Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

StarGazer 01 - Part 4

-Πόση ώρα είναι εκεί μέσα; Ίμπραμ, μπορείς να πιάσεις τίποτα από τον ασύρματο;
-Το δωμάτιο έχει την καλύτερη μόνωση, δεν μπορώ ούτε να σκανάρω μέσα του, πόσο μάλλον να λάβω σήμα από μέσα του. Λαμβάνω όμως ένα μουρμουρητό από
ένα κανάλι. Δεν μπορώ να καταλάβω τι λέει ή σε ποια γλώσσα είναι και από που έρχεται. Αλλά δεν μου αρέσει καθόλου. Νιώθω κάπως άβολα ακούγοντάς
το, κάτι σαν προαίσθημα... Κακό προαίσθημα, κυρία διοικήτρια.
-Παρακολούθα το προσεκτικά.
-Έγινε!
Η αναμονή συνεχίστηκε μαζί με το μουρμουρητό. Αλλά το μουρμουρητό σιγά σιγά δυνάμωνε σε ένταση και μετά από λίγο μπορούσαν να το ακούσουν και
χωρίς τον ασύρματο. Κάτι τους πλησίαζε.
Ενώ το μουρμουρητό συνέχιζε να δυναμώνει, το έδαφος άρχισε να τρέμει.
-Δεν μου αρέσει αυτό, κυρία διοικήτρια...
-Ούτε εμένα. Νικολαχίρα ετοιμάσου να αποχωρίσουμε στον θάλαμο που πήγε ο Άλεξ.
Το μουρμουρητό ήταν πλέον εκωφαντικό και το έδαφος έτρεμε βίαια. Ενώ όλοι είχαν την προσοχή τους στρεμένη στον τοίχο απέναντι από την πόρτα που
μπήκε ο Άλεξ, η πόρτα άνοιξε και ο Άλεξ φώναξε.
-Όλοι μέσα γρήγορα, δεν έχουμε χρόνο.
-Τι είναι αυτό, αδελφέ;
-Δεν προλαβαίνω να εξηγήσω τώρα πρέπει να φύγουμε! ΤΩΡΑ!
Η Ελένη πέρασε την πόρτα ακολουθόμενη από την Νικολαχίρα και τον Ίμπραμ. Αλλά περνώντας την πόρτα ο Ίμπραμ έτρεξε πίσω στον θάλαμο αναμονής.
-Τι κάνεισ εκεί στρατιώτη;
-Ξέχασα να πάρω κάτι, κύριε!
Πάνω που ο Ίμπραμ έφτασε στην τσάντα με τον εξοπλισμό που ξέχασε, ο τοίχος από όπου προερχόταν το μουρμουρητό διαλύθηκε και ένα απέραντο σκοτάδι
απλώθηκε στην αίθουσα καταβροχθίζοντας τα πάντα.
-Ίμπραμ! Τρέχα!
Άλλα το σκοτάδι εξαπλώνοταν πολύ γρήγορα και καταβρόχθισε τον Ίμπραμ στα μισά της διαδρομής. Μια έκφραση τρόμου ήταν χαραγμένη στο πρόσωπό του
καθώς χανόταν. Ο Άλεξ μη μπορώντας να κάνει κάτι σφράγισε το δωμάτιο του Βίργιλου.
-Και τώρα τι, Βίργιλε; Είμαστε παγιδευμένοι εδώ μέσα.
-Όχι εκλεκτέ. Υπάρχει έξοδος κινδύνου. Φύγετε γρήγορα. Και πάρτε αυτούς τους πυρήνες μνήμης. Εγώ δεν μπορώ να πάω πουθενά. Αλλά και να είχα
κινητή πλατφόρμα δεν θα μπορούσα να φύγω. Είμαι στο τέλος του κύκλου λειτουργίας μου. Με άλλα λόγια πεθαίνω. Έχω μερικά λεπτά ακόμα, με τα οποία
θα σας κερδίσω λίγο χρόνο.
-Νικολαχίρα πάρε τον πυρήνα Α, Ελένη τον πυρήνα Β και εγώ τους πυρήνες Γ και Δ. Φεύγουμε! Βίργιλε, σε ευχαριστώ για όλα.
-Οι ευχαριστίες σου δεν είναι αναγκαίες, είθε τα άστρα να φωτίζουν τον δρόμο σου Εκλεκτέ.
-Καλό παράδεισο Βίργιλε.
-Ο σαρκασμός σου αδελφέ δεν έχει όρια.
-Μπα... Πήρατε τους πυρήνες; Άντε μπούλο τώρα.
Με τους πυρήνες στα σακίδιά τους μπήκαν στον ανελκιστήρα και τον ενεργοποίησαν.
Στη μέση της διαδρομής ένιωσαν και άκουσαν μια έκρηξη από κάτω τους. Ο Βίργιλος αυτοκαταστράφηκε.
-Πρέπει να βρούμε τον Ακουάριο. Το ανενεργό ανδροειδές στο κέντρο του κυκλωνικού δικτύου στον Loader. Αλλά το θέμα είναι να φτάσουμε μέχρι εκεί.
Η εγκατάσταση από πάνω μας είναι γεμάτη εχθρούς. Από πυρομαχικά πως πάμε; Έχω 5 γεμιστήρες Φωτιάς Κολάσεως και 2 με διατρητικά θωράκισης. Επίσης
έχω 2 χειρομβοβίδες και το ενεργιακό σπαθί μου.
-Εγώ έχω 1 γεμιστήρα με φωτιά 2 διατρητικούς και τα εκρηκτικά του Φεθ μαζί με 1 χειρομβοβίδα.
-Πάρε 2 γεμιστήρεσ φωτιάς. Νικολαχίρα εσύ;
-Εγώ δεν έχω βαρύ ολπισμό. Μόνο το πιστόλι πλάσματος και αυτό κοντεύει να τελειώσει.
-Πάρε το αυτόματο μου και όλους τους γεμιστήρες.
-Και εσύ τι θα έχεις;
-Το σπαθί μου. Είμαι καλύτερος σε μάχη σώμα με σώμα. Ετοιμασθείτε. 5 δευτερόλεπτα.
4...
3...
2...
1...
Φύγαμε! Φύγαμε! Φύγαμε! Καλύψτε τις άκρες.
-Πεδίο καθαρό.
-Κανένας εχθρός. Έχουμε μάλλον το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Γρήγορα και ήσυχα. Από εκεί.
-Ρόντιρον, πρέπει να το δεις αυτό. Και εσύ Ελένη.
Η Νικολαχίρα τους έγνευσε να κοιτάξουν έξω από το παράθυρο.
Οι δρόμοι από την εγκατάσταση μέχρι το σημείο προσγείωσης ήταν γεμάτοι εχθρούς. Η Νορμανδία ήταν υπό πολιορκία. Τα μέλη του πληρώματος είχαν
κάνει μια ζώνη πυρός γύρω από την Νορμανδία και μετά βίας κρατούσαν τους εχθρούς μακριά.
-Αδελφέ, δεν νομίζω να έχουμε αρκετές σφαίρες για όλους αυτούς. Επίσης αυτοί φαίνονται σαν να είναι άμυαλα ζώα. Σαν ζωντανοί νεκροί από τις
παλιές ταινίες τρόμου.
-Ώρα για λίγη διασκέδαση! Δοιηκιτής Άλεξ προς Νορμανδία. Βλέπω πως διασκεδάζετε...
-Μας έχουν περικυκλώσει κύριε! Προσέχετε, δεν πεθαίνουν εύκολα. Μόνο με απανχωνισμό ή βολή στο κεφάλι. Αλλιώς απλά συνεχίζουν χωρίς να
πεθαίνουν.
-Δηλαδή θα κυλήσουν κεφάλια, το ωραίο γίνεται ωραιότερο. Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε, να είστε έτοιμοι για απογείωση.
-Μάλιστα κύριε!
-Νικολαχίρα, καμιά ιδέα τι είναι αυτοί;
-Μερικοί έχουν Σιχεγιαντοριανά χαρακτηριστικά και άλλοι έχουν Ζαραντοριανά. Αλλά όλοι φαίνονται σαν να είναι μολυσμένοι από μια ανίερη και
ανόσια δύναμη. Νομίζω πως ξέρω τι είναι. Αλλά δεν γίνεται να είναι αυτό Αποκλείεται. Πρέπει να μιλήσω με το συμβούλιο των πρεσβυτέρων. Γιατί αν
είναι αυτό που νομίζω την έχουμε βάψει...
-Τι χρώμα; Ότι χρώμα και αν την βάψαμε πρέπει να φτάσουμε στην Νορμανδία, αλλιώς το συμβούλιο θα έχει πεθάνει από γεράματα μέχρι να τους
φτάσουμε.
-Αδελφέ, φτάσαμε στην είσοδο.
-Ωραία. Είμαστε έτοιμοι;
-Μάλιστα Ρόντιρον.
-Ναι, Άλεξ.
-Ωραία. Πάμε!
Ο Άλεξ ουρλιάζοντας κλώτσησε την πόρτα, διαλύοντάς την μαζί με δυο άτυχους εχθρούς που ήταν πίσω της και ξεχύθηκε έξω με το ενεργειακό του σπαθί
να δονείται από τον ηλεκτρισμό από το ενεργειακό του κύτταρο. Αφού βγήκαν έξω στο προαύλιο ο Άλεξ φώναξε.
-Ντίες Μόρτις!
Ο Άλεξ συνέχιζε να προχωράει μπροστά ανοίγωντας ένα μονοπάτι πετσοκόβοντας με την λεπίδα του όσο η Ελένη και η Νικολαχίρα, που δεν είχε
συνηθίσει ακόμα το κλώτσημα του βαρέος αυτομάτου, έριχναν υποστηρικτικά πυρά.
-21... 23... 27.
-Τι μετράς αδελφέ;
-Πόσους απο δαυτούς πετσοκόβω. Εσύ πόσους θέρισες με την Νικολαχίρα;
-Περίπου 20.
Ο Άλεξ γέλασε. Ένας ακόμα κομματιάστηκε από το σπαθί του. Ξαφνικά όλοι οι εχθροί άρχισαν να κάνουν σπασμαδικές κινήσεις.
-Έχω ένα κακό προαίσθημα και δεν έχουμε φτάσει ως τα μισά της διαδρομής. Γρήγορα! Σε εκείνο το κτήριο. Οι κινήσεις τους γίνονταν όλο και πιο
απότομες και βίαιες. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Το έδαφος ξαναάρχισε να τρέμει και το μουρμουρητό άρχισε ξανά χρησιμοποιόντας τα κινούμενα πτώματα
ως μέσο μετάδωσης.
-Νατο πάλι. Πάμε από οροφή προς οροφή για να κινούμαστε πιο γρήγορα.
-Ναι όντως. Δεν διαθέτουν πυροβόλα. Καλή ιδέα Ρόντιρον.
Η ομάδα άρχισε να ανεβαίνει στη στέγη. Τα κτήρια δεν ήταν άδεια αλλά θα είχαν να αντιμετωπίσουν λιγότερους. Ο Άλεξ έτρεξε, ανεβαίνοντας γρήγορα
τις σκάλες σφάζοντας τα πάντα στο διαβά του.
-Το κτήριο είναι καθαρό. Ο δρόμος για τη στέγη είναι ελεύθερος. Πάτε εσείς οι δυο, εγώ θα τους κρατήσω πίσω για λίγο και μετά θα σας ακολουθήσς.
-Αυτό είχε γίνει και την προηγούμενη φορά αδελφέ. Όχι, δεν θα μείνεις πίσω.
-Μην στεναχωριέσαι, ο Βίργιλος μου έμαθε μερικά κολπάκια. Να για παράδειγμα:
Σήκωσε το χέρι του και σιγά σιγά φλόγες άρχισαν να αιωρούνται πάνω από την παλάμη του. Με μια κίνηση του χεριού του, οι φλώγες μετατράπηκαν σε
ένα χοίμαρο που εξαύλωσε δυο εχθρούς που ανέβαιναν τις σκάλες.
-Θυμάσαι το στιγμιαίο μπάρμπεκιου; Αυτό είναι η εξέλιξή του, το στιγμιαίο κατευθυνόμενο μπάρμπεκιου. Άντε προχωρίστε, θα είμαι πίσω σας.
Η Ελένη με την Νικολαχίρα πίσω της ανέβηκαν στην οροφή και πήδηξαν στο επόμενο κτήριο. Από τα παράθυρα της οροφής τα πτώματα ανέβαιναν προς τα
πάνω, μόνο και μόνο για να πέσουν άψυχα κάτω στο δρόμο από τα πυρά τους. Σιγά - σιγά έφτασαν στο όριο της πλατείας και παρατήρησαν ότι ο Άλεξ
δεν ήταν πίσω τους.
-Ελένη, που είναι ο Άλεξ; Είχε πει ότι θα είναι πίσω μας...
-Θα πορώθηκε και θα έκατσε να σφάξει μερικούς ακόμα. Ας κατέβουμε κάτω και ας βοηθήσουμε την άμυνα. Θα έρθει και αυτός. Από πυρομαχικά τι
γίνεται;
-Έχω ένα γεμιστήρα ακόμα.
-Εμένα το αυτόματο τελείωσε. Κάλυψε με όσο εγώ θα εφορμώ με το μαχαίρι μάχης. Κάνε κάθε βολή να μετράει.
-Βεβαίως.
-Θα πετάξω χειροβομβίδα και θα μπούμε μέσα. Έτοιμη;
-Πάντα.
-Ωραία, φύγαμε.
Η Ελένη πήρε μια χειροβομβίδα από την ζώνη της, τράβηξε την περόνη και την πέταξε μέσα στο παράθυρο. Μερικά δευτερόλεπτα μετά, η χειροβομβίδα
έσκασε διαλύοντας πέντε νεκροζώντανους. Μετά πήδηξαν μέσα στο κτήριο. Ο δεύτερος όροφος είχε καθαρίσει. Κατέβηκαν γρήγορα στις σκάλες. Ο πρώτος
όροφος ήταν και αυτός καθαρός. Αλλά ακουγόταν κάτι παράξενο από το ισόγειο. Κάτι διαφορετικό ήταν εκεί κάτω.
-Έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα. Καλύτερα να επικοινωνήσουμε με τον Άλεξ. Τώρα είναι που τον χρειαζόμαστε.
-Άλεξ με λαμβάνεις; Άλεξ!... Τίποτα λαμβάνω μόνο παράσιτα από το κανάλι. Άλεξ, που να σε πάρει!
-Βλέπω ότι είστε παγιδευμένες. Ο Άλεξ είναι μακριά και έχει τα χέρια του γεμάτα.
-Ποιος είσαι εσύ; Αναγνωρίσου!
-Με ξέρεις πολύ καλά. "Θραύσμα Θεριστή", σου θυμίζει τίποτα;
-Εσύ...
-Ναι εγώ. Ανεβείτε στον δεύτερο όροφο και καλυφθείτε με κάτι.
-Γιατί, τι σκοπεύεις να κάνεις;
-Θα σώσω τα τομάρια σας.
Μην έχοντας άλλη επιλογή και με το δρόμο οπισθοχώρισης κομμένο, απλά θα έπρεπε να τον εμπιστευθούν. Ανέβηκαν πάνω και καλύφθηκαν κάτω από μια
ενεργιακή ασπίδα που κουβαλούσε η Νικολαχίρα.
-Έχουμε καλυφθεί.
-Ωραία. Ώρα για πυροτεχνήματα.
-Τι εννοείς;
-Θα δείτε.
Ξαφνικά ακούστηκε μια έκρηξη και όλο το κτήριο σείστηκε.
-Θεωρίστε το ως ένα δωράκι-σύμβολο καλής θέλησης. Τα λέμε.
Η Ελένη αφαίρεσε ένα διαλυμένο έπιπλο που είχε καλύψει την ασπίδα και η Νικολαχίρα την ξαναέβαλε στη ζώνη της. Με πολλή προσοχή κατέβηκαν τις
σκάλες. Ο πρώτος όροφος δεν υπήρχε πια. Τα εκρηκτικά τον είχαν καταστρέψει μαζί με ότι άλλο υπήρχε. Πατώντας στα συντρίμμια κατέβηκαν στο
ισόγειο. Στο μέρος που κάποτε υπήρχε ένα δωμάτιο υπήρχαν πέρα από συντρίμμια και κομμάτια σάπιας σάρκας μαζί με μια μεγάλη κυλίδα αίματος στο
πάτωμα.
-Αυτό ήταν το κακό σου προαίσθημα.
-Δεν θέλω να μάθω τι ήταν. Επικοινώνησε με τον Άλεξ.
-Άλεξ, με λαμβάνεις;
Και από την πόρτα εμφανίστηκε ο Άλεξ βουτηγμένος σε αίμα και σάπια κομμάτια κρέατος.
-Άκουσα την έκρηξη και έτρεξα. Τι έγινε;
-Θα στα πω στο σκάφος πάμε να φύγουμε.
Ανασυνταγμένη η ομάδα βγήκε από μια τρύπα σε ένα τοίχο και άρχισε να τρέχει προς το σκάφος. Αλλά ο Άλεξ είχε δυσκολίες στο τρέξιμο. Το πρόσεξε η
Νικολαχίρα και τον ρώτησε:
-Άλεξ, είσαι τραυματισμένος;
-Δεν είναι τίποτα αγνόησε το. Πάμε να φύγουμε από εδώ. Νορμανδία, σας φτάσαμε. Ετοιμασθείτε για απογείωση. Στρατιώτες μπείτε όλοι μέσα!
Φεύγουμε!
Οι στρατιώτες μαζί με την ομάδα μπήκαν μέσα στη Νορμανδία και ο αυτόματος πιλότος απογειώθηκε σφραγίζοντας την θύρα.
-Σωθήκαμε. Τι ήταν αυτά Νικολαχίρα; Έμοιαζε πως είχες μια ιδέα...
-Αυτά τα πλάσματα, μαζί με την μαύρη εκείνη οντότητα, είναι κομμάτι ενός θρύλου. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες. Το συμβούλιο των πρεσβυτέρων γνωρίζει
τον θρύλο σε βάθος.
-Δηλαδή έχουμε δυο αποστολές. Να πάμε στον Loader και να βρούμε, σε Αυτοκρατορικό-εχθρικό έδαφος, τον Ακουάριο, το δεύτερο ανδροειδές. Ή να πάμε στο συμβούλιο.
-Το ένα αδελφή, θα μας δώσει την τεχνολογική υπεροχή και το δεύτερο την υπεροχή στον τομέα πληροφοριών. Το ένα θα οπλίσει το χέρι μας και το άλλο θα μας πει που να πυροβολίσουμε.
-Δίκιο έχεις αδελφέ. Τι θα κάνουμε πρώτα;
Ο Άλεξ δεν απάντησε. Η Ελένη και η Νικολαχίρα γύρισαν προς το μέρος του, αφού άκουσαν ένα εκκωφαντικό γδούπο, για να δουν ότι είχε σωριαστεί στο κατάστρωμα, έχοντας χάσει τις αισθήσεις του απο την αιμοραγία που ήταν πιο σοβαρή από ότι είχε παραδεχθεί.
-Πρέπει να τον πάμε στο ιατρείο του σκάφους! ΤΩΡΑ!
Η Νικολαχίρα του έβγαλε τα, πλέον άχρηστα, κομμάτια της στολής του, πήρε το χέρι του μαζί με την Ελένη, και αφού τον στήριξαν στους ώμους τους τον έσυραν μέχρι το ιατρείο.
Στην διάρκεια της πορείας τους ο Άλεξ μπόρεσε να πει:
-Ελένη στείλε σκάφος να πάρει το συμβούλιο από τον Σιχέγιαντορ. Δεν είναι ασφαλείς εκεί.
-Κρατήσου αδελφέ! Σχεδόν φτάσαμε στο ιατρείο.
Αυτός όμως δεν είπε τίποτα. Απλά χαμογέλασε και έχασε πάλι τις αισθήσεις του.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

StarGazer 1 - Part 3

Tσουτσέκια Κομμάτι 3ο! Καλή σας όρεξη!

-Και έτσι αριστοτεχνικά, έκανα την απόδραση μου.
-Και πως άντεξες εκεί μέσα ρε αδελφέ;
-Αφού το ξέρεις, είμαι πολύ γαμάτος για να λυγίσω.
-Ψώνιο.
Και με αυτά το σχόλιο του έριξε μια μπουνιά στον ώμο.
-Όπως και να έχει, τι έγινε εδώ μέσα όσο έλειπα;
-Χάος. Όλα πήγαν κατά διαόλου. Δεν ξέρω πως τα κατάφερνες εσύ, αλλά από τότε που έγινα επικεφαλής της αποστολής, μου έχει βγει η πίστη.
-Για αυτό εγώ δεν έχω πίστη. Έχεισ πολλά να μάθεις ακόμα. Α ναι! Δεν σου το είπα. Όσο έλειπα έγινα και Μεσσίας μιας αρχαίας τεχνο-θρησκείας.
-Ε;
-Ναι. Πέρασα και από μία σειρά δοκιμασίες και ήπια το μυστήριο ελιξήριο.Τώρα έχω την δυνατότητα να βλέπω λίγο μπροστά στο μέλλον άμα έχω την
απαραίτητη συγκέντρωση, πράγμα που πέτυχα μόνο μια φορά μέχρι τώρα. Πότε έγινε αυτό; Όταν ήπια το ζουμί, και μετά μέθυσα γιατί είχε μέσα αλκόολ,
σαν ουίσκι ή βότκα.
-Οκ κόψε την πλάκα...
-Σοβαρά μιλάω!
-Άι παράτα μας...
Πριν προλάβει ο Άλεξ να πείσει την αδελφή του κάποιος χτύπησε την πόρτα. Ο Άλεξ του έδωσε την άδεια να εισέλθει.
Ήταν ένας από την ομάδα του τμήματος πληροφοριών. Ένας κατάσκοπος με άλλα λόγια.
-Συγνώμη για την ενόχληση, εντοπίσθηκε σκάφος τύπου στέλθ στους αισθητήρες μας. Έρχεται προς εμάς.
-Από που έρχεται;
-Φαίνεται ότι έρχεται από το φεγγάρι του Loader.
-Το Σιχέγιαντορ.
-Πως το αποκάλεσες, αδερφέ, το φεγγάρι;
-Σιχέγιαντορ. Έτσι το ονομάζουν και οι Ζαραντόριοι και αυτοί με την τεχνοθρησκεία της οποίας, όπως σου είπα, είμαι μεσσίας. Επιτρέψτε στο σκάφος
αυτό να προσγειωθεί στο Stargazer, στο υπόστεγο δύο. Σύμμαχοί μας είναι, πάμε να τους υποδεχθούμε.
Αλλά μόλις ξεκίνησαν για το υπόστεγο, κάτι σταμάτησε στιγμιαία την Ελένη.
-Αδελφέ, τι σου συμβαίνει;
-Τι εννοείς;
-Κοκκινίζεις και ανεβάζεις θερμοκρασία.
-Έχω ένα κακό προαίσθημα... Βγείτε γρήγορα έξω από το δωμάτιο! ΑΜΕΣΩΣ!
Η Ελένη και ο στρατιώτης έτρεξαν έντρομοι έξω από την αίθουσα και ο Άλεξ σφράγγισε την πόρτα.
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ακούστικε μία έκρηξη από μέσα και ο Άλεξ αποσφράγισε και άνοιξε την πόρτα.
-Άλεξ;
-Διοικητά;
Ο Άλεξ δεν είπε τίποτα και απλώς σωριάστηκε στο μεταλλικό πάτωμα του σκάφους.
-Γρήγορα φώναξε έναν γιατρό, εγώ πάω να καλωσορίσω τους "καλεσμένους" μας.
-Αμέσως!
Αλλά προς έκπληξη των δύο ο Άλεξ δεν είχε κανένα τραυματισμό η κάψιμο. Σηκώθηκε και είπε.
-Καλό και αυτό το κολπάκι! Στιγμιαίο μπάρμπεκιου!
-Αδελφέ! Είσαι καλά; Να φωνάξω ιατρικό προσωπικό;
-Όχι, μόνο ρούχα θα αλλάξω και θα είμαι σαν καινούργιος. Έφτασε το σκάφος στο υπόστεγο;
-Όχι ακόμα κύριε!
-Ωραία, προλαβαίνω δηλαδή.
-Μετά βίας αδελφέ.
-Οχ, Οκ μη με πρίζεις... Θα είμαι έτοιμος όταν πρέπει. Έφυγα.
Μέχρι να προσγειωθεί το σκάφος, ο Άλεξ ήταν όντως έτοιμος, επιβεβαιώνοντας αυτό που είπε, και ήταν ο πρώτος που έφτασε στην θύρα του υποστέγου.
Μετά από μερικά δευτερόλεπτα ήρθε και η Ελένη.
-Πάντα αργούσες, πάντα αργείς και πάντα θα αργείς...
-Άι παράτα μας.
-Ναι, ναι, ναι... Πάμε τώρα, θα το λύσουμε άλλη φορά το πρόβλημα αυτό...
Ο Άλεξ έβαλε το χέρι του στο σαρωτή της πόρτας και αυτή άνοιξε. Μέσα στο υπόστεγο ήταν το σκάφος με την αποστολή των λεκτορίων να περιμένει τον
Μεσσία τους. Ανάμεσα στα άγνωστα πρόσωπα ο Άλεξ αναγνώρισε την Νικολαχίρα, την αρχηγό τους.
Ο Άλεξ και η αδελφή του προσέγγισαν την αποστολή. Ήταν πέντε άτομα, η Νικολαχίρα, ο σύμβουλός της και τρεις υπηρέτες.
Η Νικολαχίρα και η αποστολή γονάτισαν μπροστά στον Άλεξ.
-Σηκωθείτε. Καλώς ορίσατε στο σκάφος μου, το Stargazer 1.
-Ω Μεσσία, σε ευχαριστούμε για την τιμή αυτή.
-Αυτή είναι η αδελφή μου, η Ελένη. Ελένη, αυτή είναι η αρχηγός του Λεκτοριανού Πυρήνα Αντίστασης.
-Η αρχηγός εχ; Χαίρω πολύ.
-Η χαρά είναι δική μου Ελένη. Ρόντιρον, έχω νέα.
-Τόσο σημαντικά ώστε έπρεπε να μου τα μεταδώσεις αυτοπροσώπος;
-Ναι.
-Ωραία. Πάμε στο Κέντρο Πληροφοριών Μάχης.
Κατά την είσοδό τους στο ΚΠΜ, όλα τα βλέματα έπεσαν πάνω στην αποστολή. Βλέποντας το αυτό ο Άλεξ είπε.
-Όλο το μη απαραίτητο προσωπικό για την ομαλή διακυβέρνηση του σκάφους να αποχωρίσει από την αίθουσα. Οι υπόλοιποι στις δουλειές σας. Λοιπόν;
-Λοιπόν. Ανακαλύψαμε ένα πολύ εξελιγμένο ανδροειδές άγνωστης προέλευσης.
-Και; Τι το ιδιαίτερο;
-Δεν είναι Ζαραντοριανής ή Λεκτοριανής προέλευσης.
-Συνέχισε...
-Είναι το κέντρο της εγκατάστασης που πριν από κάτι αιώνες ήταν το κέντρο του κυκλωνικού δικτύου. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι σκεπτόμενη.
-Όντως, είναι πολύ σημαντικό. Ίσως έχει στην μνήμη του αποθηκευμένα σχέδια για όπλα και συσκευές που θα μας βοηθήσουν να νικήσουμε τον πόλεμο.
Πάμε στην τοποθεσία της εγκατάστασης. Η ομάδα θα αποτελείται από εμένα, την Ελένη, εσένα και πέντε οπλισμένους διαστημικούς πεζοναύτες. Η
ενημέρωση θα γίνει την ώρα της πτήσης.
-Το σκάφος μου όμως χωράει μόνο πέντε άτομα με τις ρυθμίσεις που έχει τώρα.
-Θα πάμε με την Νορμανδία. Είναι πιο γρήγορη από τον τύπο σκάφους που ήρθες, οι ικανότητες στελθ της είναι πολύ καλύτερες και ο οπλισμός είναι
πολύ πιο βαρύς. Το ίδιο και η θωράκιση. Είναι γενικότερα από τα καλύτερα σκάφη στο ηλιακό σύστητμα αυτή τη στιγμή.
-Ωραία. Νέντιρ εσύ μείνε εδώ και συνεργάσου μαζί με τους υπεύθυνους. Υπηρέτες, εσείς να περιμένετε στο σκάφος. Πάμε Ρόντιρον;
-Μια στιγμή, πρέπει να πάω στο οπλοστάσιο να βάλω θωρακισμένη ενεργιακή στολή. Εσύ έεχχισ στολή και η Ελένη οπλίζει τους πεζοναύτες. Κελευστή,
ξενάγησε την καλεσμένη μας και οτν σύμβουλό της στο σκάφος μας και οδήγησε τους στα δωμάτιά τους. Σε είκοσι λεπτά στο υπόστεγο Χ.
-Μάλιστα κύριε Διοικητά!
-Πάω να εξοπλιστώ.
Αφού ο Άλεξ έφτασε στο οπλοστάσιο ρύθμισε τις νανομηχανές του να είναι συγχρονισμένες και να συνεργάζονται με την θωρακισμένη ενεργιακή στολή
και έπειτα μπήκε στη μηχανή εξόπλισης.
Η μηχανή τότε άρχισε την λειτουργεία της και με προσεχτικές ακριβείς κινήσεις έβαζε την στολή στο σώμα του Άλεξ. Η μηχανή προσάρμοζε την κάθε
ενέργεια της ανάλογα με τον σωματότυπό του κάθε χρήστη για καλύτερη εφαρμογή και βέλτιστη απόδοση της στολής. Η στολή αυτή δεν ήταν συνηθισμένη,
ήταν ένα εξελιγμένο μοντέλο που, όταν συνδεόταν με τις νανομηχανές του χρήστη του επέτρεπε να βλέπει, να ακούει και να ανταποκρίνεται καλύτερα.
Σε περίπτωση που ο εχθρός είχε όπλα ικανά να περάσουν μέσα από την θωράκιση και τα ενεργειακά φράγματα και να τραυματίσουν το χρήστη, τότε η
στολή χορηγούσε την σωστή δόση ιατρικών νανομηχανών ώστε ο χρήστης να επιβιώσει και να επιστρέψει στη μάχη γρηγορότερα. Σχεδόν στιγμιαία.
Η μηχανή μόλις τελείωσε τον εξοπλισμό του, τον πρόσφερε ένα βαρέο αυτόματο τύπου "Θυμός του παραδείσου" με βλήματα τύπου "Φωτιά της κολάσεως".
Το αυτόματο ήταν αριστοτεχνικά φτιαγμένο και ας ήταν και πρωτότυπο. Όσο για τις σφαίρες είχαν μύτη από διαμάντι. Πίσω από την μύτη υπήρχε ένα
δοχείο με οξύ περιτριγυρισμένο από εκρηκτικά. Χάρη στην αδαμάντινη μύτη μπορούσε να διαπεράσει βαρέα πανοπλία και τα εκρηκτικά έσκαγαν μόλις
έμπαιναν στο σώμα του στόχου πετάγοντας το οξύ μέσα του για μέγιστη καταστροφή.
Κρέμασε το αυτόματο και έφαλε τις γεμιστήρες στην ζώνη του και κατευθύνθηκε προς το υπόστεγο της Νορμανδίας.
Φτάνοντας εκεί, είδε την αδελφή του και την Νικολαχίρα να συζητάνε. Πίσω από την αδελφή του ήταν παραταγμένοι οι πεζοναύτες περιμένοντας
διαταγές.
Μόλις μπήκε στο υπόστεγο μπήκαν όλοι στο σκάφος και κατευθύνθηκαν προς την γέφυρα.
-Καλώς ήλθες Νικολαχίρα στην Νορμανδία. Πάω στο πιλοτήριο. Εσύ με την Ελένη καθίστε εδώ. Θα κάνω το ταξίδι όσο πιο ευχάριστο γίνεται.
Αλλά με το που ο Άλεξ έφτασε σε μια απόσταση που η Ελένη πίστευε ότι δεν θα τους άκουγε, αυτή είπε:
-Το ξέρεις, Νικολαχίρα, ότι αυτό το ταξίδι θα είναι από τα πιο τρελά στην ζωή σου...
Ο Άλεξ συνέχισε χαμογελόντας.
Τελικά το ταξίδι ήταν ήρεμο χωρίς "αναταράξεις" και "κενά αέρος" από ανθρώπινο παράγοντα. Αλλά ο Άλεξ δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί τελείως και
κάθε τρεις και λίγο έλεγε ανέκδοτα διαμέσου της ενδοεπικοινωνίας του σκάφους κάνοντας τους πάντες να γελάσουν.
-Αυτό ήταν για σήμερα αγαπημένοι μου ακροατές. Τα λέμε αύριο την ίδια ώρα στο "Απλά για γέλια" με τον αγαπημένο σας γελοτοποιό, διοικητή Άλεξ!
Ετοιμαστείτε για προσγείωση.
-Ρόντιρον, η είσοδος είναι εκεί. Έχοντας υπόψην το μέγεθος της Νορμανδίας, υπάρχει χώρος για προσγείωση σε εκείνη την πλατεία ανάμεσα σε εκείνα
τα κατεστραμένα κτήρια.
-Εντάξει.
Λίγο μετά την προσγείωση, ο Άλεξ παράταξε τους πεζοναύτες στην περίμετρο του σκάφους για να ανιχνεύσουν τυχόν αυτοκρατορικούς πράκτορες.
-Τεστ ενδοεπικοινωνίας!
-Ελένη, ακούω.
-Νικολαχίρα, ακούω.
-Ντέκιος, ακούω.
-Ντόμορ, ακούω.
-Ίμπραμ, ακούω.
-Τζέικομπ, ακούω.
-Φεθ, ακούω. Η ομάδα ακούει διοικητά!
-Ωραία. Συνταχθείτε και ετοιμασθείτε για να προχωρίσουμε. Νικολαχίρα, τι είναι αυτή η πόλη-φάντασμα;
-Αυτή η πόλη είχε χτισθεί για το προσωπικό που δούλευε στον κεντρικό κόμβο του κυκλωνικού και τις οικογένιές τους. Μόλις καταστράφηκε το δίκτυο
η πόλη εγκαταλήφθηκε.
-Κύριε;
-Ναι Ντόμορ;
-Πρέπει να το δείτε αυτό. Εκεί, μέσα στο κτήριο.
-Τι είνα... Ωχ.
-Αδελφέ, βρήκαμε την αποστολή "Θραύσμα Θεριστή".
-Ωραίο όνομα, αλλά δεν είναι όλη η ομάδα εδώ. Ο αρχηγός δεν είναι εδώ.
-Δηλαδή διέφυγε. Ωραία θα τον χρειαστούμε.
-Πως το ξέρεις αυτό; Δεν υπάρχει κανένα ίχνος που να το υποστηρίζει αυτό.
-Σάιφερ.
-Α.
-Τον θυμάσαι ε;
-Ναι. Ίσως είναι κάπου εδώ γύρω. Τα μάτια σας δεκατέσσερα, κρίνοντας από την κατάσταση των πτωμάτων η επίθεση έλαβε χώρα λιγότερο από 12 ώρες
πριν. Ελένη μάζεψε τις ταυτότητές τους και φύγαμε. Παράταξη βέλους. Ντόμορ, Ντέκιος. Προχωρίστε μπροστά. Να αναφέρετε τα πάντα.
-Έγινε κύριε.
-Πόσο έχουμε ακόμα Ίμπραμ;
-400 μέτρα. Ο στόχος είναι στα Νοτιοανατολικά μας.
-Ξεκινάμε.
Λίγα λεπτά αργότερα η ομάδα έφτασε στην είσοδο των εγκαταστάσεων. Η πόρτα για το κεντρικό κτήριο ήταν κλειδωμένη.
-Φεθ. Την πόρτα.
-Αμέσως.
Ο Φεθ ήταν ο ειδικός στα εκρηκτικά, Ο Ντόμορ και ο Ντέκιος ήταν οι ανιχνευτές, ο Ίμπραμ ειδικός επικοινωνιών ενώ ο Τζέικομπ έιχε τον βαρύ
οπλισμό.
-Τα εκρηκτικά είναι έτοιμα, καλυφθείτε.
Με το πάτημα του πυροκροτητή η πόρτα σκορπίστηκε παντού, ανοίγοντας το δρόμο.
-Τζέικομπ στο κέντρο, Ντόμορ, Ντέκιος στα πλάγεια του, Ίμπραμ μαζί μου. Ελένη, Νικολαχίρα, εσείς είστε η οπισθοφυλακή. Ξεκινάμε. Ο στόχος Α
είναι βαθειά στο έδαφος. Για να πάμε εκεί πρέπει να φτάσουμε στον στόχο Β, τον ανελκυστήρα στο υπόγειο. Γρήγορα. Στις σκάλες.
-Πεδίο καθαρό, ξεκινάμε την κατάβαση.
-Υπόγειο 1 καθαρό.
-Υπόγειο 2 καθαρό.
-Φτάσαμε στο υπόγειο 3. Φεθ, χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.
-Έφυγε!
-Δωμάτιο καθαρό! Ο στόχος Β δεν είναι εδώ όμως...
-Τι;!; Ίμπραμ έλενξε το χάρτη.
-Ο στόχος Β είναι πίσω από αυτό τον τοίχο. Απ'ότι βλέπω χρειάζεται ένα ειδικό κλειδί για να ανοίξει. Τα εκρηκτικά ούτε που θα τον γρατζουνίσουν.
Έχει κάτι περίεργους ρούνους επάνω του.
-Για να δω.
Ο Άλεξ πλησίασε στον τοίχο και άρχισε να τον εξετάζει. Οι ρούνοι επάνω του δεν έβγαζαν κανένα νόημα σε κανέναν στην ομάδα εκτός του Άλεξ.
-Είναι τα ίδια σύμβολα που είχε στο δωμάτιο που ήταν φυλαγμένο τ ο ελιξήριο. Νικολαχίρα, καμιά ιδέα;
-Σύμφωνα με τους θρύλους είναι η γλώσσα μιας φυλής οντοτήτων που ήρθε, όπως και εσείς, από μακριά. Αλλά αυτό ήταν πριν πολλά χρόνια. Και το μόνο
που έστειλαν ήταν ένα σκάφος. Μετά την άφιξη του σκάφους όμως δημιουργήθηκε το κυκλωνικό δίκτυο. Το ανδροειδές που ψάχνουμε πρέπει να έχει να
κάνει κάτι με αυτό. Αλλά μόνο αυτά γνωρίζω, δεν έχω ιδέα τι λένε.
-Νομίζω ότι σιγά σιγά μπορώ να τους διαβάσω. Θα χρειαστώ χρόνο όμως, γιατί μου φέρνει ένα παράξενο πονοκέφαλο. Πεζοναύτες οχυρώστε το
προηγούμενο δωμάτιο Φεθ, βάλε νάρκες στην πόρτα που οδηγεί στις σκάλες, Ελένη βοήθα τους. Νικολαχίρα μείνε εδώ και σημείωνε αυτά που θα σου λέω.
-Αμέσως, κύριε!
Η Ελένη και οι πεζοναύτες οχύρωσαν το δωμάτιο. Ο Τζέικομπ έστησε το βαρύ πυροβόλο του στο κέντρο του δωματίου και ο Φεθ πήγε να βάλει νάρκες. Ο
Ίμπραμ καλύφθηκε πίσω από ένα αρχαίο κατεστραμένο γραφείο και ήταν έτοιμος για υποκλοπή των εχθρικών τηλεπικοινωνιών. Ο Ντόμορ, ο Ντέκιος μαζί
με την Ελένη έσυραν ένα ντουλάπι αρχειοθέτησης μπροστά στον Τζέικομπ και πήραν θέσεις δίπλα του. Ξαφνικά ο Φεθ έτρεξε στο δωμάτιο.
-Ακούω φωνές από τις σκάλες. Επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα αλλά ήταν πολύ μακριά και δεν μπορούσα να καταλάβω τι λένε.
-Λαμβάνω 10 διαφορετικά σήματα. Προσπαθώ να σπάσω την κωδικοποίησή τους.
-Ετοιμασθείτε για εμπλοκή! Μέγιστη αντίσταση!
-Μάλιστα!
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα άρχισαν να ακούγονται οι φωνές των δέκα στόχων που επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα. Πλησίαζαν όλο και πιο κοντά.
-Πρέπει τώρα να μπαίνουν στο ναρκοθετημένο δωμάτιο. Οι νάρκες που έβαλα είναι για προσωπικό, δεν κάνουν μεγάλη έκρηξη. Το θέμα είναι να αντέξει
το κτήριο γιατί από εκεί είναι η μοναδική μας έξοδος.
Κάτι δευτερόλεπτα μετά η πρώτη νάρκη εκρήχθηκε. Μετά ακολούθησαν και οι υπόλοιπες. Με κάθε έκρηξη σιωπούσε και από ένας εχθρός αλλά δεν
σταματούσαν.
-Έχουν μείνει 5 στόχοι. Έχουν παραταχθεί έξω από την πόρτα.
-Ετοιμασθείτε για εμπλοκή!
Με μια δυνατή έκρηξη η πόρτα διαλύθηκε σε πριονίδια και θραύσματα και οι εναπομείναντες εχθροί άνοιξαν πυρ.
Ο Τζέικομπ, έχοντας το βαρύ πυροβόλο ήταν ο πρώτος που άνοιξε πυρ. Με την πρώτη ρίπη διέλυσε δύο στόχους. Αλλά το βαρύ του όπλο τον ανάγκαζε να
είναι σε μεγάλο βαθμό εκτεθημένος και μια εχθρική βολή τον πέτυχε στην πανοπλία του θώρακά του, εξοστρακίστηκε και τον πέτυχε κάτω από το
κράνος, στο λαιμό διαλύοντάς τον τελίως.
-Έχουμε μία απώλεια! Ο Τζέικομπ χτυπήθηκε!
Με τον βαρύ πυροβολητή νεκρό, ο εχθρός βρήκε ένα άνοιγμα στην γραμμή πυρός της ομάδας, μπήκε μέσα στο δωμάτιο και καλύφθηκε πίσω από ένα ριγμένο
τοίχο.
Ήταν η πρώτη φορά, από την αρχή της εμπλοκής, που μπορούσαν να δουν ποιος ήταν ο εχθρός τους. Τα χαρακτηριστικά τους ήταν Ζαραντοριανά, αλλά
ήταν παραμορφωμένοι, με διάφορα καλώδια και σωλήνες να βγαίνουν από διάφορα μέρη του σώματός τους και που συνδέονταν σε μια παράξενη συσκευή
στην πλάτη τους. Με κάθε εύστοχη βολή δεν έβγαινε αίμα, αλλά ένα πυχτό πράσινοκίτρινο υγρό. Άλλοι δυό έπεσαν νεκροί από τα πυρά της ομάδας.
Ξαφνικά μια μαυροφορεμένη φιγούρα εμφανίστικε στην είσοδο του δωματίου. Με λίγες κινήσεις, που είχαν χειρουργική ακρίβεια και την χάρη
χορογραφίας, εισήλθε στο δωμάτιο, σκότωσε τον τερατόμορφο Ζαραντοριανό και εξήλθε με την ίδια άνεση και χάρη. Το περιστατικό είχε τελειώσει
σε μερικά βλεφαρίσματα.
-Εχθροί εξοντώθηκαν!
-Αναφορά. Πόσους χάσαμε; Και τι στα κομμάτια ήταν αυτή η μαύρη φιγούρα στο τέλος;
-Χάσαμε δύο άτομα. Τον Τζέικομπ και τον Ντόμορ. Ο Ντέκιος τραυματίστηκε σοβαρά.
-Φεθ δώσε μου τα εκρηκτικά σου και συνόδεψε τον Ντέκιο στο σκάφος. Ιμπραμ, μαζί μου.
Ο Φεθ αφού έδωσε τις βόμβες του στην Ελένη πήρε τον Ντέκιο και άρχισε να ανεβαίνει τισ σκάλες ενώ η Ελένη με τον Ίμπραμ πήγαιναν πίσς στο
δωμάτιο που ήταν ο Άλεξ.
-Άλεξ. Είχαμε δύο απώλειες, τον Τζέικομπ και τον Ντόμορ ενώ ο Ντέκιος τραυματίστηκε σοβαρά. Ο Φεθ τον πηγαίνει πίσω στο σκάφος.
-Πόσοι ήταν;
-Δέκα. Αυτοκρατορικοί μάλλον. Στο τέλος εμφανίστηκε μια μαυροφορεμένη φιγούρα και σκότωσε τον τελευταίο τους πριν εξαφανιστεί. Οι κινήσεις του
ήταν γνώριμες.
-Ο Σάιφερ;
-Ναι.
-Κλείσε την πόρτα. Σύμφωνα με αυτά που λένε οι ρούνοι ξέρω πως μπορούμε να προχωρήσουμε. Δώσε μου ένα μαχαίρι.
Η Ελένη σφράγισε την πόρτα και ο Ίμπραμ έδωσε το μαχαίρι του στον Άλεξ.
Παίρνοντας το μαχαίρι ο Άλεξ πλησίασε τον γεμάτο ρούνους τοίχο. Έβγαλε το αριστερό γάντι της στολής του, πήρε το μαχαίρι στο δεξί του χέρι και
έκοψε λίγο την παλάμη του. Ζεστό αίμα βγήκε από την πληγή του. Δεν ήταν πολύ αλλά ήταν αρκετό. Μετά έβαλε το χέρι του μέσα σε ένα μικρό κενό
που έιχε στον τοίχο. Μόλις το έκανε οι ρούνοι άρχισαν να λάμπουν με ένα έντονο κεχριμπαρένιο χρώμα. Ο Άλεξ τράβηξε το χέρι του και ξαναέβαλε το
γάντι του και επέστρεψε το μαχαίρι.
Μετά από λίγο οι κεχριμπαρένιοι ρούνοι άλλαξαν απότομα χρώμα και έγιναν έντονο πράσινο και ο τοίχος άρχισε να μετακινείται. Από πίσω φάνηκε ο
ανελκυστήρας.
-Μετά από εσάς κυρίες μου. Είναι ασφαλές. Έχω εξουσιοδότηση.
Η Ελένη και η Νικολαχίρα μπήκαν στον ανελκυστήρα ακολουθώμενοι από τον Άλεξ και τον Ίμπραμ. Ο Άλεξ πάτησε ένα ρούνο και ο ανελκυστήρας ξεκίνησε.
-Τους μισώ τους ανελκυστήρες. Κάθεσε σε ένα μικρό δωμάτιο και περιμένεις να φτάσει εκεί που θέλεις. Νιώθω σαν να περιμένω να φορτώσει τον
υπόλοιπο κόσμο από δίσκο Uni. Το μόνο που λείπει είναι μια γυναικεία φώνη που επαναλαμβάνει "Φόρτωση - Παρακαλώ περιμένετε".
Ο ανελκυστήρας σταμάτησε και ανοίγοντας οι πόρτες αποκάλυψαν ένα δωμάτιο. Μόλις πάτησαν μέσα τα φώτα άναψαν. Δεν ήταν πολύ μεγάλο. Στο κέντρο
του απέναντι τοίχου υπήρχε μια πόρτα, γύρω στο δωμάτιο υπήρχαν καρέκλες.
Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά στην ομάδα ένα ολόγραμμα.
-Καλώς ορίσατε στην εγκατάσταση 515...
Πριν προλάβει να τελειώσει τον χαιρετισμό η φωνή διακόπηκε και το ολόγραμμα άλλαξε απότομα. Η νέα μορφή του ήταν τελείως διαφορετική και η φωνή
ήταν πιο ανθρώπινη και βαριά.
-Περίμενα για πολύ καιρό αυτή την μέρα, Εκλεκτέ.
-Καλησπέρα, εγώ είμαι αυτός. Το όνομα μου είναι Άλεξ, διοικητής, στρατάρχης και καπετάνιος του Stargazer, Μεσσίας και εκλεκτός.
-Ονομάζομαι Βίργιλος. Εκλεκτέ πέρνα μέσα από την πόρτα και έλα σε εμένα. Οι υπόλοιποι περιμένετε εδώ.
Η πόρτα άνοιξε και ο Άλεξ πριν φύγει είπε:
-Επιστρέφω αμέσως.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Η Συνομωσία Παρτ 3

<Ώπ! Ο Άρχοντας έχει πολύ κακιές διαθέσεις.>

  Σε μία σκοτεινή γωνιά του StarGazer, ο Άρχοντας είχε στήσει το λημέρι του όπου κατέστρωνε τα σχέδια του μακρυά από τα μάτια περίεργων και την εμβέλεια των αισθητήρων. Το μέρος ήταν ένα κατασκευαστικό λάθος, κουκουλομένο από την κατασκευαστική εταιρία και ξεχασμένο από όλους.

   Τα σχέδια του ήταν αριστοτεχνικά στημένα αλλά είχε αποκλήσει τον Άλεξ ως παράγοντα γιατί νόμιζε, όπως όλοι, ότι ήταν νεκρός με αποτέλεσμα να αχρηστευτούν όλα. Θα έπρεπε να κάνει αλλαγές σε όλα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν τον πτοούσε. Τίποτα δεν θα έμπαινε ανάμεσα σε αυτόν και στην τόσο γλυκιά εκδίκηση. Τόσο ήταν το μίσος που έτρεφε για τον Άλεξ. Θα τον έκανε να πληρώσει για την αδικία που έκανε αυτός και η οικογένια του.

Θα πληρώσουν με αίμα.

Με κάθε κόστος

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

StarGazer 1 - PART ||TWO||

Έτοιμο το PART 2 τσουτσεκάκια μου! Εντζόϊ!

Δεν θα τους κάνω τη χάρη. Το μέρος έχει σχεδιαστεί για
να διαλύει την θέληση των φυλακισμένων.
Δεν πρόκειται να λυγίσω.

 Αυτά τα λόγια έλεγε κάθε φορά που ξυπνούσε και κάθε
φορά που πήγαινε για τον λιγοστό ύπνο που τους επέτρεπαν.
 Είχαν καταλάβει οτι δεν θα πει πότε "ναι" και δεν
πρόκειται πότε να συμμορφωθεί με την θέληση του Χογκέριου,
γι'αυτό και τον είχαν σε μόνιμη απομόνωση.
 Καθώς περνούν οι μέρες, τίποτα δεν αλλάζει... Ο λίγος
ύπνος, το άθλιο φαγητό, η βρώμα παντού... τίποτα δεν αλλάζει.
 Αλλά μια μέρα κάτι άλλαξε. Οι ήχοι της
φυλακής-βασανηστηρίου επισκιάστηκαν από τον εκωφαντικό θόρυβο
μιας έκρηξης. Άρχισε να επικρατεί χάος παντού.
 Ο φρουρός της πτέρυγας απομόνωσης από τον φόβο του έκανε
το λάθος και πήγε στο κελί του Άλεξ με την πλάτη στην πόρτα.
 "Αυτή είναι η ευκαιρία μου", σκέφτηκε και άρπαξε τον
φρουρό από το λαιμό μέσα από την διαλυμένη από την έκρηξη,
πόρτα και τον στραγγάλισε.
 Αλλά μόλις άνοιξε την πόρτα με τα κλειδιά του νεκρού φρουρού
και όρμησε έξω έπεσε επάνω σε μια ομάδα οπλισμένων όντων.
 Ήταν τουλάχιστον έξι. Τα ενδύματα τους ήταν όλα μαύρα. Η
κουκούλα τους κάλυπτε τα ολοπράσινα μάτια τους που έσπαγαν το
σκοτάδι που έριχνε. Τον κοιτούσαν όλοι επίμονα και ένιωθε το βλέμα
τους να τρυπάει και να "διαβάζει" την ψυχή του.

 Αλλά εκεί που περίμενε την κατάλληλη στιγμή να τοθς ορμήξει
και να τοθσ ξεσκίσει, αυτοί αντί να του επιτεθούν απλώς γονάτισαν
με σεβασμό μπροστά του. Η αντίδραση αυτή τον ξάφνιασε.
 Η αρχηγός τους έκανε νόημα σε έναν και του έφερε μια στολή ίδια
με την δικιά τους και πλήρη εξοπλισμό μάχης. Τα έδωσε στον Άλεξ και
του έκανε νόημα να την ακολουθήσει.
 Οι διάδρομοι από τους οποίους πέρασαν ήταν γεμάτοι με τα πτώματα
των φρουρών και όσων φυλακισμένων δεν ήταν τυχεροί και βρέθηκαν στο
λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Πήγαιναν στο γραφείο του κακόφουλου
υποχειρίου των Τέερμους που ήταν επικεφαλής αλλά και Αρχι-βασανιστής
της Φυλακής.

 Στο δωμάτιο μέσα του είχαν αλυσοδεμένο με τις αλυσίδες τυλιγμένες
γύρω του. Η Αρχηγός εξήγησε νοηματικά στον Άλεξ ότι θα γινόταν ότι
ήθελε αυτός. Η μία επιλογή ήταν να τον αφήσουν ζωντανό και η άλλη
ήταν να σφίξουν τις αλυσίδες τόσο όσο θα χρειαζόταν για ακαριαίο
θάνατο. Η επιλογή ήταν δική του.
 Αφού το σκέφτηκε έκανε νόημα στην αρχηγό να τον αφήσει ελεύθερο.
Οι συσκεύες επικοινωνίας είχαν καταστραφεί έτσι και αλλιώς στην
επίθεση και δεν μπορούσε να καλέσει για ενισχύσεις.
 Αφού τον έλυσαν, τον αναιστητοποίησαν και έφυγαν από το υπόγειο
κομμάτι της βάσης και πήγαν στο επιφανειακό φυλάκιο όπου τους περίμενε
το όχημα διαφυγής τους στο υπόστεγο.
 Φτάνοντας στην έξοδο της σύρραγκας, ο Άλεξ είδε για πρώτη φορά την
επιφάνεια του πλανήτη. Άγονες εκτάσεις ερήμου μέχρι εκεί που έβρεπε το
μάτι. Την μονοτονία της ερήμου έσπαγαν διάφοροι γιγάντιοι βράχοι, σαν
βουνά. Όλο το τοπίο το κάλυπτε μία τρομακτική αμοδύελα. Το μόνο που
τους χώριζε από τον διαμελισμό σε μοριακό επίπεδο από την δύναμη της
θύελλας ήταν η ασπίδα του υπόστεγου.

 Το σκάφος διαφυγής δεν φαινόταν πουθενά. Αλλά ξαφνικά στην θύελλα
μέσα εμωανίστηκε μια κόκκινη σφαίρα, τουλάχιστον διακοσίων μέτρων, η
οποία ήρθε και προσγειώθηκε στο υπόστεγο. Ήταν η ασπίδα του σκάφους
διαφυγής.
 Οι πόρτες του άνοιξαν και άρχισαν να τρέχουν όλοι μέσα. Η Αρχηγός
πήρε τον Άλεξ και τον οδήγησε στην καμπίνα του. Εκεί πάνω στο γραφείο
ο Άλεξ αναγνώρισε τον μεταφραστή που χρησιμοποιούσε η πριγκήπισσα όταν
είχε έρθει πριν τόσο καιρό πάνω στο Stargazer. Ενεργοποίησε την συσκευή
και αυτή έγραψε την οδηγεία μετάφρασης στις νανομηχανές που είχε στο
σώμα του.
 Αφού έκαναν επανεκκίνηση η αρχηγός του είπε:
-Καλωσόρισες, ω Πανάγιε ηγέτη!
-Ε; Τι; Ποιός;
-Εμείς έχουμε μια προφητεία. Κάποια μέρα θα έρθει μια φυλή οντώτητων από
ένα τόπο μακρυά και ο ηγέτης τους θα γίνει ο ηγέτης όλων και θα οδηγήσει
όλες τις φυλές, την δική του και τις δικιές μας σε μια εποχή ευημερίας
και ειρήνης. Εμείς δεν είμαστε Ζαραντόριοι και δεν ζούμε στον Loader,
όπως τον αποκαλείτε εσείς, τον Βώρος, αλλά στπ φεγγάρι του, το
Σιχέγιαντορ. Η ζωή δεν είναι εύκολη αλλά έχουμε την ησυχία μας, οι
Ζαραντόριοι μας αγνοούν τον περισσότερο καιρό, αλλά μερικές φορές
επιτήθονται. Αν και νομίζοθν οτι είμαστε νομάδες και οτι είμαστε πολύ
λίγοι για να είμαστε απειλή, γίνεται το αντίθετο οι αριθμοί μας είναι
πενταπλάσιοι από τον αριθμό που έβγαλαν κατά την απογραφή που έκαναν.
Νομίζουν οτι ελέγχουν τον πλανήτη αλλά εμείς είμαστε οι αληθινοί άρχοντες
του Σιχέγιαντορ.
-Εντάξει...
 Αλλά ενώ έλεγε εντάξει σκεφτόταν:
"Ωχ αμάν που έμπλεξααα..."
-Και εσύ, ω Ρόντιρον, είσαι ο άνθρωπος από την προφητεία, αλλά πρέπει να
το αποδείξεις.
-Εντάξει...
-Υπάρχει μια σειρά από δοκιμασίες, θανατηφόρες για τους περισσότερους.
Στον τελευταίο θάλαμο υπάρχει το ελιξίριο και η τελευταία δοκιμασία. Αυτός
που θα είναι αρκετά ικανός για να φτάσει ως τον θάλαμο, θα πρέπει να πιει
μια γουλιά για να ωγει από εκεί ως νικητής.
-Τι; Αυτό είναι η τελευταία δοκιμασία; Ένα "γκλουκ" και τέλος;
-Το περιεχόμενο είναι άκρως θανατηφόρο, αλλά εσύ, ω Μεσσία μας, θα
μπορέσεις να πιεις χωρίς να πάθεις κακό. Και όταν γίνει αυτό θα διαλυθεί
κάθε σκέψη αμφιβολίας από όλους μας και θα μπορείς επίσημα να φέρεις το
όνομα "Ρόντιρον".
-Χμμ... Καλά okay... Που είναι η είσοδος;
-Τι; Δεν θέλεις να ξεκουραστείς ή να προετοιμασθείς για τις δοκιμασίες;
-Μπαααα...
-Από εδώ τότε, Ρόντιρον.
-Παρεπιπτόντως, δεν έπιασα το ονοματάκι σου...
-Το όνομα μου είναι Νικολαχίρα, Άρχοντα μου.
-Όταν δεν θα ήμαστε μπροστα σε κόσμο φώναζέ με Άλεξ.
 Μετά από μια σειρά από σύραγγες σκαλισμένες κατευθείαν στο πέτρωμα
βρέθηκαν μπροστά σε μια πέτρινη πύλη. Η νικολαχίρα πάτισε μια σειρά από
κρυμμένα σύμβολα στο πλαίσιο της πύλης και αυτή άνοιξε με ένα εκκωφαντικό
θόρυβο.
 Μέσα από την πύλη το μονοπάτι ήταν σκοτεινό αλλά μέχρι εκεί που έφτανε
το φως υπήρωαν μερικοί σκελετοί αυτ΄βν που δεν είχαν την ψυχική δύναμη να
προχωρίσουν.
-Όταν μπει μέσα ο υποψήφιος η πόρτα σφραγγίζει. Ο μόνος δρόμος είναι εμπρός.
-Ουφ... Έφυγα.
 Και μπήκε ο Άλεξ μέσα και η πύλη ξανασφραγγίστηκε με τον ίδιο
εκκωφαντικο θόρυβο.



 Οι ώρες περνούσαν και η Νικολαχίρα άρχισε να χάνει τις ελπίδες της. Αλλά
πάνω που ήταν έτοιμη να φύγει η πύλη της εξόδου άνοιξε ο Άλεξ με τον αέρα
ενός νικητή αλλά και μεθυσμένος.
 Αφού πλησίασε παραπατώντας την Νικολαχίρα της είπε:
-Γειααα... Χικ!
-Άρχοντα μου! Πως νιώθεις; Μήπως αυτά είναι παρενέργειες του δηλητηρίου;
Φωνάξτε ένα γιατρό.
-Δεν... θα χρειαστεί... Χικ! Απλώς... τα έτσουξα λίγο... Χικ!
-Δε καταλαβαίνω Άρχοντά μου.
-Μέθυσα ρε παιδί μου!
-Οτι κι αν είναι αυτό καλύτερα να ξεκουραστείς λίγο. Θα σε συνοδευσω στα
διαμερίσματά σου.
-Καληηη... ιδεα... Χικ!
 Και με το που έκανε ένα βήμα ξεράθηκε τελίως από το πολύ μεθύσι και η
Νικολαχίρα τον κουβάλησε στο δωμάτιό του.
 Αφού ξύπνησε ο Άλεξ είδε την Νικολαχίρα να μπαίνει στο δωμάτιο.

Έκανε νόημα στους φρουρούς να φύγουν.
-Πως νιώθεις Άλεξ;
-Πολύ καλύτερα. Δεν υπάρχει τίποτα που δε μπορεί να στρώσει ένας καλός ύπνος.
-Άμα θέλεις μπορείς να κάτσεις παραπάνω ή να πάμε στο κέντρο επιχειρήσεων.
-Μπα... φτάνει τόσος ύπνος, δώσε μου λίγα λεπτά.
-Φυσικα.
 Η Νικολαχίρα βγήκε από το δωμάτιο και μετά από λίγο την ακολούθησε ο Άλεξ
στο κέντρο επιχειρήσεων. Στη διαδρομή τα μέρη της φυλής τον κοιτούσαν σα να ήταν
θεός και υποκλίνονταν μπροστά του.
 Αφού έφτασαν στο κέντρο, ο Άλεξ αφού διάβασε τις αναφορές, είπε...
-Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε θα είναι να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους
και τους Πάαστιρ, Νικολαχίρα.
-Το φαντάστηκα... Έχουμε λάβει τις συντεταγμένες από τους πράκτορές μας.
-Ωραία, δώστε μου ένα σκάφος. Πρέπει να ενημερώσω την αδερφή μου οτι ζω και
δέρνω ακόμα.
-Ετοιμάστε γρήγορα ένα σκάφος για τον Ρόντιρον!
-Αμέσως αρχηγε!
-Αυτός ο ανελκηστήρας οδηγεί στο υπόστεγο των αεροσκαφών. Εγώ θα μείνω εδώ και θα
επιβλέπω τις επιχειρήσεις και τις επικοινωνίες.
-Τα λέμεεε...
 Ο Άλεξ και ο φρουρός που του ανέθεσε η Νικολαχίρα πήραν τον ανελκυστήρα και
πήγαν στο υπόστεγο.
-Να θυμάστε το σκάφος έχει τεχνολογία στελθ. Όταν εμφανιστούν εχθρικά σκάφη στους
ανιχνευτές να ενερχοποιήτε τον μηχανισμό.
-Εγινε.
 Ο Άλεξ μετά την ενημέρωση από τον φρουρό, μπήκε στο σκάφος, άναψε τις μηχανές
και έφυγε για να βρει την αδερφή του.
-Αρχηγέ, άγνωστο σκάφος τύπου στελθ ανιχνεύτηκε!
-Ναι το είδα. Ο τρόπος που πετάει μου θυμίζει τον αδερφό μου, αλλά δεν γίνεται να
είναι αυτός... πέρασε πολύς καιρός...
-Το άγνωστο σκάφος θέλει να ανοίξει κανάλι επικοινωνίας.
-Για να δούμε τι έχει να μας πει.
-Το κανάλι άνοιξε.
-"Μετά απο καιρό ανάμεσα στα ανοιχτά αστέρια,μαζί με παλλίροιες φωτός και μέσα απο σωρούς σκόνης θα επιστρέψω εκεί από όπου ξεκίνησα."
-Αυτή η φωνή... πιλότε αναγνωρίσου!
-Σπέρααα...! I'm back baby! Άνοιξε την πύλη και χαμήλωσε τις ασπίδες στο κεντρικό
υπόστεγο αδελφούλα!
-Άλεξ, εσύ είσαι;
-Με σάρκα και οστά!

 Ο Άλεξ, αφού χαμήλωσαν τις ασπίδες και άνοιξε η πύλη ακολούθησε τις οδηγίες
του κέντρου ελέγχου και προσεδάφισε το σκάφος σε μια αποβάθρα. Εκεί τον περίμενε η
αδερφή του με την φρουρά της. Μαζί τους ήταν και ο σύμβουλός τους ο Αρχόντιος.
 Η Ελένη έτρεξε και τον αγκάλιασε σφιχτά.
-Που είσουν τόσο καιρό ρε χοντροκέφαλε;
-Σε μια παραλία πίνωντας Jack με κόλα, βλέπωντας εξοτικές χορεύτριες να χορεύουν
γύρω μου κατά την δύση του ηλίου.
-Ναι ναι... Καλά... Κάνε όνειρα.
-Αυτό δε κάνω; Πέρα από την πλάκα, είμουν σε ένα κελί σε μια φυλακή του Χογκέρια
κάπου στον Loader.
-Και πως απέδρασες;
-Θα στα πω αργότερα. Καλησπέρα Αρχόντιε.
-Γεια.
-Τι; Μόνο ένα γεια; Ούτε ένα καλωσόρισες ή τίποτα τέτοιο;
-Η επιστροφή σου είναι ένας γραφειοκρατικός εφιάλτης για μένα.
-Ξενέρωτε... Ελένη πάμε να ενημερώσουμε την πριγκιπέσσα. Έχουμε πολλά να κάνουμε
και έναν αυτοκράτορα να ρίξουμε.