οποίος μόλις έφτασε τρέχοντας στην γέφυρα διέταξε να επανδρωθεί κάθε μαχητικό που υπήρχε διαθέσιμο και να ενισχυθούν οι ασπίδες με επιπλέον ενέργεια απο άλλους τομείς του σκάφους.Τα κανόνια , αν και με αργή ταχύτητα βολής κατέστρεφαν με ευκολία τα εχθρικά μαχητικά , αλλά καταστραφηκαν αμέσως. Βλέποντας την καταστροφή των κανονιών ο Άλεξ διέταξε τα ανθρώπινα μαχητικά να μεταφέρουν τη μάχη μακριά απο το σκάφος καθώς οπισθοχωρούσε.
Η μάχη ήταν σφοδρή. Οι ανθρώποι αν και γεναίοι δεν είχαν την τεχνολογική υπεροχή που είχαν οι εχρθοί τους. Και εκεί που η μάχη έδειχνε ότι θα κατέληγε σε σφαγή, κατέφθασε ο στόλος των Πάαστιρ με σαράντα χιλιάδες μαχητικά και δέκα χιλιάδες καταδιωκτικά. Οι πιλότοι των Τέερμους βλέποντας την αναλογία να πηγαίνει σε εξήντα προς ένα, τράπηκαν σε φυγή.

Αφού η μάχη τελείωσε , τα ιατρικά σκάφη τους περισυνέλεξαν τους επιζώντες των ανθρώπινων μαχητικών και η ναυαρχίδα του στόλου ριμούλκησε με την ακτίνα έλξης το StarGazer σε μία από τις αποβάθρες της. Κατά την ριμούλκηση η Ελένη είχε ενισχύσει την είσοδο στο σκάφος με την επίλεκτη ομάδα κρούσης της.

Οι πόρτες άνοιξαν και μέσα απο ένα παράξενο και πάρα πού δυνατό φώς εμφανίστηκε μία ανθρωπόμορφη φιγούρα. Ήταν πιο ψηλή απο τους ανθρώπους με μακριά μαλλιά. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου ήταν όλα ανθρώπινα εκτός απο τα μυτερά αυτιά. Η φιγούρα έμοιαζε γυναικία. Μαζί της ήταν και μια ομάδα εξεληγμένων ανδροϊδών με όπλα λέιζερ.

Και πάνω που η Ελένη ετοιμαζόταν να δώσει την εντολή στην ομάδα της να ανοίξει πυρ ακούγεται η φωνή του κυβερνήτη απο το τον διάδρομο

- Ελένη! Μη! Αυτοί είναι που μας έσωσαν, θα ήταν αγενές να ανταποδώσουμε την χάρη ανεβάζοντας το σύνολο των ανδροϊδών προς κατασκευή...

- Ελπίζω να ξέρεις τι κάνεις...

- Και εγώ το ίδιο. Ας δούμε τι θέλει λοιπόν η κοπελιά!

- Για να δούμε λοιπόν... Καλησπεεεεεεέρα! Είμαστε οι άνθρωποι που μετακόμισαν στη γειτονιά σας...

Και αυτή απάντησε στην ίδια γλώσσα εκπλήσοντας τους πάντες...
-Καλησπέρα και σε έσενα. Σας καλοσορίζω στο ηλιακό μας σύστημα, στο
Sarbaas, όπως εμείς το αποκαλούμε. Το όνομα μου είναι Ασπασία και είμαι η πριγκήπισσα των Πάαστιρ και ήρθα εδώ με την ιδιότητα του διπλομάτη.

- Το όνομα μου είναι Άλεξ και είμαι ο νέος κυβερνήτης αυτού του σκάφους και αυτή είναι η αδελφή μου η Ελένη. Πριγκήπισσα είπατε?

- Ναι, είμαι η πρώτη κόρη του βασιλιά Όντεν και της βασίλισας Λενόρα. Είμαι σίγουρη ότι έχετε αρκετές ερωτήσεις και θα προσπαθήσω να απαντήσω τις περισσότερες.Θα συνεχίσουμε την συζήτηση στον διάδρομο ή υπάρχει καμία αίθουσα για τέτοιες περιπτώσεις σε αυτόν τον κουβά απο βίδες?

- Ε, όχι και κουβά απο βίδες... Και ναι υπαρχει τέτοια αίθουσα. Να μιλάμε καλύτερα στον ενικό?
- Γιατί όχι?
- Εντάξει τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα βασικά ας πάμε στην αίθουσα... Από εδώ είναι...
Να σε ξεναγήσω λίγο πρώτα ή να πάμε
κατ 'ευθείαν στο μπλα μπλα?
-Καλύτερα να πάμε
κατ 'ευθείαν στο "μπλα μπλα" γιατί έχουμε μια προθεσμία...

- Προθεσμία?

- Το σκάφος σας είναι συνδεμένο με το δικό μας και πηγαίνουμε προς το διαστημικό σταθμό απο όπου θα πάμε εγώ και εσύ στην πρωτεύουσα του βασιλίου μου. Ο πατέρας μου θέλει να σε γνωρίσει...

- Α, εντάξει τότε. Δεν θα ήθελα να τον έχω στο περίμενε...
A! Na φτάσαμε!

Και με το που το είπε αυτό άνοιξαν αυτόματα οι πόρτες και τα φώτα της αίθουσας. Μπαίνοντας μέσα η πριγκήπισσα έμεινε άφωνη από την ομορφιά του δωματίου. Οι τοίχοι ήταν καλυμένοι με ψηφιδωτά από χρυσάφι και πολυέλαιοι από κρύσταλλα κρέμονταν απο το ταβάνι. Στο κέντρο της αίθουσας ήταν ένα μεγάλο τραπέζι που πάνω του ήταν χαραγμένα στιγμειότυπα από την ανθρώπινη ιστορία.

- Βλέπω έμεινες άφωνη από την ομορφία της αίθουσας. Είναι μόνο για εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις. Ως και εμείς σαν παιδιά του καπετάνιου έχουμε μπει μόνο μία φορά εδώ μέσα.Αδελφούλα, σε παρακαλώ , μείνε στην πόρτα και φρόντισε να μην μας ενοχλήσει κανένας

- Μα...

- Δεν έχει μα...

- Καλά, πάω! Αλλά να το θυμάσαι αυτο!

- Εντάξει, θα το βάλω στη λίστα με τα άλλα πράγματα που μου είπες να θυμάμαι!

- Χαχα, πολύ αστείο... , είπε και η πόρτα έκλεισε πίσω της.

- Λοιπόν ας αρχίσουμε. Πρώτα από όλα πως μιλάμε την ίδια γλώσσα εσύ και εγώ χωρίς να έχουν ξανασυναντηθεί τα είδη μας?

- Να σου πω την αλήθεια Άλεξ, από την ώρα που φτάσατε στο ηλιακό μας σύστημα και βγήκατε από το υπερδιάστημα σας ανιχνεύσαμε. Μετά από ώρα παθητικών αναλήσεων μπήκαμε στον κεντρικό διακομιστή του σκάφους σας και αντιγράψαμε τα πάντα. Έχοντας λοιπόν όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμασταν, αναπτύξαμε μία συσκευή η οποία μας επιτρέπει να συνομηλούμε τώρα.

- Πάρα, πάρα, πάρα πολύ ενοχλήτικο και ανατριχιαστικό. Εσείς ξέρετε τα πάντα για εμάς και εμείς δεν ξέρουμε τίποτα για εσάς. Δεν πιστεύω αυτοί που μας επιτέθηκαν να έχουν τις ίδιες πληροφορίες;

- Μην ανυσηχείς οι πληροφορίες είναι σε ένα τερματικό το οποίο δεν είναι συνδεμένο πουθενά και μονο ένας χρήστης την φορά μπορεί να αντλήσει πληροφορίες από αυτό.

Και η συζήτηση συνέχισε για πολύ ώρα αλλά όσο ο Άλεξ συζητούσε με την Ασπασία, οι εχθροί που απέκτησε ο Άλεξ όταν έγινε κυβερνήτης, σχεδίαζαν να τον δολοφονήσουν.

Και ενώ τελείωναν την συζήτηση, μία συσκευή στο χέρι της άρχισε να λάμπει.

- Τι έγινε πάλι;

- Μόλις με ενημέρωσαν οτι φτάνουμε στον σταθμό από όπου θα πάρουμε μεταγωγικό σκάφος για το παλάτι.

- Θα πρέπει να φορέσω στολή για να αναπνέω ή η ενδυμασία σου είναι απλά ρούχα;

- Ναι θα χρειαστεί γιατί η ατμόσφαιρα μας είναι διαφορετική απο την δικιά σας...

- Τέλεια! Δώσε μου δύο λεπτάκια. Να φέρω και σωματοφύλακες ή όχι;

- Άμα θες αλλα δεν θα χρειαστεί να φέρεις.

- Όχι που δεν θα έφερνα...

- Τι είπες?

- Τίποτα, τίποτα. Απλώς, επιστρέφω αμέσως.

Και ειδοποίησε την αδελφή του να πάει στο οπλοστάσιο με τον πιο έμπιστο στρατιώτη της.

Φτάνοντας και οι τρείς τους εκεί ο Άλεξ τους εξήγησε την κατάσταση

- Λοιπόν θα πάμε να συναντήσουμε την ηγεσία των "Πάαστιρ". Αν και η πριγκηπέσσα με διαβεβαίωσε οτι δεν θα χρειαστεί, σας θέλω δίπλα μου ως σωματοφύλακες. Ποιό είναι το όνομα σου στρατιώτη?

- Χανς κύριε!
Δηλαδή θα πάμε μέσα σε μια πόλη άλλου είδους; Αυτό είναι φανταστικό!

- Μη χαίρεσαι τόσο Χανς, μπορεί να είναι και παγίδα. Αδελφέ ελπίζω να κάνω λάθος.

- Τουλάχιστον δύο από τους τρεις έχουμε την ίδια γνώμη Χανς. Όσο για αυτό που είπες Ελένη, ελπίζω να κάνεις λάθος. Α και κάτι ακόμα, ότι βλέπουμε και λέμε θα καταγράφεται και άμα πάθουμε τίποτα θα κοινοποιηθεί σε όλο το σκάφος προειδοποιόντας τον κόσμο. Εντάξει αρκετό χρόνο φάγαμε... Φορέστε τις στολές σας και ας ξεκινήσουμε.

Αφού ετοιμάστικαν, πήγαν και συνάντησαν την πριγκήπισσα στην είσοδο του σκάφους.

- Ακολουθήστε με , θα περάσουμε μέσα απο το σκάφος μας και μετά στο μεταγωγικό. Όσο για τους ανθρώπους που ίσως να συναντήσουμε στους διαδρόμους, είναι οι τραυματίες απο τιν μάχη που βγήκαν απο τους ιατρικούς θαλάμους. Όταν γίνουν καλά θα γυρίσουν πίσω.

- Γι' αυτό δεν βρήκε τίποτα το σκάφος περισυλλογής που έστειλα... Εκ μέρους αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους, σας ευχαριστώ πολύ.

- Δεν κάνει τίποτα.Εδώ είναι το μεταγωγικό που σας έλεγα. Χωρίς απρόοπτα η διαδρομή θα διαρκέσει περίπου 10 λεπτά.

- Όταν λέτε απρόοπτα;

- Όπως είχα πει και στον Άλεξ, Χανς, κατά την άφηξη σας ένας πόλεμος ξέσπασε ανάμεσα στο λαο μου και στους Τέερμους. Και στους πολέμους δεν υπάρχουν κανόνες. Μαζί και οι τέσσερις μας στο ίδιο σκάφος είναι σαν να βάζουμε ένα στόχο στο κεφάλι μας. Ελπίζω ότι δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα τα σχέδια μας. Αυτές είναι οι θέσεις μας.

Αφού κάθισαν στις θέσεις τους , κάποιος άρχισε να λέει κάτι μέσα από τα μεγάφωνα του σκάφους και παράλληλα η Ασπασία μετέφραζε.

- Ο πιλότος είναι και μας λέει να προσδεθούμε γιατί σε λίγο ξεκινάμε.

Όταν σταμάτησε να μιλάει το σκάφος τραντάχτηκε και το ταξίδι για την πρωτεύουσα είχε ξεκινήσει.

Περίπου στα μέσα της διαδρομής το σκάφος άρχισε να τραντάζεται βίαια απο πολλαπλές εκρήξεις.

- Να μαντέψω... Έχουμε επισκέψεις... Ελένη και Χανς ενεργοποιηστε την λειτουργεία μάχης της στολής σας και βάλτε θερμικους γεμιστήρες στα όπλα σας. Η κατάσταση μόλις έγινε ενδιαφέρουσα.

Βγήκαν απο το δωμάτιο τους και πήγαν τρέχοντας στο πιλοτήριο. Αλλά οι πόρτες του είχαν σφραγιστεί λόγο μίας έκρηξης που προκλήθηκε απο ένα βλήμα που πέτυχε το πιλοτήριο. Αλλά το σκάφος ήταν πιασμένο στην ακτίνα έλξης του εχθρού.

- Την βάψαμε...

- Έλα τώρα Χανς, δες την θετική πλευρά, θα γνωρίσουμε τις στρατιωτικές δυνατότητες του εχθρού μας!

- Άμα μας σκοτώσουν θα καταφέρουν ένα σοβαρό πλήγμα αλλά άμα μας έχουν ως ομήρους θα μπορέσουν να αρμέξουν περρισότερα.

- Μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου αδελφούλα. Πάμε να τους κάνουμε την ζωή πιο δύσκολη! Ασπασία είσαι έτοιμη;

- Ναι! Πάμε να τους διαλύσουμε!

Μέχρι να παραβιάσουν την πόρτα οι τέσσερεις οχυρώθηκαν στην πόρτα και περίμεναν. Δεν χρείαστηκε να περιμένουν πολύ.

Οι πόρτες άνοιξαν και τα ανρδοειδή μάχης προχωρούσαν παραταγμένα εναντίων τους αλλά δεν πυροβολουσαν. Μετά απο λιγο σταμάτησαν και εμφανίστηκε ένα μικρο ρομποτάκι και σταμάτησε μπροστά απο την παράταξη. Από μέσα του βγήκε ένα ολόγραμμα.

- Είμαι ο Χογκέριος, ο ύψιστος και μέγας αυτοκράτορας των Τέερμους! Παραδωθείτε τώρα αλλιώς θα υποφέρετε! Αμα παραδωθείτε δεν θα σας πειράξουμε. Τι επιλέγετε? Τον εύκολο τρόπο ή τον δύσκολο?

- Τον Δύσκολο!

Και τελειώνοντας την φράση του ο Άλεξ πέταξε μια χειρομομβίδα στο ρομπότ καταστρέφοντας το και ανοίγοντας πυρ. Κατέστρεψαν αρκετά ανδροϊδη αλλά δεν ήταν αρκετό για να σταμαγήσει η προέλαση και υποχώρισαν στους θαλαμίσκους διαφυγής. Κατα την υποχώριση ο άτυχος ο Χανς δέχτηκε μια βολή στο κεφάλι και ο Άλεξ τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι και στο δεξί πόδι του. Μόλις μπήκαν στο δωμάτιο με τους θαλαμίσκος διαφυγής η Ασπασία σφράγισε την πόρτα πίσω τους.

- Άλεξ είσαι καλά;

- Έφαγα δύο βολές αλλά αντέχω ακόμα. Δείτε αμα υπάρχει κανένας θαλαμίσκος που δεν έχει καταστραφεί!

- Υπάρχει ένας τελευταίος και ίσα ίσα που προλαβαίνουμε! Άρχισαν ήδη να ανοίγουν την πόρτα!

- Ελένη και Ασπασία μπείτε μέσα.
- Και εσύ τι θα κάνεις αδελφέ μου; Πες μου ότι δεν είναι αυτό που σκέφτομαι!

- Εχμ έχουμε πρόβλημα, το συστημα εκτόξευσης απο μέσα στον θαλαμίσκο έχει καταστραφεί!

- Να είδες; Κάτι ήξερα εγώ και είπα θα μείνω! Τώρα μπες μέσα!

- Μα...

- Δεν έχει μα! Να προσέχετε η μία την άλλη! Και όταν μπορέσεις στείλε κάποιον να με μαζέψει... Όποιος και να είναι δεν νομίζω να έχει καμία δυσκολία... Δεν θα αφήσω τίποτα ζωντανό και σε λειτουργεία μόλις αποδράσω! Όπως και να έχει πρέπει να φύγετε! Αντε γειά!

Και με αυτά τα λόγια ο Άλεξ έκλεισε τις πόρτες του θαλαμίσκου και τον εκτόξευσε. Εκείνη την στιγμή οι εχθροί κατέστεψαν την πόρτα.

- Το ότι έμεινα μόνος δεν σημαίνει τίποτα κουβάδες με όπλα!

Άνοιξε πυρ και αν και πολέμησε γεναία έμεινε από βλήματα και αναγκάστηκε να παραδωθεί...



Τέλος Πρώτου Μέρους! - Η συνέχεια αργότερα!